[go: up one dir, main page]

Gaan na inhoud

Maskat

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Maskat

مَسْقَط
Stad
Vlag van Maskat
Vlag
Maskat is in Oman
Maskat
Maskat
Koördinate: 23°36′31″N 58°35′31″O / 23.60861°N 58.59194°O / 23.60861; 58.59194
LandVlag van Oman Oman
ProvinsieMaskat
Stigting6de eeu v.C.
Oppervlak
 • Totaal3 500 km2 (1 400 vk. myl)
Hoogte
7 m (23 ft)
Bevolking
 • Totaal1 720 000
 • Digtheid450/km2 (1 200/vk. myl)
Tydsone+4
LughaweMaskat Internasionale Lughawe
Webwerfmm.gov.om

Maskat of Muscat (Arabies: ‏مَسْقَط, [ˈmasqatˤ]) is die hoofstad en grootste stad van Oman, 'n sultanaat in die Midde-Ooste en Wes-Asië.

Maskat is die hoofstad en grootste stedelike sentrum van Oman

Volgens die Nasionale Sentrum vir Statistiek en Inligting (NCSI) van Oman het die stad in September 2018 'n bevolking van 1,4 miljoen en die hele metropolitaanse gebied 'n oppervlakte van 3 500 km² gehad.[1]

Die metropolitaanse gebied strek oor ongeveer 3 500 km2.[2] en sluit ses provinsies in wat wilayats genoem word. Maskat, wat sedert die vroeë 1ste eeu nC bekend staan as 'n belangrike handelshawe tussen die weste en die ooste, is op verskillende punte in sy geskiedenis deur verskillende inheemse stamme sowel as buitelandse moondhede soos die Perse, die Portugese Ryk en die Ottomaanse Ryk regeer. Maskat, 'n plaaslike militêre mag in die 18de eeu, se invloed strek tot in Oos-Afrika en Zanzibar. As 'n belangrike hawestad in die Golf van Oman het Maskat buitelandse handelaars en setlaars soos die Perse, Balochis en Sindhi's gelok. Sedert die troonbestyging van Qaboos bin Said al Said as sultan van Oman in 1970, het Maskat 'n vinnige infrastruktuurontwikkeling beleef wat gelei het tot die groei van 'n lewendige ekonomie en 'n multi-etniese samelewing. Maskat word bestempel as 'n Beta - Global City deur die Globalization and World Cities Research Network.[3]

Die rotsagtige Westelike Al Hajarberge oorheers die landskap van Maskat. Die stad lê aan die Arabiese See langs die Golf van Oman en is naby die strategiese Straat van Hormuz. Laagliggende wit geboue tipeer die grootste deel van Muskat se stedelike landskap, terwyl die hawe-distrik Muttrah, met sy corniche en hawe, die noordoostelike periferie van die stad vorm. Muskat se ekonomie word oorheers deur handel, petroleum, vloeibare aardgas en hawens.

Maskat was een van die gasheerstede tydens die T20I-wêreldbeker 2021.

Geskiedenis

[wysig | wysig bron]
'n Uitsig oor Maskat omstreeks 1902

Die hawe van Maskat was reeds in die 9de eeu 'n belangrike ankerplek vir skepe wat na Indië op pad was om drinkwater aan te vul. Die hawe het aanhou ontwikkel, maar het agter dié van Sohar en Hormuz in Iran gebly.

Maskat-hawe, ongeveer 1903. Sigbaar in die agtergrond is Fort Al Jalali.

In 1507 het die Portugese, onder leiding van Vasco da Gama op pad na Indië, vir die eerste keer in Maskat geland. Hulle beset die stad om handel in die Persiese Golf te beheer. Tot ongeveer 1650 het die Portugese hierdie handelspos in Oman gehou. Ter verdediging van die natuurlike hawe het hulle die Al Mirani- en Al Jalali-vestings in die hoër deel van die stad gebou. In 1650 is hulle deur die Yaruba-dinastie onder Sultan ibn Saif I verdryf. Van 1650 tot 1808 was Maskat die setel van die sultans van hierdie dinastie. Teen die einde van die 19de eeu is die stad ommuur met 'n 4,5 meter hoë muur.

Sedert 1970 is slawerny afgeskaf en die stad gemoderniseer. Met die uitvoeropbrengs van olie het die hawe van Sultan Qaboes die belangrikste handelshawe in die land geword.

Klimaat

[wysig | wysig bron]

Maskat beskik oor 'n warm, droë klimaat (Köppen klimaatklassifikasie BWh) met lang, snikhete somers en warm "winters". Jaarlikse reënval in Maskat is ongeveer 10 sentimeter of 4 duim, wat meestal van Desember tot April val. Oor die algemeen is neerslag skaars in Maskat, met 'n paar maande gemiddeld net 'n spoor van reënval. In onlangse jare het swaar neerslaggebeurtenisse van tropiese stelsels wat in die Arabiese See ontstaan het, die stad egter beïnvloed. Sikloon Gonu in Junie 2007 en sikloon Phet in Junie 2010 het die stad geraak met skadelike winde en reënvalbedrae van meer as 100 millimeter in 'n enkele dag.

Die klimaat is oor die algemeen baie warm en ook baie vogtig in die somer, met temperature wat soms tot 45 °C styg. Die warmste maand is Mei, teen 36 °C, en die koudste is Januarie, teen 23 °C.[4] Die gemiddelde reënval is 212 millimeter per jaar. Die natste maand is April, met 61 millimeter reën, en die droogste is Junie, met 2 mm.[5]

Plekke van belang

[wysig | wysig bron]
  • Sultan Qaboes-moskee
  • Koninklike Opeahuis
  • Stadsmuur met die poorte al-Bab al-Kabir (Groot Poort), Bab al-Matha'ib, al-Bab as-Saghir (Klein Poort) en Bab al-Waldschat.
  • Soek van Muttrah
  • Al Alam-paleis is die amptelike paleis van die sultan. Geleë op Maskatbaai, word hierdie hoofterrein vir spesiale lenings- en staatsbesoekgebruik.* Fort Al Jalali en Fort Al Mirani is geleë op Maskat se baai ter verdediging van die hawe. Voor die aankoms van die Portugese was daar reeds verdedigingstorings, maar dit is aansienlik uitgebrei rondom 1588. Aan die begin van die 18de eeu is die forte weer uitgebrei deur Iman Achmed Ibn Said, die stigter van Al Busaidi, na die huidige staat.[6] Die oostelike deel van die Al Jalali-fort is tot in die 1970's as 'n gevangenis gebruik. Die forte is nie oop vir die publiek nie.
  • Muttrah Corniche, die boulevard langs die see en hawe.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. (en) "The population of the Sultanate by September 2018". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 Maart 2020.
  2. الدراسات الاجتماعية. Ministry of Education, Sultanate of Oman.
  3. "The World According to GaWC 2020". GaWC - Research Network. Globalization and World Cities. Besoek op 31 Augustus 2020.
  4. "NASA Earth Observations Data Set Index". NASA. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Mei 2020. Besoek op 30 Mei 2016.
  5. "NASA Earth Observations: Rainfall (1 month - TRMM)". NASA/Tropical Rainfall Monitoring Mission. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 Junie 2019. Besoek op 30 Mei 2016.
  6. (en) "Omanet: Forten en kastelen in Oman". Besoek op 2 Maart 2012.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]