Sukarno
| Sukarno | |
|---|---|
| |
| Opisyal na pitik, 1949 | |
| Pinaka-inot Presidente kan Indonesya | |
| Termino 18 Agosto 1945 – 12 Marso 1967 | |
| Prime Minister | Sutan Sjahrir Amir Sjarifuddin Mohammad Hatta Abdul Halim Muhammad Natsir Soekiman Wirjosandjojo Wilopo Ali Sastroamidjojo Burhanuddin Harahap Djuanda Kartawidjaja |
| Bise Presidente | Mohammad Hatta (1945–1956) |
| Suminunod ki | Opisyo minukna |
| Sinundan ni | Suharto |
| Presidente kan Pinagbunyog na mga Estado nin Indonesya | |
| Termino 17 Desyembre 1949 – 17 Agosto 1950 | |
| Bise Presidente | Mohammad Hatta |
| Suminunod ki | Opisyo minukna |
| Sinundan ni | Opisyo winara' |
| Ika-11 Primer Ministro nin Indonesya | |
| Termino 9 Hulyo 1959 – 25 Hulyo 1966 | |
| President | Siya mismo |
| Suminunod ki | Djuanda Kartawidjaja |
| Sinundan ni | Opisyo winara' |
| Personal na mga detalye | |
| Kamundagan | Kusno Sosrodihardjo 6 Hunyo 1901 Soerabaja, Dutch East Indies[1] |
| Kagadanan | 21 Hunyo 1970 (edad 69) Jakarta, Indonesya |
| Lulubngan | Bung Karno's Grave Blitar, East Java, Indonesia 8°05′05″S 112°10′34″E / 8.084622°S 112.176075°E |
| Partido politikal | Indonesian National Party (1927–1931; 1945) |
| Langkaw | 1.70 m (5 ft 7 in) |
| Agom | |
| Mga aki | From Inggit
With Fatmawati
With Hartini
With Ratna
With Haryati
With Kartini
|
| Alma mater | Bandung Institute of Technology |
| Lagda | 
|
| Military service | |
| Mga taon kan serbisyo | 1945—1967 |
| Ranggo | Supreme Commander |
| Commands | Indonesian National Armed Forces(As the Supreme Commander) |
| Battles/wars | Indonesian National Revolution Darul Islam Rebellion |
Si Sukarno, namundag Kusno Sosrodihardjo (Hunyo 4, 1901 - Hunyo 21, 1970) an enot na presidente kan Indonesya. Siya an naghingoa na gayo na makamit kan saiyang banwa an katalingkasan sa Netherlands. Siya nagin presidente poon 1945 sungdo 1967, namayo sa tahaw nin maribok na transisyon pasiring independensya. Si Sukarno hatdog kan saro sa saiyang heneral, si Suharto. An huri nagin presidente pormalmente kan Marso 1967.
Adal asin pagkatawo
[baguhon | baguhon an source]An mga magurang niya iyo sinda Raden Soekemi Sosrodihardjo, sarong aristokrata na nagtotokdo sa eslkwelahan primarya, asin si Ida Ayu Nyoman Rai, sarong taga-Bali sa distrito nin Buleleng.
Siya namundag sa pangaran na Kusno Sosrodihardjo sa Blitar, Javang Subangan sakop kan dati inapod na Dutch East Indies, ngonyan Indonesya na. Sa pagsunod sa ugaleng Javanesa, siya tina'wan bagong pangaran pakatapos maghelang nin makuri. Nagpoon siya sa pag'adal sa sarong eskwelahan na pinapadalagan kan mga Olandes. Kan siya isinobol kan saiyang ama sa Surabaya kan 1916, sa pag'entra sa segundarya, duman natagboan niya si Tjokroaminoto, na ngapit nagin sarong independista. Kan taon 1921 nagpoon na siyang mag'adal sa Technische Hogeschool (Instituto Teknikal) sa Bandung. Duman nagkua siya kan kursong inhenyero sibil, nasesentro sa arkitektura.
Makangalas ta sa dikit sanang mga edukadong elitista sa kolonya, si Sukarno matalasay sa pagtaram sa magkapirang lenggwahe. Bako sana siyang tataong magtaram kan Javanesa, Balinesa, asin kan Bahasa Indones, kundi maray siya sa Olandes. Maray man siya magtaram nin Aleman, Ingles, Pranses, Arabo asin sa Hapon, ini mga tataramon na tinotokdo sa saiyang eskwelahan. Nakatabang na gayo saiya an saiyang memoryang potograpiko asin an makuring pagkatale sa isip. [2]
Sa saiyang mga pag'adal, si Sukarno modernong gayo, magsa arkitektura o sa saiyang pulitika. Ipinaheling niya ini sa saiyang pagbadobado, sa pagplano urban kan kabesera, an Jakarta asin sa saiyang sosyalistang pulitika. Pero mayo siyang hilig daa sa pop music maski ngane gusto niya an arteng moderno; saiyang pinakulong an Koes Plus huli daa sa mga usmak na musika kaini apesar kaiyan siya mansana may dangog na maki-babae. Para saiya, an modernidad harap sa rasa, malinig asin makaSolnopan sa estilo, asin kontra Imperyalismo. [3]
Toltolan
[baguhon | baguhon an source]- ↑ A. Setiadi (2013), Soekarno Bapak Bangsa, Yogyakarta: Palapa, pp.21.
- ↑ Ludwig M., Arnold (2004). King of the Mountain: The Nature of Political Leadership. University Press of Kentucky. p. 150.
- ↑ Mrazek, Rudolf (2002). Engineers of Happy Land: Technology and Nationalism in a Colony. Princeton University Press. pp. 60–1, 123, 125, 148, 156, 191. ISBN 0691091625.; Kusno, Abidin (2000). Behind the Postcolonial: Architecture, Urban Space and Political Cultures. Routledge. ISBN 0415236150.
