Junkers Ju 87
| Junkers Ju 87 Stuka | |
|---|---|
 | |
| Tipe | Duikbomwerper |
| Vervaardiger | Junkers |
| Ontwerp deur | Hermann Pohlmann |
| Nooiensvlug | 17 September 1935 |
| Vrygestel | 1936 |
| Onttrek | 1945 |
| Status | Onttrek aan militêre diens |
| Hoofgebruikers | Luftwaffe Regia Aeronautica Koninklike Romeense Lugmag Bulgaarse Lugmag |
| Aantal gebou | Ongeveer 6 500 |
Die Junkers Ju 87 of Stuka was 'n tweeman Duitse duikbomwerper en grondaanvalstuig wat meestal in die Tweede Wêreldoorlog diens gedoen het.
Die Stuka is deur Hermann Pohlmann ontwerp en het die eerste keer in 1935 gevlieg. Dit maak sy gevegsdebuut in 1936 as deel van die Luftwaffe se Condor Legioen gedurende die Spaanse Burgeroorlog.
Geskiedenis
[wysig | wysig bron]Ontwikkeling
[wysig | wysig bron]Die idee om so 'n vliegtuig te ontwikkel, het ontstaan toe Ernst Udet in September 1933 'n vertoning van die Curtiss Hawk II in die VSA gesien het (Model 65, die uitvoerweergawe van die XF11C-2 ontwerp vir die Amerikaanse Vloot). Udet het twee gekoop wat deur Hermann Göring betaal is en hulle na Duitsland vervoer het waar hy hulle aan die Ministerie van Lugvaart gedemonstreer het. Hulle is aan 'n deeglike ondersoek onderwerp en het dus bygedra tot die rol wat Udet ten gunste van duikbomwerpers en die ontwikkeling van die Ju 87 gespeel het.
Die eerste jare
[wysig | wysig bron]Aan die begin van die Tweede Wêreldoorlog behaal die Junkers Ju 87 groot suksesse teen onvoorbereide troepe.
Vir die Luftwaffe het dit gelyk asof die vliegtuie presiese bombardering kan uitvoer, wat, as dit in geld, materiaal en mannekrag gemeet word, goedkoop genoem kon word. Dit was 'n plaasvervanger vir artillerie en het uitstekende lugondersteuning aan die infanterie gebied. Hans-Ulrich Rudel verwoes eenhede van die Sowjetunie met hierdie vliegtuig.
Kenmerke
[wysig | wysig bron]Die Junkers Ju 87 was een van die mees gespesialiseerde ontwerpe wat nog ooit in massaproduksie vervaardig is. Die vliegtuig was toegerus met 'n venster in die vloer waardeur die vlieënier die teiken kon sien, en toegerus met lugremme wat die duik aansienlik kon vertraag, sodat hy akkuraat kon mik. Later is sirenes op die vliegtuig gemonteer met die bynaam "die trompette van Jerigo". Die oomblik as die Stuka begin duik, het die sirenes begin brul. Die geluid daarvan het die meeste van die tyd paniek op die grond paniekerig gesaai en dus 'n groot sielkundige impak op die vyand gehad.
Tipes
[wysig | wysig bron]
Die Junkers Ju 87B-tipe kon een bom van 500 kg of een van 250 kg en vier van 50 kg dra. Die berugte bobaasvlieënier Hans-Ulrich Rudel slaag egter daarin om die Russiese slagskip Marat met 'n 1000 kg-bom te laat sink. Die vliegtuig het 'n beperkte reikafstand van 285 km gehad. Die klein bomvrag is vergoed deur die kort hanteringstyd op die basis, en sommige vliegtuie het tot ses vlugte per dag onderneem. Die nadeel van die vliegtuig was die lae spoed, wat dit 'n maklike teiken vir vyandelike vliegtuie maak. Daarbenewens het die vliegtuig ter verdediging slegs 'n masjiengeweer na agter gehad, wat in die praktyk, 'n baie ondoeltreffende verdediging was. Dit het die vliegtuig 'n maklike prooi vir geallieerde jagters gemaak. Aan die oostelike front het die Ju 87G Stuka, toegerus met 'n kanon, 'n nuwe funksie gekry as 'n anti-tenkwapen. Hier het die toestel die byname "Kanonenvogel" of "Flugzeug mit den langen Stangen" gekry.
'n Ander variant was die Junkers Ju 87E Stuka. Dit was 'n gewysigde ontwerp wat bedoel was vir die gebruik van die Graf Zeppelin-vliegdekskip en van die hulpvliegdekke van omgeboude vragskepe. Die Ju 87E was toegerus met vouvlerke en kon 'n torpedo vervoer. Slegs enkele toetsmodelle is gebou.
Na die Junkers Ju 87 "Stuka" sou 'n tweede weergawe verskyn, die Junkers Ju 187/287. Dit het egter reeds in die ontwerpfase minder goed gevaar as wat verwag is, en het boonop geen toegevoegde waarde meer as die Focke-Wulf Fw 190 aangebied nie, sodat produksie gestaak is.
Die Stuka-eenhede is baie deur die Duitse propaganda-vermoeëns, in propaganda gebruik.
Gebruik in ander lugmagte
[wysig | wysig bron]Die Ju 87 is ook deur die Italiaanse lugmag gebruik en het die bynaam Picchiatello gekry. Die Hongaarse, Roemeense en Bulgaarse lugmagte het ook hierdie vliegtuig gebruik.
Tegniese besonderhede
[wysig | wysig bron]| Item | Statistiek |
|---|---|
| Aantal motore | 1 |
| Tipe motor | Skroef |
| Vervaardiger | Junkers Jumo 211A-1 |
| Kraglewering per motor | 900 perdekrag |
| Vlerkspan | 13,8 m |
| Lengte | 11,10 m |
| Hoogte | 3,87 m |
| Maks. opstyg massa | 4 250 kg |
| Maks. snelheid | 390 km/h op 4 400 m |
| Operasionele hoogte | 8 000 m |
| Togafstand met bomvrag van 500 kg | 550 km |
| Bewapening | Een 7,9 mm MG 17 masjiengeweer in elke vlerk en een in die kajuit. |
Bibliografie
[wysig | wysig bron]- Eisenbach, Hans Peter (2009). Fronteinsa¨tze eines Stuka-Fliegers Mittelmeer und Ostfront 1943 - 44. Helios, Aachen. ISBN 9783938208960.
- Mondey, David (1996). Axis Aircraft of World War II. Chancellor Press, London. ISBN 1851529667.
- Bombers 1939–1945 Kenneth Munson, Bounty Books 2012 ISBN 978-0-7537-2172-8
Sien ook
[wysig | wysig bron]| Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal. |
