Departement of Philosophy

Bron:
H.-G. Gadamer, Waarheid en methode. Hoofdlijnen van een filosofische hermeneutiek, Vantilt, Nijmegen, 2014 (1960)
Deel 2: Theorie van de hermeneutische ervaring op hoofdlijnen
2.b. De hermeneutische actualiteit van Aristoteles
p 298-309

Bron: M.W. Baron, Ph. Pettit, M. Slote, Three Methods of Ethics, Blackwell, Oxford 1997, hoofdstuk Philippe Pettit, pp 92-173, subtitels 1. en 2.:
1. Een morele psychologie gedeeld door consequentionalisten en niet-consequentionalisten
2. De kwestie 'juistheid'

P. Van Tongeren, Leven is een kunst. Over morele ervaring, deugdethiek en levenskunst, Klement/Pelckmans, 2012, pp 53-65.
Van Tongeren poneert de onmogelijkheid van een filosofische ethische theorie. Een hermeneutische ethiek behelst een permanente reflectie over onze morele ervaringen en Socrates' vraag 'hoe te leven?'

Bron: Hammermeister K., Gadamer, [Kopstukken Filosofie], Leminiscaat, Rotterdam 2002 (1999) 'Wahrheit und Methode' en aanvullende teksten, p 35-58.

Over Gadamers brede opvatting over esthetiek en het kunstwerk als paradigma voor hermeneutische waarheidsontsluiting.

Bron: Hammermeister K., Gadamer, [Kopstukken Filosofie], Leminiscaat, Rotterdam 2002 (1999) 'Wahrheit und Methode' en aanvullende teksten, p 59-92

Gadamer vestigt de geschiedschrijving als een van de terreinen van de hermeneutiek, waarbij de rol van de hermeneutiek als 'correctief' wordt opgevat.

Bron: H.G. Gadamer, Hermeneutics, Religion and Ethics, Yale University Press, New Haven and London, 1999, pp 18-36

Gadamer onderzoekt de mogelijkheid van een filosofische ethiek door middel van een vergelijking met de plichtsethiek van Kant en de deugdethiek van Aristoteles.