Venetia Kantsa
Venetia Kantsa is Professor of Social Anthropology, at the Department of Social Anthropology and History, University of the Aegean, Greece and Director of the Laboratory of Family and Kinship Studies at the same Department. She studied philosophy at the University of Ioannina (1987), social anthropology at the University of the Aegean (1995), and holds a Ph.D. in anthropology from London School of Economics and Political Science, University of London (2001). Her research interests focus on anthropology of kinship, anthropology of gender and sexuality, queer theory, anthropology of science, Greek ethnography and anthropology of the Mediterranean. She has conducted extensive fieldwork on women’s same-sex sexuality in Greece, the visibility of same-sex desires, same-sex families, motherhood and new forms of parenthood, the summer lesbian community in Eresos and the history of the lesbian movement. She has also published extensively on kinship theory, gender epistemology and methodology, politics of sexuality and conceptualizations of citizenship. During the last years her research focuses on assisted reproduction, shifting conceptualizations of kinship and science, the distribution of authoritative knowledge in the context of emerging social and technological transformations, and interrelations among medical technology, law and religion. She was member of the international scientific network EastBordNet Cost Action (2008-2012), participated as national stakeholder into the FP7 research program Families and Societies (20013-2018), participates as expert evaluator on European FP7 and Horizon research programs, and is member of the ReproSoc advisory board at the University of Cambridge. She has authored the book Potentially Friends, Potentially Lovers (in Greek Athens 2010), co-authored (with A. Chatjouli and I. Daskalaki) Out of body, Out of home. Assisted Reproduction, Gender and Family in Greece (in English Athens 2015), edited the books Motherhood in the Forefront. Recent Research in Greek Ethnography. (in Greek Athens 2013) and Changing relations. Kinship and Medically Assisted Reproduction (in Greek Athens 2015), and co-edited the books (with L. Papadopoulou and G. Zanini) (In)Fertile Citizens. Anthropological and Legal Challenges of Assisted Reproduction Technologies (in English Athens 2015), (with C. Canakis and K. Yannakopoulos) Language and Sexuality (through and) beyond gender (in English Cambridge Scholars Publishing, 2010), and (with E. Papataxiarchis and V. Moutafi) Gender and Social Sciences in Modern Greece (in Greek Athens, 2010), and Studies on Gender in Anthropology and History (in Greek Athens, 2011).
less
InterestsView All (16)
Uploads
Books
Στα χρόνια που ακολούθησαν, παρακολουθούμε την εντυπωσιακή αύξηση του αριθμού κλινικών και κέντρων υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, την ανάπτυξη εξειδικευμένων τεχνικών, τη συγκρότηση ενός σαφώς περιγεγραμμένου νομικού πλαισίου με την ψήφιση των δύο νόμων, 3085/ 2002 «Ιατρική Υποβοήθηση στην Ανθρώπινη Αναπαραγωγή» και 3418/2005 «Εφαρμογή των Μεθόδων της Ιατρικά Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής», τη χρήση των μεθόδων της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής από όλο και περισσότερο διευρυμένες ομάδες πληθυσμού.
Αυτές, ακριβώς, τις πολιτισμικοκοινωνικές μετατοπίσεις και αλλαγές στο πεδίο της συγγένειας που έχουν συντελεστεί με την είσοδο της ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής στην Ελλάδα επιχειρεί να αποτυπώσει ο τόμος αυτός, προσεγγίζοντας εθνογραφικά το λόγο των ίδιων των υποκειμένων και εξετάζοντας τις νομικές μεταρρυθμίσεις σε συνδυασμό με τις ιατρικοτεχνολογικές εξελίξεις.
Ερευνήτριες και ερευνητές που δραστηριοποιούνται στο πεδίο της ανθρωπολογίας, της νομικής, της ψυχολογίας και της γλωσσολογίας αναπτύσσουν και αναλύουν τις μεταβολές στις συγγενειακές σχέσεις που επιφέρουν η δωρεά γενετικού υλικού και η παρένθετη μητρότητα, οι νομικές ρυθμίσεις, οι περιορισμοί και οι απαγορεύσεις με αναφορά στη θρησκεία, την εθνότητα και τη σεξουαλικότητα.
to the specific cultural contexts, local/global exchanges and social/technological networks they emerge from.
