Waterkering

'n Waterkering by die Nahe se uitmonding in die Ryn in Bingen am Rhein, Duitsland

'n Waterkering is 'n vaste struktuur of wal wat loodreg met 'n kusfront of rivierwal gebou word om die vloei van water te onderbreek en sodoende die beweging van sediment te beperk. Dit word dikwels gebruik om strande te skep of te keer dat dit mettertyd wegspoel. In 'n rivier keer dit die erosie van die wal. 'n Waterkering kan geheel en al onder water gebou word of bo die water uitsteek. Dit word gewoonlik gebou uit hout, beton of klipstapels en word in groepe geplaas. Dit word algemeen gebruik en verg min onderhoud. Waterkerings word dikwels saam met seedyke gebruik. Dit kan egter as 'n lelike en onnatuurlike struktuur beskou word.

'n Waterkering se lengte, hoogte en plasing word bepaal deur die golfenergie en helling van die strandgebied. Waterkerings wat te lank of hoog is, neig om afstroom-erosie te versnel omdat hulle te veel sediment vasvang. Dié wat te kort of laag is of te veel materiaal deurlaat, is ondoeltreffend omdat hulle te min sediment vasvang. Die waterkerings moet ook ver genoeg gebou word om te keer dat die water daarom vloei. In riviere word dit gebruik om te keer dat 'n rivier kronkel en maak dit die rivier meer bevaarbaar.