الكا فى الدين المصرى الجنزى القديم عنصر من عناصر الانسان مع الخات ، و البا ، و الاخ ، و الايب. الكا كان جسم اثيرى مش مادى ، بيتخلق مع الانسان ، و بيسكن فى جسمه المادى ، و بيفضل ساكن فيه طالما الانسان حى ، و لما الانسان يموت كان الكا بينفصل عن الجسم ، لكن كان بيفضل وياه للأبد. لكن الكا ما كانش بيسعد بحياة الخلود إلا لما تتوفر له شوية ضمانات ، اهمها تشييد مقبره منيعه ، و تابوت كبير ، و تمثال فى الغالب من حجر وشه لازم يشبه بالظبط وش صاحبه المتوفى ، و موبيليا كامله ، و قرابين طازه تتقدم له وقت المناسبات ، و تصوير مناظر على جدران المقبره تشبه الانشطه اللى كان بيعملها صاحب المقبره فى حياته . حرص المصريين على زيارة المقابر و تقديم القرابين الطازه للكا اللى كانت بتخرج من اعماق المقبره للقرابين من باب حجرى و همى . ابن المتوفى البكر كان هو اللى بيتولى عملية تقديم القرابين للكا و كان بينادى عليها عشان تخرج. ضمنات اسعاد الكا هى اللى ادت معلومات للمصرولوجيين و الباحثين عن حياة المصرى القديم و حضارة المصريين.