The book aims to explore these issues adopting two axes of research.
The first one (Part I and II) calls for cooperation between anthropological and legal studies and aims at exploring its potentialities in the field of reproductive rights and ART. Papers by Joan Bestard, Judit Sándor, Lina Papadopoulou, Enrica Bracchi, Vasiliki Kokota, Anna Carastathis, Michael Nebeling Petersen, Aspa Chalkidou and Despina Naziri closely examine issues of politics, citizenship and human rights such as: (i) politics of reproduction and exclusions/inclusions in terms of age, gender, sexuality, economic background, (ii) subtle social mechanisms leading to exclusion of (in)fertile citizens, especially women,
(iii) human rights concerns and laws that define who is eligible to become parent and who is not, (iv) the socially constructed value of “having children from one’s own genetic material” and how this is being informed by the legal framework,
(v) the medicalisation of conception as both an opportunity and a threat
for personal autonomy, (vi) the ways in which reproductive “freedom”
as a manifestation of one’s autonomy is transformed into a “right” to assisted reproduction, (vii) which kinship units are to be valued and supported according to the local cultural-legal-religious contexts (the couple, the mother or father
to be, single mothers, “other” parents, the child, the nuclear family, the extended family, etc).
A second axis of interest (Part III and IV) invites to reflect upon
the ethnographic and analytical value of comparison, by investigating ART implementation in different neighbouring European and non-European countries and transnational reproductive networks emerging within, across and beyond them. Papers by Lia Lombardi, Christodoulos Bellas and Albert Dicran Matossian, Ivi Daskalaki, Aglaia Chatjouli, Sven Bergmann, Polina Vlasenko, Burcu Mutlu, Giula Zanini examine the availability of infertility treatments and of specific techniques and procedures in each national context. Individual responses
to ART are the result of a number of factors including the way in which people experience infertility and reproductive expectations, the understandings they display of different techniques and the practical, legal and moral accessibility
of treatments both locally and translocally.
Drawing from the research project (In)FERCIT and based on semi-structured interviews of both women and men the book explores the ways infertility and assisted reproduction are bound within but also escape the household, and the shifts triggered in relation to reproduction, parenting, the imagining and making of a family. Focusing on the couple and their prospective parental role questions arise: Which relationships and practices change through the experience of assisted reproduction technologies? What is kept within the couple and what is being shared with others (family members, friends, strangers, experts) who acquire significant roles and power in the making of family and parenthood, in the formation of other significant socialities, in the changing dynamics of disclosure. How does this challenging context reinforces or weakens the couple’s relationship, their reproductive agency and desire, the imagining and practising of parenting.
Το κοινό νήμα που συνδέει τις έρευνες που παρουσιάζονται εδώ αναπτύσσεται στο επίπεδο του αναλυτικού ενδιαφέροντος για τη μητρότητα στην Ελλάδα στα τέλη του 20ού και τις αρχές του 21ου αιώνα. Αντλώντας από τη σύγχρονη εθνογραφική παραγωγή, οι μελέτες του τόμου αναρωτιούνται για την αναλυτική σημασία της μητρότητας στη μελέτη της ελληνικής κοινωνίας, ενώ αποσκοπούν, ταυτόχρονα, να συνομιλήσουν με πρόσφατες θεωρητικές και εθνογραφικές μετατοπίσεις που οδήγησαν στην ανάδυση των «νέων» ανθρωπολογικών μελετών για τη συγγένεια. Οργανωμένες σε τέσσερεις διακριτές ενότητες, Σχέσεις καταγωγής: οικογένεια και εξατομίκευση, Όροι συγγένειας: «βιολογική» και «κοινωνική» μητρότητα, Πολιτικές της αναπαραγωγής: αποδοχή και αποκλεισμός, Θεϊκές παρεμβάσεις: χρόνος και συνέχεια, αντλούν το εθνογραφικό τους υλικό από μια πληθώρα ερευνητικών πλαισίων, όπως συνεντεύξεις, συμμετοχική παρατήρηση σε κλινικές, χώρους φυλακών και ομάδες ασθενών, αρχειακή έρευνα σε νόμους, νομολογιακά κείμενα και δικαστικές αποφάσεις, ανάλυση έντυπου λόγου και διαδικτυακών φόρουμ.
