Agnes Martin

Agnes Martin
Vida
Nacimientu	Macklin, 22 de marzu de 1912
Nacionalidá	Canadá ; Estaos Xuníos
Muerte	Taos (es) , 16 d'avientu de 2004 (92 años)
Causa de la muerte	causes naturales
Estudios
Estudios	Western Washington University (en) ; Teachers College (en) ; Universidá de Nuevu Méxicu
Llingües falaes	inglés
Oficiu	pintora, dibuxante, grabadora
	Participante Documenta 5 (es) ; Documenta 6 (es) ; Documenta 12 (es) ;
Llugares de trabayu	Nuevu Méxicu y Nueva York
Trabayos destacaos	With My Back to the World (en) ; Fiesta (en) ; Harbor Number 1 (en) ; Red Bird (en) ; Mountain I (en)
Premios	ver miembru de l'Academia de les Artes y les Ciencies d'Estaos Xuníos ; Medaya Nacional de les Artes (1998) ; Premio Caucus (2005) ;
Influyencies	Taoísmu, Ellsworth Kelly, Jasper Johns y Robert Rauschenberg
Miembru de	Academia de les Artes y les Ciencies d'Estaos Xuníos ; Academia d'Estaos Xuníos de les Artes y les Lletres ; Coenties Slip (en)
Movimientu	expresionismo abstracto (es) ; Minimalismu
Xéneru artísticu	arte astrauto
IMDb	nm0551868

Agnes Martin (22 de marzu de 1912, Macklin – 16 d'avientu de 2004, Taos ^(es) ) foi una pintora minimalista canadiense, anque ella definíase a sigo mesma como la última pintora espresionista astracta.^[10]

Biografía

Nació en Macklin (Saskatchewan), Canadá, en 1912. La so familia taba compuesta por inmigrantes escoceses pero ella creció en Vancouver. Camudar a Estaos Xuníos en 1931, adquiriendo la so ciudadanía en 1950.

Estudió arte y esporádicamente dio clases en Nuevu Méxicu, Nueva York y Oregón mientres dellos años.

En 1957 decidió, gracies a una interesante propuesta llaboral per parte de Betty Parsons, dueña de delles galeríes d'arte, camudase a Nueva York, pero desilusionada cola forma de vida de la ciudá volvió a Nuevu Méxicu en 1967 y establecióse nuna humilde morada al pie del monte El Sangre de Cristu en Taos, onde llevó una vida sele.

Agnes Martin morrió a los 92 años d'edá en «Plaza de retiru», un llugar p'artistes retiraos en Taos, onde vivía dende 1991.

Obra

A pesar de tar en mirar de dellos artistes y productores d'arte, siempres se caltuvo alloñada de la vida pública, y n'ocasiones hasta de la sociedá. Por ello, en 1997 la revista Saturday Night llamar «L'artista realizada más desconocida de Canadá». A la so muerte, a los 92 años d'edá, confesó nun lleer un periódicu dende escontra 50 años, yá que consideraba qu'esto-y nublar la mente.

L'arte astracto de Agnes exhibir nes principales galeríes d'arte de New York, según en Muséu Whitney d'Arte Estauxunidense, na afamada galería d'arte Tate Gallery nel centru de Londres y nos centros d'esposición d'arte contemporáneo más importantes del mundu.^[11]

Agnes creó'l so propiu estilu de trabayu, usando mayormente l'acrílicu. Na década de los 1950s el so trabayu evolucionó dende l'espresionismu astractu a un estilu más personal y característicu.^[12]

La mayor parte de les sos teles tán estremaes n'alvioles cuadriculaes y, anque les formes sían minimalistas, reflexen aspeutos personales y espirituales, manifestando idees taoístes. Martin prefería ser considerada una espresionista astracta, por cuenta de la dimensión espiritual del so trabayu. Ye por eso qu'Agnes siempres se caltuvo lloñe del intelectualismo, destacando solo la personalidá y l'espiritualidá de la obra.^[13]

En delles entrevistes, a la fin de la so vida, Agnes Martin esplica que l'oxetivu principal de la simplicidá del so arte deber a que solo quier remembrar reacciones emocionales nes sos obres.

Desque s'instaló en Nuevu Méxicu solo usó'l negru, blancu y el marrón. N'ocasiones introdució tonos pastel y grises llavaos qu'usaba pa efeutuar distintos esmucíos y efeutos de lluz.

Ente 1960 y 1962 empezó a trabayar con grafitu, acuarela y aguaes de tinta y acrílicu. Los sos primeros llenzos fechos con estes téuniques yeren delicaos y similares a les composiciones planes de les obres de Frank Stella.

En munches de les sos obres representaba llinies irregulares que percuerren la trama del soporte d'algodón o los clavos de latón como puede vese n'Ensin títulu de 1962.

En 1997 recibió'l premiu Lleón Doráu na Academia d'Arte de Venecia.

