[go: up one dir, main page]
Gaan na inhoud

Bongbong Marcos

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Ferdinand Romualdez Marcos jr.

Ferdinand Romualdez Marcos jr.[1][2][3] (Tagalog: [ˈmaɾkɔs], Engels: /ˈmɑːrkɔːs/ MAR-kawss;[4] gebore 13 September 1957), algemeen na verwys as Bongbong Marcos of met sy voorletters BBM, is 'n Filippynse politikus wat die huidige president van die Filippyne is.[5][6][7] Hy het voorheen as 'n senator van 2010 tot 2016 gedien. Hy is die tweede kind en enigste seun van voormalige president, diktator,[8] en kleptokraat[9] Ferdinand Marcos sr. en voormalige presidentsvrou en veroordeelde misdadiger[10][11] Imelda Romualdez Marcos.[1]

In 1980 het Marcos vise-goewerneur van Ilocos Norte geword, en het onbestrede vir die Kilusang Bagong Lipunan-party van sy pa, wat destyds die Filippyne onder krygswet regeer het, gestaan.[12] Hy het toe in 1983 goewerneur van Ilocos Norte geword en dié amp beklee totdat sy gesin deur die EDSA-revolusie uit die mag gedryf is en in Februarie 1986 in ballingskap na Hawaii gevlug het.[13] Na die dood van sy pa in 1989, het president Corazon Aquino uiteindelik toegelaat dat sy gesin na die Filippyne terugkeer om verskeie aanklagte in die gesig te staar.[14] Marcos jr. en sy ma, Imelda, staar tans inhegtenisneming in die Verenigde State in die gesig vir die verontagsaming van 'n hofbevel om VS$353 miljoen in restitusie te betaal aan slagoffers van menseregtemisbruik tydens sy pa se diktatuur.[15]

Marcos is verkies as verteenwoordiger van Ilocos Norte se 2de kongresdistrik van 1992 tot 1995. Marcos het hom verkiesbaar gestel en is weer verkies tot goewerneur van Ilocos Norte in 1998. Na nege jaar het hy teruggekeer na sy vorige posisie as verteenwoordiger van 2007 tot 2010, en toe senator geword onder die Nacionalista Party van 2010 tot 2016.[16] In 2015 het Marcos aan die 2016-verkiesing vir visepresident deelgeneem. Met 'n verskil van 263 473 stemme (0,64 persent), het Marcos teen die Camarines Sur-verteenwoordiger Leni Robredo verloor.[17] In reaksie hierop het Marcos 'n verkiesingsprotes by die Presidensiële Verkiesingstribunaal aan hangig gemaak. Sy petisie is later eenparig van die hand gewys nadat die toetsstelling daartoe gelei het dat Robredo haar voorsprong met 15 093 bykomende stemme vergroot het.[18][19]

In 2021 het Marcos aangekondig dat hy aan die 2022-verkiesing as president van die Filippyne sou deelneem, onder die Partido Federal ng Pilipinas (PFP},[20] wat hy met 'n groot meerderheid gewen het.[5] Marcos het byna 59% van die stemme gekry, die eerste kandidaat wat met 'n meerderheid verkies is sedert die stigting van die Vyfde Republiek in 1986.[21][22] Hy is amptelik op 25 Mei 2022 deur die Kongres as verkose president verklaar.[21] Sy oorwinning was ook die grootste sedert 1981, toe sy pa 88% van die stemme gekry het weens 'n boikot deur die opposisie wat teen die vorige verkiesing geprotesteer het.[23][24][25] Hy is die eerste kandidaat wat 'n visepresidentsveldtog verloor, maar die presidentskap wen.