Ανάμεσα στις επιμέρους συνδέσεις μεταξύ των κειμένων ξεχωρίζει το ενδιαφέρον για τον εθνικό λόγο περί υπογεννητικότητας, την ανάδειξη λόγων περί «καλών πολιτών» και «καλών μητέρων», την εμφυλοποίηση της γονεϊκότητας και τη σύνδεση του αναπαραγωγικού σώματος των γυναικών με βιοπολιτικές ελέγχου και πειθαρχίας, τη σύνδεση της μητρότητας και της τεχνολογικής αναπαραγωγής με το δίκαιο και τη θρησκεία. Θέτοντας τη μητρότητα στο προσκήνιο, οι συγγραφείς του τόμου διασχίζουν τα όρια της οικογενειακότητας για να ξετυλίξουν πτυχές της σύγχρονης ελληνικής πολιτισμικής συνθήκης που συνδέονται άμεσα με το κράτος, τους νόμους, τη θρησκεία, την τεχνολογία και την ιατρικοποιημένη αναπαραγωγή.
Ο συλλογικός αυτός τόμος συνιστά έναν απολογισμό της επίδρασης της φεμινιστικής σκέψης στις ελληνικές κοινωνικές επιστήμες τη μεταπολιτευτική περίοδο. Γνωστές ερευνήτριες, οι οποίες έχουν συμβάλει συστηματικά στην ανάδειξη της έμφυλης διάστασης των κοινωνικών και πολιτισμικών φαινομένων μέσα από την εφαρμογή της οπτικής του φύλου στη μελέτη της ελληνικής κοινωνίας, εξετάζουν τις χρήσεις της έννοιας του φύλου σε ποικίλα γνωστικά πεδία - την κοινωνική ανθρωπολογία, την ιστορία, τη γλωσσολογία, τις σπουδές του χώρου, την ψυχολογία, την εκπαίδευση, την οικονομία και την πολιτική επιστήμη. Έτσι παρουσιάζουν μια διεξοδική εικόνα των χρήσεων του φύλου και των αποτελεσμάτων τους στο ελληνικό ακαδημαϊκό πλαίσιο σε σχέση με αντίστοιχες πνευματικές διεργασίες στον διεθνή χώρο. Στην εισαγωγή του τόμου επιχειρείται η συγκριτική αποτίμηση αυτών των κλαδικών απολογισμών και αναλύεται η σημασία της για την κατανόηση της ιδεολογικής και πολιτισμικής δυναμικής που χαρακτηρίζει τη συγκρότηση των κοινωνικών επιστημών στη μεταπολιτευτική Ελλάδα.
Papers
Στα χρόνια που ακολούθησαν, παρακολουθούμε την εντυπωσιακή αύξηση του αριθμού κλινικών και κέντρων υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, την ανάπτυξη εξειδικευμένων τεχνικών, τη συγκρότηση ενός σαφώς περιγεγραμμένου νομικού πλαισίου με την ψήφιση των δύο νόμων, 3085/ 2002 «Ιατρική Υποβοήθηση στην Ανθρώπινη Αναπαραγωγή» και 3418/2005 «Εφαρμογή των Μεθόδων της Ιατρικά Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής», τη χρήση των μεθόδων της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής από όλο και περισσότερο διευρυμένες ομάδες πληθυσμού.
