[go: up one dir, main page]

Osmiu

elementu químicu de númberu atómicu 76 y símbolu Os

El osmiu ye un elementu químicu de númberu atómicu 76 que s'atopa nel grupu 8 de la tabla periódica de los elementos. El so símbolu ye Os.

Reniu ← OsmiuIridiu
 
 
76
Os
 
               
               
                                   
                                   
                                                               
                                                               
Tabla completaTabla enantada

Azul abuxáu
Información xeneral
Nome, símbolu, númberu Osmiu, Os, 76
Serie química Metales de transición
Grupu, periodu, bloque 8, 6, d
Masa atómica 190,23 u
Configuración electrónica [Xe]4f145d66s²
Durez Mohs 7
Electrones per nivel 2, 8, 18, 32, 14, 2
Propiedaes atómiques
Radiu mediu 130 pm
Electronegatividá 2,2 (Pauling)
Radiu atómicu (calc) 185 pm (Radiu de Bohr)
Radiu covalente 128 pm
Estáu(aos) d'oxidación 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1, 0, -1, -2
Óxidu Llevemente ácidu
Propiedaes físiques
Estáu ordinariu Sólidu
Densidá 22610 kg/m³
Puntu de fusión 3306 K (3033 °C)
Puntu de bullidura 5285 K (5012 °C)
Entalpía de vaporización 627,6 kJ/mol
Entalpía de fusión 31,8 kJ/mol
Presión de vapor 2,52 Pa a 3300 K
Volume molar 8,42·10-6 m³/mol
Módulu de compresibilidá 462 GPa
Varios
Estructura cristalina Hexagonal
Nᵘ CAS 7440-04-2
Nᵘ EINECS 231-114-0
Calor específica 130 J/(K·kg)
Conductividá llétrica 10,9·10⁶ S/m
Conductividá térmica 87,6 W/(m·K)
Módulu de cizalladura 222 GPa
Velocidá del soníu 4940 m/s a 293,15 K (20 °C)
Isótopos más estables
Artículu principal: Isótopos del osmiu
iso AN Periodu MD Ed PD
MeV
184Os>5,6·1013 a1,671180W
185Os93,6 d1,013185Re
186Os>2·1015 a2,/22182W
187OsEstable con 111 neutrones
188OsEstable con 112 neutrones
189OsEstable con 113 neutrones
190OsEstable con 114 neutrones
191Os15,4 d0,314191Dir
192OsEstable con 116 neutrones
193Os30,11 d1,141193Dir
194Os6 a0,097194Dir
Valores nel SI y condiciones normales de presión y temperatura, sacante que se diga lo contrario.
[editar datos en Wikidata]

Trátase d'un metal de transición blancu buxu, fráxil y duru. Clasifícase dientro del grupu del platín, y emplégase en delles aleaciones con platín y iridiu. Atópase aleado en menas de platín y el so tetraóxido, OSU4. L'osmiu ye l'elementu natural más pesáu qu'esiste con una densidá de 22.59 g/cm³.

Emplégase en resume orgánica (como oxidante) y nel procesu de tinción de texíos (pal so fixación) pa la so observación por aciu microscopía electrónica, y n'otres téuniques biomédiques. Les aleaciones d'osmiu emplegar en contactos llétricos, puntes de bolígrafos y otres aplicaciones nes que ye necesaria una gran durez y durabilidá.

L'osmiu afayóse en 1803 por Smithson Tennant, a partir de la residuu que quedaba al eslleir platín nativu en agua regia. Ye un elementu bien escasu na naturaleza y que se topa na corteza terrestre nuna concentración de 0.0015 ppm.

Propiedaes

editar
 
Osmiu metálicu.

Na so forma metálico ye de color blancu buxu, duru y brillante, inclusive a altes temperatures, anque ye difícil atopalo nesta forma. Ye más fácil llograr osmiu en polvu, anque espuestu al aire tiende a la formación del tetraóxido d'osmiu, OSU4, compuestu tóxicu (peligrosu pa los güeyos), oxidante enérxicu, d'un golor fuerte, y volátil. Na corteza terrestre alcuéntrase xunto con otros metales del grupu del platín, xeneralmente aleado con iridiu (y otros en menor cantidá). L'osmiu ye otru de los metales aliaos al fierro, níquel ya iridiu y al igual qu'estos, la mayor cantidá d'osmiu nativu atopar nel nucleu del planeta que pola so alta densidá fundióse y pasu a formar parte de los sos componentes. Les aleaciones d'osmiu ya iridiu nes qu'hai mayor cantidá d'osmiu conócense como osmiridiu, contra les que tienen más iridiu, llamaes iridiusmiu.

Conozse tamién el dióxidu d'osmiu, OSU2, los fluoruros OsF4, OsF5 y OsF6 y los cloruros OsCl2, OsCl3 y OsCl4. Forma coles mesmes diversos oxoaniones. L'osmiu en forma pura nun s'utiliza, emplegar n'aleaciones como endurecedor del platín y como catalizador.

Algama'l estáu d'oxidación +8, al igual que'l ruteniu, estáu que nun algamar el fierro, que ye l'elementu cabecera d'esti grupu. Puede presentar variaos estaos d'oxidación, dende'l 0 al +8. Son bien resistentes al ataque por ácidos, eslleiéndose meyor por fusión alcalina.

Ye l'elementu natural de mayor densidá de la Tierra,[1] siendo llixeramente cimeru a la del Iridiu.

Llogru

editar

Llograr en sables que contienen platín, iridiu y escasa cantidá d'otros metales. Dempués d'un procesu d'arriquecimientu de los sables pasar al tratamientu con agua regia, gracies a lo cual dixébrase del platín. Darréu dixébrase del ruteniu por amenorgamientu con alcoholes y bástiase en forma d'OSU4. La purificación realizar por destilación

Aplicaciones en química orgánica

editar

El tetraóxido d'osmiu ye un bon oxidante, capaz de tresformar un alqueno nun diol.[2]

Referencies

editar

Enllaces esternos

editar

N'inglés