Gemini 9A
Gemini 9A (amptelik Gemini IX-A)[1] was die sewende bemande ruimtevlug van NASA se Gemini-program. Dit was ook die dertiende bemande Amerikaanse ruimtevaart en die 23ste ruimtevaart ooit, insluitend twee vlugte van X-15. Die oorspronklike bemanning van Gemini 9, bevelvoerder Elliot See en Charles Bassett het verongeluk met 'n Northrop T-38 Talon opleidingsvliegtuig op pad na die McDonnell-fabriek in St. Louis, Missouri om hulle ruimtetuig te inspekteer. Die rugsteunbemanning Thomas P. Stafford en Eugene Cernan is toe bevorder tot hoofbemanning en Jim Lovell en Buzz Aldrin is aangestel as die rugsteunbemanning.
Die sending is toe hernoem as Gemini 9A nadat die oorspronklike lanseerdatum van 17 Mei uitgestel is omrede die sending se Agena-teikenruimtetuig vernietig is in 'n ramp tydens lansering. Die sending het toe plaasgevind van 3-6 Junie 1966, nadat die rugsteunteikenruimtetuig gelanseer is. Gemini 9A het die teiken bereik maar kon nie daarmee dok nie, omrede die neusbedekking van die Agena-teiken nie afgeskiet het nie weens 'n lanseringsprobleem.
Cernan het toe vir twee ure lank 'n ruimtewandeling onderneem waartydens hy onder andere 'n onafhanklike, selfaangedrewe ruimtepak van die Amerikaanse Lugmag sou gebruik om te demonstreer dat vrye vlug moontlik was. Hy slaag egter nie daarin nie weens uitputting, stres en oorverhitting.
Bemanning
[wysig | wysig bron]Posisie | Ruimteman | |
---|---|---|
Bevelvoerder | Thomas P. Stafford Tweede ruimtevlug | |
Vlieënier | Eugene Cernan Eerste ruimtevlug |
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Hacker, Barton C.; Grimwood, James M. (September 1974). "Chapter 11 Pillars of Confidence". On the Shoulders of Titans: A History of Project Gemini. NASA History Series. Vol. SP-4203. NASA. p. 239. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 Januarie 2010. Besoek op 14 Junie 2022. Vanaf Gemini IV, het NASA Romeinse syfers begin gebruik om die Gemini sending name aan te dui.