Goy
Goy (n'hebréu גוי) ye una pallabra treslliterada del hebréu que significa lliteralmente «nación». Históricamente y hasta anguaño utilizóse como sinónimu de «non xudíu», asemeyáu al términu actual de «foriatu», «estranxeru».
Na Biblia
[editar | editar la fonte]El primer usu rexistráu de goy –en plural goyim– apaez nel Pentateucu en Bereshit/Xénesis 10:5, en referencia a naciones ayenes a Israel, onde se promete a Abraham que los sos descendientes van formar un goy gadol. Esta pallabra o los sos derivaos úsase en 550 ocasiones nel Tanak (Biblia hebrea).
Como grupu
[editar | editar la fonte]Pa los xudíos, tolos goyim son descendientes de Noé y los sos fíos, y p'agradar a Dios tienen de siguir los siete preceutos de les naciones.