Tuba
Die tuba gee die laagste toon van die koperblaasinstrumente en het al verskeie veranderings ondergaan. In 1835 het dit vir die eerste keer sterk op die voorgrond getree nadat die musikale direkteur van die Pruisiese leërorkes dit in gebruik geneem het. Daarna het tubas van alle groottes en soorte in elke moontlik denkbare land wat enigsins met 'n militêre orkes kon spog, ontstaan.
Richard Wagner het 'n groot bydrae tot die ontwikkeling van die tuba gelewer. Die tuba wat vandag die algemeenste in orkeste gebruik word, is die B-mol-tuba. Dit bestaan uit 'n wye, keëlvormige buis wat oorgaan in 'n groot klankbeker.
Die instrument is beskik oor drie (soms vier) ventiele. Die sterk tone van die tuba kan deur die speler beheer word. Deur slegs sy hand in die klankbeker te plaas, kan die speler verhoed dat die tuba die res van die orkes oordonder en kan hy ook die toonhoogte van die instrument verander.
Bronnelys
[wysig | wysig bron]- Wêreldspektrum, Vol. 3, , ISBN 0 908409 44 3
Eksterne skakels
[wysig | wysig bron] |
Wikimedia Commons bevat media in verband met Tuba. |
 |
Sien tuba in Wiktionary, die vrye woordeboek. |