Nos postreros 50 años, l'arte de Agnes creció en popularidá y a la fin de la so vida foi reconocida como una de les artistes más distinguíes d'Estaos Xuníos, ganando en 1998 la Medaya Nacional de les Artes del Congresu de los Estaos Xuníos.

Referencies

↑ «Union List of Artist Names» (inglés).
↑ Afirmao en: autoridaes BNF. Identificador BnF: 12337783q. Data de consulta: 10 ochobre 2015. Autor: Biblioteca Nacional de Francia. Llingua de la obra o nome: francés.
↑ URL de la referencia: https://www.workwithdata.com/person/agnes-martin-1912.
↑ Afirmao en: LIBRIS. Identificador de Libris: b8nrxv5v4kn9q8g. Data d'espublización: 8 xunu 2009. Data de consulta: 24 agostu 2018.
↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 31 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
↑ URL de la referencia: http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/articles/A9391-2004Dec17.html.
↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
↑ URL de la referencia: https://archive.org/details/nineartistscoent18whit/page/n2/mode/1up.
↑ ^9,0 ^9,1 URL de la referencia: http://www.newyorker.com/magazine/2016/10/17/agnes-martin-a-matter-of-fact-mystic. Data de consulta: 16 ochobre 2016.
↑ Gotthardt, Alexxa (17 de xunetu de 2018). «Agnes Martin on How to Be an Artist» (inglés). Consultáu'l 19 de xunetu de 2018.
↑ MacLennan, Gloria Crespo (14 de setiembre de 2015) (en castellanu). Agnes Martin: en busca de la perfeición oculta. El País. ISSN 1134-6582. https://elpais.com/cultura/2015/09/10/babelia/1441898333_740217.html. Consultáu'l 19 de xunetu de 2018.
↑ MacLennan, Gloria Crespo (14 de setiembre de 2015) (en castellanu). Agnes Martin: en busca de la perfeición oculta. El País. ISSN 1134-6582. https://elpais.com/cultura/2015/09/10/babelia/1441898333_740217.html. Consultáu'l 19 de xunetu de 2018.
↑ «Agnes Martin | Muséu Nacional Centru d'Arte Reina Sofía» (castellanu). Consultáu'l 19 de xunetu de 2018.

[9d8e91aa1d367d0412342963de19057a4e43e10b-1] «Union List of Artist Names» (inglés).

[234e79f8a723dc030bd2891ec62837cf2d337389-2] Afirmao en: autoridaes BNF. Identificador BnF: 12337783q. Data de consulta: 10 ochobre 2015. Autor: Biblioteca Nacional de Francia. Llingua de la obra o nome: francés.

[7a92b8d9f891f88887bb1b34e5c1737dc6064a9c-3] URL de la referencia: https://www.workwithdata.com/person/agnes-martin-1912.

[fc287559073592cb3685c9bc885d1b400b9a1d96-4] Afirmao en: LIBRIS. Identificador de Libris: b8nrxv5v4kn9q8g. Data d'espublización: 8 xunu 2009. Data de consulta: 24 agostu 2018.

[82136f8a98a4982f31e232ee983777c369136231-5] Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 31 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.

[329afc453c85e88e3960c4c9e7cb856047f06eb7-6] URL de la referencia: http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/articles/A9391-2004Dec17.html.

[74b8b20efd867a463e49e894e4f5084ac5b26f86-7] Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.

[458e4b5a88fed88de0dfb5590daff00d1be2321e-8] URL de la referencia: https://archive.org/details/nineartistscoent18whit/page/n2/mode/1up.

[e75f76f09b4c7c68b9f41b83d958ff843ab1222b-9] 9,0 ^9,1 URL de la referencia: http://www.newyorker.com/magazine/2016/10/17/agnes-martin-a-matter-of-fact-mystic. Data de consulta: 16 ochobre 2016.

[10] Gotthardt, Alexxa (17 de xunetu de 2018). «Agnes Martin on How to Be an Artist» (inglés). Consultáu'l 19 de xunetu de 2018.

[11] MacLennan, Gloria Crespo (14 de setiembre de 2015) (en castellanu). Agnes Martin: en busca de la perfeición oculta. El País. ISSN 1134-6582. https://elpais.com/cultura/2015/09/10/babelia/1441898333_740217.html. Consultáu'l 19 de xunetu de 2018.

[12] MacLennan, Gloria Crespo (14 de setiembre de 2015) (en castellanu). Agnes Martin: en busca de la perfeición oculta. El País. ISSN 1134-6582. https://elpais.com/cultura/2015/09/10/babelia/1441898333_740217.html. Consultáu'l 19 de xunetu de 2018.

[13] «Agnes Martin | Muséu Nacional Centru d'Arte Reina Sofía» (castellanu). Consultáu'l 19 de xunetu de 2018.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]