| dbo:abstract
|
- El tercer concili de Constantinoble va ser una reunió eclesiàstica convocada el 680 per Constantí IV per refutar el monotelisme. Posteriorment va remetre la polèmica sobre la natura i característiques de Crist i els concilis posteriors es van haver d'ocupar de qüestions teològiques diferents. Agató I, el Papa vigent, va aconseguir que els principals defensors de la doctrina herètica confessessin que s'havien basat en interpretacions personals de textos canònics o bé que rectifiquessin públicament. (ca)
- Třetí konstantinopolský koncil (7. listopadu 680 – 16. září 681) byl ekumenický koncil svolaný byzantským císařem Konstantinem IV. Pogonatem. Konal se v tzv. kopulovém sále císařského paláce. Koncil obnovil jednotu východní a západní církve odsouzením monotheletismu (Kristus má jen jednu vůli), ke kterému se smířlivě choval i papež Honorius I. (625–638), rozhodnutím, že Kristus má vůle dvě. Závěry koncilu (odsouzení hereze i heretiků včetně Honoria) potvrdil papež sv. Lev II. (681–683), který odmítl Honoriovo odsouzení za herezi, ale za nedbalost – nepotlačení hereze. Koncilu se zúčastnilo 174 účastníků, a to přesto, že již dva historické patriarcháty (alexandrijský a jeruzalémský) padly do rukou Arabů. (cs)
- كان الداعي إلي المجمع هو قسطنطين الرابع وترأس المجمع البطريرك جورج الأول والبابا أجازو وأنعقد في الفترة ما بين 7 نوفمبر 680 م إلي 16 سبتمبر 681 م ووقُبل من الروم الكاثوليك والكاثوليك الأوائل والأرثوذكس المشرقيين واللوثريين فيما بعد وناقش المجمع المشيئة الواحدة والمشيئتين الالهية والإنسانية ليسوع. (ar)
- Η ΣΤ΄ Οικουμενική Σύνοδος είναι η τρίτη Σύνοδος που έγινε στην Κωνσταντινούπολη. Το 680/681 καταδίκασε τον μονοθελητισμό και τον ως αιρέσεις και καθόρισε ότι ο Ιησούς Χριστός είχε δύο θελήσεις και δύο ενέργειες, θεϊκές και ανθρώπινες. (el)
- La Tria koncilio de Konstantinopolo, okazinta de la 7-a de novembro 680 al la 16-a de septembro 681.Ĝi estis kunvokita de la romia imperiestro de oriento , kaj prezidita de li mem. La ĉefaj rolludantoj en tiu ĉi koncilio, la tria okazinta en la sama urbo, estis Konstantino la 4-a kaj la la ; ankaŭ du papoj: Agatono kaj Leono la 2-a. La celo de la koncilio, ekde doktrina vidpunkto estis la problemoj pro la herezo monotelismo, kiu rekonis en Jesuo nur unu volon kaj unu naturon: la dia. Ĝi estas sukceda doktrino de la monofizitismo kiu nur akceptas en la homo-dio nur unu naturo: la Logos. La ĉefa kontribuo de la Tria koncilio de Konstantinopolo estis la dogma difinado laŭ la voloj kaj operacoj de Jesuo. Ĉi tiu koncilio fermas la tiel nomataj "kristologiaj koncilioj". Ĝi resumas la doktrinon pri Kristo tiel kiel la Patroj de la Eklezio komprenis ĝin en la unuaj tempoj. Ekumenaj koncilioj Ekumenaj koncilioj, kies enhavo akceptiĝis de la ortodoksa eklezio kaj la katolika eklezio: Unua koncilio de Niceo |Unua koncilio de Konstantinopolo |Koncilio de Efezo |Koncilio de Kalcedono |Dua koncilio de Konstantinopolo | |Dua koncilio de Niceo Ekumenaj koncilioj akceptitaj de la katolika eklezio: |Unua Laterana koncilio |Dua Laterana koncilio |Tria Laterana koncilio |Kvara Laterana koncilio | |Dua koncilio de Liono | |Koncilio de Konstanco |Koncilio de Bazelo/Ferrara/Florenco |Kvina Laterana koncilio |Koncilio de Trento | Unua Vatikana koncilio |Dua Vatikana koncilio (eo)
- El Tercer Concilio de Constantinopla, celebrado del 7 de noviembre de 680 al 16 de septiembre de 681, considerado como el Sexto Concilio Ecuménico. También recibe el nombre de Concilio Trullano en alusión a la sala del palacio imperial donde se realizó, que llevaba el nombre de trullos (cúpula). Muchos entienden por "Concilio Trullano" o "Concilio Trulano" el Concilio Quinisexto del 692, y por eso los que dan este nombre al Concilio de 680–681 aplican al de 692 la denominación "Segundo Concilio Trullano". Fue convocado por el emperador romano de oriente Constantino IV, y presidido por él en persona. Los principales protagonistas fueron Constantino IV y el patriarca Sergio; también dos Papas: San Agatón y León II. El motivo de convocar el concilio, desde el punto de vista doctrinal, fue el problema de la herejía del monotelismo, que admitía en Cristo una sola voluntad y una sola operación o principio de operación, a saber: la divina. Es un sucedáneo del monofisismo que solo admite en el hombre-Dios una sola naturaleza: el Logos. Es aceptado por la Iglesia católica, la Iglesia ortodoxa y por parte de la Comunión anglicana y algunas Iglesias protestantes. (es)