Αυτές, ακριβώς, τις πολιτισμικοκοινωνικές μετατοπίσεις και αλλαγές στο πεδίο της συγγένειας που έχουν συντελεστεί με την είσοδο της ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής στην Ελλάδα επιχειρεί να αποτυπώσει ο τόμος αυτός, προσεγγίζοντας εθνογραφικά το λόγο των ίδιων των υποκειμένων και εξετάζοντας τις νομικές μεταρρυθμίσεις σε συνδυασμό με τις ιατρικοτεχνολογικές εξελίξεις.
Ερευνήτριες και ερευνητές που δραστηριοποιούνται στο πεδίο της ανθρωπολογίας, της νομικής, της ψυχολογίας και της γλωσσολογίας αναπτύσσουν και αναλύουν τις μεταβολές στις συγγενειακές σχέσεις που επιφέρουν η δωρεά γενετικού υλικού και η παρένθετη μητρότητα, οι νομικές ρυθμίσεις, οι περιορισμοί και οι απαγορεύσεις με αναφορά στη θρησκεία, την εθνότητα και τη σεξουαλικότητα.
to the specific cultural contexts, local/global exchanges and social/technological networks they emerge from.
The book aims to explore these issues adopting two axes of research.
The first one (Part I and II) calls for cooperation between anthropological and legal studies and aims at exploring its potentialities in the field of reproductive rights and ART. Papers by Joan Bestard, Judit Sándor, Lina Papadopoulou, Enrica Bracchi, Vasiliki Kokota, Anna Carastathis, Michael Nebeling Petersen, Aspa Chalkidou and Despina Naziri closely examine issues of politics, citizenship and human rights such as: (i) politics of reproduction and exclusions/inclusions in terms of age, gender, sexuality, economic background, (ii) subtle social mechanisms leading to exclusion of (in)fertile citizens, especially women,
(iii) human rights concerns and laws that define who is eligible to become parent and who is not, (iv) the socially constructed value of “having children from one’s own genetic material” and how this is being informed by the legal framework,
(v) the medicalisation of conception as both an opportunity and a threat
for personal autonomy, (vi) the ways in which reproductive “freedom”
as a manifestation of one’s autonomy is transformed into a “right” to assisted reproduction, (vii) which kinship units are to be valued and supported according to the local cultural-legal-religious contexts (the couple, the mother or father
to be, single mothers, “other” parents, the child, the nuclear family, the extended family, etc).
A second axis of interest (Part III and IV) invites to reflect upon
the ethnographic and analytical value of comparison, by investigating ART implementation in different neighbouring European and non-European countries and transnational reproductive networks emerging within, across and beyond them. Papers by Lia Lombardi, Christodoulos Bellas and Albert Dicran Matossian, Ivi Daskalaki, Aglaia Chatjouli, Sven Bergmann, Polina Vlasenko, Burcu Mutlu, Giula Zanini examine the availability of infertility treatments and of specific techniques and procedures in each national context. Individual responses
to ART are the result of a number of factors including the way in which people experience infertility and reproductive expectations, the understandings they display of different techniques and the practical, legal and moral accessibility
of treatments both locally and translocally.
Drawing from the research project (In)FERCIT and based on semi-structured interviews of both women and men the book explores the ways infertility and assisted reproduction are bound within but also escape the household, and the shifts triggered in relation to reproduction, parenting, the imagining and making of a family. Focusing on the couple and their prospective parental role questions arise: Which relationships and practices change through the experience of assisted reproduction technologies? What is kept within the couple and what is being shared with others (family members, friends, strangers, experts) who acquire significant roles and power in the making of family and parenthood, in the formation of other significant socialities, in the changing dynamics of disclosure. How does this challenging context reinforces or weakens the couple’s relationship, their reproductive agency and desire, the imagining and practising of parenting.
