Cain asin Abel

Cain slaying Abel, by Peter Paul Rubens, c. 1600

Sa biblikal na Book of Genesis, si Cain /keɪn/; Hebrew: Plantilya:Script/Hebr‎ Qayīn, sa pausa קָיִן Qāyīn; Káïn; Arabic: قابيل/قايين‎, translit. Qābīl / Qāyīn}} asin si Abel /ˈeɪbəl/; Hebrew: Plantilya:Script/Hebr‎ Heḇel, sa pausa הָבֶל Hāḇel; Hábel; Arabic: هابيل‎, translit. Hābīl}} iyo an enot na duwang aking lalaki ni Adan asin Eva. Si Cain, an matua, sarong paraoma, asin an saiyang tugang na lalaki na si Abel na sarong pastor. An magtugang naggibo nin mga sakripisyo sa Dios, alagad pinaboran kan Diyos an sakripisyo ni Abel imbes nang si ki Cain. Ginadan ni Cain si Abel, na kun saen pinadusahan kan Dios si Cain sa paagi kan pag-condemn sa saiya nin buhay na sige sanang baklay. Dangan nag-istar si Cain sa land of Nod (נוֹד‎, 'wandering'), kun saen siya nagtogdok nin sarong syudad asin nagin ama kan linya kan mga kapag-arakian na nagpoon ki Enoch.

Sa Qur'an, sinda Abel asin Cain midbid bilang sinda Hābīl asin Qābīl. An pangyayari sa istorya sa Qur'an iyo an birtwal na pareho kan sa naratibo kan Hebrew Bible: An magtugang pighagadan na mag-atang nin indibidwal na mga sakripisyo sa Dios; inako kan Dios an sakripisyo ni Abel asin sinayumahan an ki Cain; huli sa pagkainggit, ginadan ni Cain si Abel – an pinakaenot na paggadan na nakomitir sa Kinaban. Sa Islam, an istorya ninda Cain asin Abel nagsirbe bilang admonition kontra sa paggadan na nagbubusol sa kabanalan kan buhay nin tawo.