- Das dritte Konzil von Konstantinopel (das sechste ökumenische Konzil) fand 680 bis 681 statt. Es setzte sich mit dem Monotheletismus auseinander. Unter anderem wurde über Papst Honorius I. wegen seiner nachgiebigen Haltung gegenüber den Monotheleten postum das Anathema verhängt. Nach Auslegung der Orthodoxen war die Trullanische Synode 691 am gleichen Ort eine Fortsetzung des dritten Konzils von Konstantinopel. (de)
- Konstantinoplako III. kontzilioa edo Elizaren 6. Kontzilio Ekumenikoa 680ko azaroaren 7an hasi eta 681eko irailaren 16an amaitu zen. 300 gotzain inguruk parte hartu zuten bertan. Kontzilio honen erabaki garrantzitsuena hau izan zen: Jesukristorengan bi borondate eta bi pertsona biltzen dira (jainkozkoa eta gizatiarra), baina ez daude elkarren arteko lehian; aitzitik, elkarren osagarri direla onartu zuten. Horrela monotelitismo izeneko doktrina (Jesukristok borondate bakarra zuela dioena) gaitzetsi zuten. (eu)
- Le Troisième Concile de Constantinople comporta dix-huit sessions qui se déroulèrent du 7 novembre 680 au 16 septembre 681. Il est considéré comme le Sixième Concile œcuménique tant par les Églises orthodoxes que par l’Église catholique romaine ainsi que par certaines autres Églises occidentales. Ce concile condamna les doctrines du monoénergisme et du monothélisme et jeta l’anathème sur ses premiers défenseurs, les patriarches de Constantinople Serge, Pyrrhus et Cyr, ainsi que le pape Honorius. Il confirma la doctrine que Jésus-Christ était doté de deux énergies et de deux volontés (divine et humaine). L’empereur Constantin IV prit une part active aux délibérations des onze premières sessions de même qu’à la session finale, ayant dû mener entretemps une expédition contre les Bulgares. (fr)
- Konsili Konstantinopel III disebut juga Konsili Oikumenis VI oleh gereja-gereja Ortodoks dan Katolik serta sebagian besar gereja-gereja barat. Konsili oikumenis ini dilaksanakan pada tahun 680/681 M dan pokok bahasan dari konsili ini adalah pengecaman terhadap ajaran dan monotelitisme yang menjangkiti tubuh gereja. (in)
- Il Concilio di Costantinopoli, indetto il 7 novembre 680 e chiuso il 16 settembre 681, è ritenuto da alcune Chiese cristiane il terzo Concilio ecumenico celebrato nella capitale dell'Impero bizantino. Fu convocato e presieduto dall'imperatore Costantino IV. (it)
- The Third Council of Constantinople, counted as the Sixth Ecumenical Council by the Eastern Orthodox and Catholic Churches, as well by certain other Western Churches, met in 680–681 and condemned monoenergism and monothelitism as heretical and defined Jesus Christ as having two energies and two wills (divine and human). (en)
- Het Concilie van Constantinopel III was het zesde oecumenisch concilie, dat in 680-681 bijeen werd geroepen door keizer Constantijn IV, tijdens het pontificaat van paus Agatho en paus Leo II. Het monotheletisme werd besproken. Dit was een compromis-theologie, voorgesteld door keizer Heraclius. Het monotheletisme werd door het concilie en door de paus veroordeeld. Er werd besloten: Christus is werkelijk God én werkelijk Mens. (nl)
- 제3차 콘스탄티노폴리스 공의회는 680년 콘스탄티노폴리스(현재 터키의 이스탄불)에서 열린 그리스도교의 여섯 번째 공의회이다. 동방 정교회와 가톨릭 교회뿐만 아니라 일부 다른 서양 교회들에 의해 제6차 공의회로 계수되었으며, 680/681년에 만나 단성론과 단의론을 이단으로 규탄하고 예수 그리스도를 신성과 인성, 두 개의 의지를 가진 것으로 정의했다. (ko)
- 第3コンスタンティノポリス公会議（だい3コンスタンティノポリスこうかいぎ）は、680年~681年にかけて東ローマ帝国の首都コンスタンティノポリスで行われたキリスト教の公会議。 正教会の日本ハリストス正教会では、第六全地公会という。 単性論の変形説である単意論を排斥。ローマ教皇ホノリウス1世を断罪。 (ja)