Το κοινό νήμα που συνδέει τις έρευνες που παρουσιάζονται εδώ αναπτύσσεται στο επίπεδο του αναλυτικού ενδιαφέροντος για τη μητρότητα στην Ελλάδα στα τέλη του 20ού και τις αρχές του 21ου αιώνα. Αντλώντας από τη σύγχρονη εθνογραφική παραγωγή, οι μελέτες του τόμου αναρωτιούνται για την αναλυτική σημασία της μητρότητας στη μελέτη της ελληνικής κοινωνίας, ενώ αποσκοπούν, ταυτόχρονα, να συνομιλήσουν με πρόσφατες θεωρητικές και εθνογραφικές μετατοπίσεις που οδήγησαν στην ανάδυση των «νέων» ανθρωπολογικών μελετών για τη συγγένεια. Οργανωμένες σε τέσσερεις διακριτές ενότητες, Σχέσεις καταγωγής: οικογένεια και εξατομίκευση, Όροι συγγένειας: «βιολογική» και «κοινωνική» μητρότητα, Πολιτικές της αναπαραγωγής: αποδοχή και αποκλεισμός, Θεϊκές παρεμβάσεις: χρόνος και συνέχεια, αντλούν το εθνογραφικό τους υλικό από μια πληθώρα ερευνητικών πλαισίων, όπως συνεντεύξεις, συμμετοχική παρατήρηση σε κλινικές, χώρους φυλακών και ομάδες ασθενών, αρχειακή έρευνα σε νόμους, νομολογιακά κείμενα και δικαστικές αποφάσεις, ανάλυση έντυπου λόγου και διαδικτυακών φόρουμ.
Ανάμεσα στις επιμέρους συνδέσεις μεταξύ των κειμένων ξεχωρίζει το ενδιαφέρον για τον εθνικό λόγο περί υπογεννητικότητας, την ανάδειξη λόγων περί «καλών πολιτών» και «καλών μητέρων», την εμφυλοποίηση της γονεϊκότητας και τη σύνδεση του αναπαραγωγικού σώματος των γυναικών με βιοπολιτικές ελέγχου και πειθαρχίας, τη σύνδεση της μητρότητας και της τεχνολογικής αναπαραγωγής με το δίκαιο και τη θρησκεία. Θέτοντας τη μητρότητα στο προσκήνιο, οι συγγραφείς του τόμου διασχίζουν τα όρια της οικογενειακότητας για να ξετυλίξουν πτυχές της σύγχρονης ελληνικής πολιτισμικής συνθήκης που συνδέονται άμεσα με το κράτος, τους νόμους, τη θρησκεία, την τεχνολογία και την ιατρικοποιημένη αναπαραγωγή.
Ο συλλογικός αυτός τόμος συνιστά έναν απολογισμό της επίδρασης της φεμινιστικής σκέψης στις ελληνικές κοινωνικές επιστήμες τη μεταπολιτευτική περίοδο. Γνωστές ερευνήτριες, οι οποίες έχουν συμβάλει συστηματικά στην ανάδειξη της έμφυλης διάστασης των κοινωνικών και πολιτισμικών φαινομένων μέσα από την εφαρμογή της οπτικής του φύλου στη μελέτη της ελληνικής κοινωνίας, εξετάζουν τις χρήσεις της έννοιας του φύλου σε ποικίλα γνωστικά πεδία - την κοινωνική ανθρωπολογία, την ιστορία, τη γλωσσολογία, τις σπουδές του χώρου, την ψυχολογία, την εκπαίδευση, την οικονομία και την πολιτική επιστήμη. Έτσι παρουσιάζουν μια διεξοδική εικόνα των χρήσεων του φύλου και των αποτελεσμάτων τους στο ελληνικό ακαδημαϊκό πλαίσιο σε σχέση με αντίστοιχες πνευματικές διεργασίες στον διεθνή χώρο. Στην εισαγωγή του τόμου επιχειρείται η συγκριτική αποτίμηση αυτών των κλαδικών απολογισμών και αναλύεται η σημασία της για την κατανόηση της ιδεολογικής και πολιτισμικής δυναμικής που χαρακτηρίζει τη συγκρότηση των κοινωνικών επιστημών στη μεταπολιτευτική Ελλάδα.