Maranello
 Maranello | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
| Alministración | |||
| País |  Italia | ||
| Rexón |  Emilia-Romaña | ||
| Provincia | Provincia de Módena | ||
| Tipu d'entidá | comuña d'Italia | ||
| Nome oficial | Maranello (it) | ||
| Nome llocal | Maranello (it) | ||
| Códigu postal |
41053 | ||
| Xeografía | |||
| Coordenaes | 44°31′32″N 10°51′59″E / 44.5256°N 10.8664°E | ||
  Maranello Maranello (Italia)  | |||
| Superficie | 32.58 km² | ||
| Altitú | 137 m | ||
| Llenda con |
Castelvetro di Módena (es)  , Formigine (es) , Serramazzoni (es) , Fiorano Modenese (es) y Marano sul Panaro (es)
| ||
| Demografía | |||
| Población | 17 307 hab. (1r xineru 2023) | ||
| Porcentaxe | ? % de Provincia de Módena | ||
| Densidá | 531,22 hab/km² | ||
| Más información | |||
| Prefixu telefónicu |
0536 | ||
| Estaya horaria |
UTC+01:00 (horariu estándar) UTC+02:00 (horariu de branu) | ||
| Llocalidaes hermaniaes | Uviéu | ||
| comune.maranello.mo.it | |||
 | |||
Maranello (Maranèl, en dialeutu modenense) ye un pueblu del norte d'Italia, con una población de 17 307 habitantes (1 xineru 2023)[1], de la provincia de Módena, na rexón d'Emilia-Romaña.
Xeografía
[editar | editar la fonte]La ciudá ta allugada a 19 km al sur de Módena, 50 km al suroeste de Boloña na carretera provincial 3 "Via Giardini". Ye una de les ciudaes nes estribaciones que formen parte del "complexu cerámicu" xunto con Fiorano Modenese, Formigine y Sassuolo. El cascu urbanu atopar ente les primeres depresiones que conducen a los "Apeninos de Módena" y el llanu ocupáu per campos ya industries.
Historia
[editar | editar la fonte]Hai afayos arqueolóxicos de la zona de Maranello pola Edá del Bronce (1800-1000 aC), ya inclusive numberosos afayos de periodos anteriores, como los restos de la Terramar de Gorzano o la necrópolis Cumarola de la Edá del Cobre (III mileniu aC). Saber con certidume qu'hubo asentamientos de persones de Liguria y les lexones romanes qu'adulces fueron ganando Italia ente 189 y 179 e. C. La confirmación de la presencia romana sigue siendo Via Claudia, una de les principales carreteres que traviesa'l país: seique yera una antigua ruta de la dómina etrusca, una alternativa a una seición de Via Emilia, que foi entamada pol Cónsul Claudio quien-y punxo'l so nome.
Bien importante foi'l descubrimientu en 1987 en Torre delle Oche de los restos d'un fornu de dómina romana. El material recuperáu esponer nel Muséu Arqueolóxicu nel Muséu Palaciu de Llargu San Agustín en Módena.
El nome de Maranello deriva probablemente del establecimientu d'una familia de Marano sul Panaro (un conceyu vecín al sur), o Arardini los Heraldos, que construyó'l castiellu qu'inda esiste, dempués de la reconstrucción tres el terremotu de 1501. Les cases alredor del castiellu son el llamáu cascu antiguu de Maranello. Dempués d'ides y veníes, la casona foi adquirida en 1936 pol profesor Giuseppe Graziosi, famosu pintor y escultor que vivió y trabayó ellí. El castiellu anguaño pertenez a privaos.
