[go: up one dir, main page]

Zum Inhalt springen

Qanat

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
Hügel us dr Ärde wo us de Schacht vo Qanat usgrabe worde isch, bi Erfoud
Usgang vom ene Qanat
Verdäiligsgitter vom ene Qanat

E Qanat, (arabisch قناة‎, DMG Qanāh, au Kanat) isch e dradizionelli Form vo dr Förderig vo Früschwasser mäist in Wüstegebiet im Middlere Oste. Es handlet sich drbii um Wasserstolle, wo Drink- und Nutzwasser us hööcher gläägene Bärgregione bezien.

Mä vermuetet ass d Lüt im hütige Iran scho vor 2000 vor dr Zitewändi mit Qanat Wasser gförderet häi. Die erste schriftlige Hiwiis stamme us eme Bricht über e Fäldzug vom Sargon II. (722 bis 705 v. d. Z.). Vor allem am Rand vo de Wüesten vo Lut und Kavir wird hüte no uf die Art Wasser gwunne. Äins vo de früeste Qanat isch daas vo Zavareh.

Vom Iran us het sich die Technik vor allem über d Siidestrooss in dr Antike Wält verbräitet und isch noch dr erste persische Eroberig im Joor 525 v. d. Z. au uf Egüpte choo. Mä wäiss vo Qanatsüsteem z. B. in dr Oase Charga. Au im Römische Riich het mä d Qanat kennt, aber d Römer häi d Technik vo de Akwedukt vorzooge. Si si im nördlige Indie bekannt gsi, wie dr Megasthenes öbbe 300 v. d. Z. brichtet, und au z Turfan in China. Mit de Araber häi si sich uf Algerie, Marokko, Sizilie (z. B. d Qanat vo Palermo) usbräitet, schliesslig uf Spanie und vo dört uf Südamerika.

  • Hamid Monadjem: Qanát, eine Ingenieurkunst aus dem antiken Iran. Gahname, Fachzeitschrift des VINI, Nr. 7, 2004.
  • Hamid Monadjem: Qanáte. In: K. Gratzl und R. Kostka (Hrsg.): Die Bergwelt des Iran.Weishauptverlag 2009, S. 231–239, ISBN 978-3-7059-0297-8
  • Hamid Monadjem: Ghanat, eine uralte Bewässerungstechnik. Dissertation am Institut für Bodenmechanik und Grundbau, Technische Universität Graz, 1980.


 Commons: Qanat – Sammlig vo Multimediadateie
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Qanat“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.