Sy veldtog het kritiek van feiteondersoekers en disinformasiegeleerdes ontvang, wat bevind het dat sy veldtog gedryf is deur historiese ontkenning wat daarop gemik is om die Marcos-handelsmerk op te knap en sy mededingers swart te smeer.[26] Sy veldtog is ook daarvan beskuldig dat hul die menseregtevergrype en plundering wat tydens sy pa se presidentskap plaasgevind het, afgewit het.[26] Die Washington Post het opgemerk hoe die historiese feiteverdraaiing deur die Marcoses sedert die 2000's aan die gang is, terwyl The New York Times sy oortuigings van belastingbedrog aangehaal het, insluitend sy weiering om sy familie se boedelbelasting te betaal, en wanvoorstelling van sy opleiding aan die Universiteit van Oxford.[27][28][29][30]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ 1,0 1,1 "A dynasty on steroids". The Sydney Morning Herald (in Engels). 24 November 2012. Besoek op 5 Februarie 2022.
  2. ↑ "Senator Ferdinand "Bongbong" R. Marcos Jr". Senate of the Philippines. Besoek op 15 Oktober 2015.
  3. ↑ "Who is Ferdinand Marcos Jr,President-Elect of Philippines". The Informant247 (in Engels (VSA)). 12 Mei 2022. Besoek op 23 Mei 2022.
  4. ↑ The New Webster's Dictionary of the English Language. Lexicon Publications, Inc. 1994. p. 609. ISBN 0-7172-4690-6.
  5. ↑ 5,0 5,1 "The son of late dictator Marcos has won the Philippines' presidential election". Associated Press. Manila. NPR. 10 Mei 2022. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Mei 2022. Besoek op 12 Mei 2022.
  6. ↑ "Biden, Xi congratulate Marcos Jr on Philippine presidential win". Al Jazeera. 12 Mei 2022. Besoek op 12 Mei 2022.
  7. ↑ Cabato, Regine; Westfall, Sammy (10 Mei 2022). "Marcos family once ousted by uprising wins Philippines vote in landslide". The Washington Post. Besoek op 12 Mei 2022.
  8. ↑ Bonner, William; Bonner, Raymond (1987). Waltzing with a Dictator: The Marcoses and the Making of American Policy (in Engels). Times Books. ISBN 978-0-8129-1326-2.
  9. ↑ David, Chaikin; Sharman, J.C. (2009). "The Marcos Kleptocracy". Corruption and Money Laundering: A Symbiotic Relationship. Palgrave Series on Asian Governance. New York: Palgrave Macmillan. pp. 153–186. doi:10.1057/9780230622456_7. ISBN 978-0-230-61360-7.
  10. ↑ Gutierrez, Jason (9 November 2018). "Imelda Marcos Is Sentenced to Decades in Prison for Corruption". The New York Times (in Engels (VSA)). ISSN 0362-4331. Besoek op 13 Mei 2022.
  11. ↑ "Imelda Marcos found guilty of 7 counts of graft". Philstar.com. Besoek op 13 Mei 2022.
  12. ↑ Ellison, Katherine W. (2005). Imelda, steel butterfly of the Philippines. Lincoln, Nebraska.{{cite book}}: AS1-onderhoud: plek sonder uitgewer (link)
  13. ↑ Holley, David (28 Februarie 1986). "Speculation Grows: Marcos May Stay at Luxurious Hawaii Estate". Los Angeles Times. ISSN 0458-3035. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 September 2015. Besoek op 16 Augustus 2018.
  14. ↑ Mydans, Seth (4 November 1991). "Imelda Marcos Returns to Philippines". The New York Times. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Desember 2009. Besoek op 16 Augustus 2018.
  15. ↑ Robles, Alan (2 Mei 2022). "Philippine election: Who is Bongbong Marcos, what's his platform and China views, and why can't he visit the US?". South China Morning Post.
  16. ↑ "List of Committees". Senate of the Philippines. 5 Februarie 2014. Besoek op 14 Maart 2014.
  17. ↑ "Bongbong Marcos running for vice president in 2016". CNN. 5 Oktober 2015. Besoek op 5 Oktober 2015.
  18. ↑ "Marcos heir loses bid to overturn Philippine VP election loss". The South China Morning Post (in Engels). Agence France-Presse. 16 Februarie 2021. Besoek op 16 Februarie 2021.
  19. ↑ "Supreme Court unanimously junks Marcos' VP poll protest vs Robredo". CNN Philippines (in Engels). 16 Februarie 2021. Besoek op 16 Februarie 2021.{{cite news}}: AS1-onderhoud: url-status (link)
  20. ↑ "Dictator's son Bongbong Marcos files candidacy for president". RAPPLER (in Engels (VSA)). 6 Oktober 2021. Besoek op 13 Januarie 2022.
  21. ↑ 21,0 21,1 Verizon, Cliff (25 Mei 2022). "Marcos officially declared Philippines' next president". Nikkei Asia. Besoek op 26 Mei 2022.
  22. ↑ Morales, Neil Jerome (25 Mei 2022). "hilippines Congress proclaims Marcos as next president". Reuters. Besoek op 26 Mei 2022.
  23. ↑ "Martial Law Museum". Martial Law Museum (in Engels). Besoek op 5 Junie 2022.
  24. ↑ Kamm, Henry; Times, Special To the New York (6 Februarie 1981). "PHILIPPINE OPPOSITION TO BOYCOTT PRESIDENTIAL ELECTION". The New York Times (in Engels (VSA)). ISSN 0362-4331. Besoek op 5 Junie 2022.
  25. ↑ Kamm, Henry; Times, Special To the New York (17 Junie 1981). "MARCOS IS VICTOR BY A HUGE MAJORITY". The New York Times (in Engels (VSA)). ISSN 0362-4331. Besoek op 5 Junie 2022.
  26. ↑ 26,0 26,1 "Filipinos fall for fake history". The Standard (Hong Kong). Agence France-Presse. 30 Maart 2022.
  27. ↑ "How the Philippines' brutal history is being whitewashed for voters". Washington Post (in Engels). 12 April 2022. Besoek op 23 April 2022.
  28. ↑ Wee, Sui-Lee (1 Mei 2022). "'We Want Change': In the Philippines, Young People Aim to Upend an Election". The New York Times (in Engels (VSA)). ISSN 0362-4331. Besoek op 2 Mei 2022.
  29. ↑ "Protestas en Filipinas en rechazo a la victoria no oficial de Ferdinand Marcos Jr". France 24. 11 Mei 2022. Besoek op 17 Mei 2022.
  30. ↑ "Filipino Community Protests Philippine Presidential Election Results". South Seattle Emerald (in Engels (VSA)). 13 Mei 2022. Besoek op 17 Mei 2022.
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Bongbong_Marcos&oldid=2664310"