La yá citada via Gardini, ex Estatal d'Abetone tien una gran importancia loxística, yá que ye la carretera que pasa frente a la planta de Ferrari. Encargada pol duque Francesco III d'Este pa xunir al Ducáu de Módena col Gran Ducáu de Toscana y asina garantizar el desenvolvimientu económico y social del país, empecipiada en 1766 y completada en 10 años. Pa la dómina foi una obra xigantesca, con un llargor d'un centenar de quilómetros na zona de Módena, del centru a la frontera de la Toscana. Nel percorríu allugar puestos de Corréu, posaes, fontes y llugares d'abellugu pa los "viaxeros", una verdadera carretera mui a tiempu. El diseñu y xestión de la construcción fueron encargaos al inxenieru Pedro Giardini. Na obra trabayaron 3000 trabayadores. El Duque, satisfechu cola resultancia, dio-y el nome del so realizador.
Gracies a esti camín y el so allugamientu a los pies de los Apeninos toscu - emilianos, Maranello adquirió la reputación en Módena como un bon llugar pa vacacionar. Nel encruz ente la Via Giardini y la via Claudia desenvolvióse'l país tal como lu conocemos güei. Amás del nucleu central, Maranello tamién se forma poles llocalidaes de Pozza, Gorzano, Torre Maina, Torre delle Oche, San Venancio y Fogliano.[2][3]
Demografía
[editar | editar la fonte]| Gráfica d'evolución demográfica de Maranello ente 1861 y 2001 |
 |
| Fonte ISTAT - ellaboración gráfica de Wikipedia |
Llugares d'interés
[editar | editar la fonte]
Nel centru de Maranello ta la ilesia parroquial, construyida ente 1894 y 1903 como un nuevu polu d'agregamientu nel país qu'empezó a desenvolvese cerca de la interseición de les Víes Giardini y Claudia. El campanariu foi construyíu unos años más tarde, ente 1909 y 1913.
El Muséu Ferrari amuesa los modelos históricos de los coches y el deporte del motor y la competición, según trofeos y copes, monos y cascos de los pilotos que documentan la historia de la escudería de Fórmula 1.[4]
A la entrada de la fábrica de Ferrari (tamién bien fotografiada polos turistes), atópase'l famosu restorán Cavallino, onde Enzo Ferrari tenía una pequeña habitación reservada pa él (agora ye utilizáu poles altes esferes del equipu).[4]
Personalidaes amestaes a Maranello
[editar | editar la fonte]- Enzo Ferrari, pilotu de carreres y fundador de la empresa d'automóviles de luxu Ferrari
- Umberto Masetti, foi un pilotu de motociclismu italianu dos veces campeón del mundu de 500cc.
- Michael Schumacher, pilotu de F1 y ciudadanu honorariu de Maranello
- Edinson Cavani, futbolista uruguayu que la so familia ye de Maranello
- Giuseppe Graziosi, pintor realista y dueñu del Castiellu de Maranello[5]
- Nerina Montagnani, actriz
Spot publicitariu
[editar | editar la fonte]En 2009 peles cais de Maranello se filmó un comercial publicitariu pal modelu R8 de la marca d'automóviles Audi. L'estilu indiscutiblemente provocatible del comercial foi fonte de discutinios n'Europa. Nél víase a los habitantes de Maranello espantaos, tapándo-y los güeyos a los sos fíos ya inclusive ensalivando al pasu del V 10 alemán.[6]
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ URL de la referencia: https://demo.istat.it/?l=it.
- ↑ «-y sue frazioni» (italianu). El Mundo.es (24 d'abril de 1999). Consultáu'l 12 d'avientu de 2010.
- ↑ López Jordà, Toni (2 de mayu de 2010). «La nueva casa de Fernando Alonso». Magacín Dixital. Consultáu'l 12 d'avientu de 2010.
- ↑ 4,0 4,1 «Motor & Viaxes: Especial - Ferrari/Maserati». El Mundo.es (24 d'abril de 1999). Consultáu'l 12 d'avientu de 2010.
- ↑ «Giuseppe Graziosi (1879/1942)». El Mundo.es (24 d'abril de 1999). Consultáu'l 12 d'avientu de 2010.
- ↑ Noticia apaecida n'Autu Oggi nᵘ3 páx. 43 del 10 de xunu de 2009, n'italianu
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Maranello.- La fábrica Ferrari en Maranello
- Sitiu web oficial de Maranello
