Internasionale Styl

Met hul Seagram-gebou in New York het Ludwig Mies van der Rohe en Philip Johnson in 1957 een van die meesterwerke van die Internasionale Styl geskep wat rigtingwysend vir die ontwerp van sakegeboue sou wees

Die Internasionale Styl, waarna aanvanklik as Rasionalisme verwys is, was 'n beduidende stroming in die internasionale moderne boukuns wat vanaf die 1920's en 1930's oor die hele wêreld versprei het.

Die term is vir die eerste keer deur die argitekte Henry-Russell Hitchcock en Philip Johnson (1906-2005) in 'n boek oor moderne boukuns gebruik. Met hul beskrywing van die argitektoniese uitstalling International Exhibition of Modern Architecture, wat in 1932 in die Museum of Modern Art in New York gehou is, het hulle 'n poging onderneem om die estetiek en hoofeienskappe van die destydse Modernistiese boukuns dwarsoor die wêreld te toon, te kategoriseer en op die praktiese boukuns toe te pas.

Die klem is hierby op estetiese en stilistiese kenmerke gelê - so het die modernistiese boukuns homself losgemaak van alle historiserende of assosiatiewe tendense om in die rigting van 'n "nuwe saaklikheid" te beweeg. Dit het die klem op volume eerder as op massa gelê, op balans eerder as op simmetrie, en ook alle tradisionele vorme van toegepaste oppervlakversiering laat vaar. Modernistiese boukuns het die voorkeur aan uitgesoekte oppervlakboustowwe gegee om volgehoue en egalige bedekkings vir fasades te skep.