Freyr

De Freyr (»Herr«) isch de nordgermanischi Fruchtbarkaitsgott und ghört zum Göttergschlecht vo de Wane. Er isch nebetem Odin und em Thor de wichtigsti nordischi Gott. Im Altschwedische und bim dänische Historiker Saxo Grammaticus haisst de Gott Frø und Opfer an en wered Frøsblot gnennt.

Mythologii

I de Edda isch de Freyr de Soo vom Njörd und de Brüeder vo de Freyja. Bivor die as Gaisle zu de Ase choo sind, isch er mit sinere Schwöster verhüürootet gsii. De bi de Wane üblichi Bruuch isch aber bi de Ase verbotte. De Freyr het sich denn i d Riisin Gerdhr verliebt und si ghüüroote. De Soo us dere Verbindig isch de Fjölnir. De Freyr isch au de Stammvatter vo de Ynglinger, em schwedische Königshuus. Well er bi de Werbig um d Gerdhr sis Schwert a sim Diener Skyrnir gschenkt het, het er de Riis Beli miteme Hirschgwai tötet. Im Ragnarök findet de waffeloosi Freyr de Tood dör de Riis Surtr, em Herrscher vo Muspellheim.

Em Freyr ghört s Schiff Skidhbladhnir, wo öber d Luft faare cha und zämegfaltet guet inere Täsche platz hett. Hüffig riitet er aber ufem Eber Gullinborsti (»Goldborste«), oder de Eber zücht siin Wage. Wone tuet er z Alfheim.

Kult

De Fruchtbarkaitsgott Freyr isch i nordische Bilder miteme riisige Phallos dargstellt wore. Da isch literarisch dör de Hamburger Bischof Adam vo Breme und archäologisch dör e chliine Aahänger us Schwede bizügt. Siin Kult i de schwedische Königs- und Kultstatt Uppsala isch mit laszive Tänz und Gsäng verbunde gsii. Em Freyr isch för Fruchtbarkait, guets Wetter, Äärn und Fride gopferet wore.

Lueg au

Phol

Büecher

Rudolf Simek: Lexikon der germanischen Mythologie. Stuttgart (3. Aufl.) 2006. ISBN 978-3-520-36803-4.