- Sobór konstantynopolitański III (zwany również Soborem in Trullo I 680–681) – sobór powszechny biskupów chrześcijańskich stawiający sobie za cel rozwiązanie sporu, który narósł wokół nauki zwanej monoteletyzmem, a sformułowanej w I połowie VII wieku przez patriarchę konstantynopolitańskiego Sergiusza, popieranego przez cesarza bizantyjskiego Herakliusza. Monoteletyzm uznawał istnienie w Jezusie dwóch natur – boskiej i ludzkiej, lecz podkreślał istnienie jednej woli i działania. Sobór został zwołany przez cesarza Konstantyna IV na 7 listopada 680 roku. W odpowiedzi na list cesarza papież Agaton wysłał do Konstantynopola trzech legatów powierzając im list zawierający wyznanie wiary uchwalone na synodzie rzymskim w 680. Obaj, cesarz i papież, pragnęli pojednać monoteletów z oficjalną doktryną religijną Cesarstwa Bizantyjskiego. W obradach brało udział początkowo 100, a później 174 biskupów. Naukę o dwóch wolach i działaniach w Jezusie, a zarazem potępienie poprzedniej doktryny, która przez pewien czas była uznawana za oficjalną w Cesarstwie, sformułowano w 681 roku. Wbrew prośbom patriarchy Konstantynopola nie oszczędzono pamięci twórców i propagatorów monoteletyzmu (patriarchy Sergiusza, jego następców Pyrrusa I, Pawła II i Piotra, patriarchy Aleksandrii Kyrosa oraz zmarłego w 638 roku papieża Honoriusza I). Papież Honoriusz I, który przez nieopatrzność uznał doktrynę w jednym ze swoich listów, napisał: „Dlatego my także wyznajemy również jedną wolę w Chrystusie”. Tymczasem w Rzymie, podczas obrad soboru, zmarł papież Agaton. Jego następca papież Leon II przyjął w 683 roku uchwały z Konstantynopola i potępił monoteletyzm. Ustalenia uznał także następca Konstantyna IV, Justynian II. Krótką restaurację potępionej nauki przyniosło panowanie imperatora Filipikosa (711–713), który nakazał zwołać synod rehabilitujący patriarchę Sergiusza oraz okładający klątwą sobór konstantynopolitański III. Po śmierci władcy ponownie uznano soborowe uchwały. (pl)
- O Terceiro Concílio de Constantinopla, que foi o Sexto concílio ecumênico, realizado de 7 de novembro de 680 a 16 de setembro de 681, também é chamado de Concílio de Trullano em alusão à sala do palácio imperial onde foi realizado, que foi chamada de trullos (cúpula). Muitos entendem por "Concílio Trullano" ou "Concílio Trullo" o Conselho Quinisexto do 692, e, portanto, dar este nome ao Concílio 680-681 aplica-se à designação 692 “Segundo Concílio Trullano”. Realizado na cidade de Constantinopla, condenou o monotelismo (do grego monos - uma, thelema - vontade) como sendo herético e definiu que Jesus Cristo tem duas naturezas e duas vontades (divina e humana). Foi convocado pelo imperador romano oriental Constantino IV e presidido por ele pessoalmente. Os principais protagonistas foram Constantino IV e o patriarca de Constantinopla, Sergio I, além de dois papas: São Agatão e Leão II. O motivo da convocação do Concílio, do ponto de vista doutrinário, foi o problema da heresia do Monotelismo, que admitia em Cristo uma única vontade e uma única operação ou princípio de atuação, a saber: o divino. É um substituto para o monofisismo que só admite no homem-Deus uma única natureza: o Logos. É aceito pela Igreja Católica, pela Igreja Ortodoxa e pela Comunhão Anglicana e algumas Igrejas Protestantes. (pt)
- Тре́тий Константино́польский собо́р, также Шесто́й Вселе́нский Собо́р — Вселенский Собор, согласно греко-православной и римо-католической традиции, прошедший в 680—681 годах в Константинополе при императоре Константине Погонате. Собор созван был против учения монофелитов, которые признавали в Иисусе Христе два естества, Бога и человека, но одну Богочеловеческую волю. Монофелитство было униональным исповеданием, созданным патриархом Константинопольским Сергием по воле императора Ираклия. Целью императора было примирение противоборствующих во Вселенской церкви христологических партий диофизитов-халкидонитов и миафизитов-нехалкидонитов. Против этой идеи выступили Софроний Иерусалимский и константинопольский монах Максим Исповедник. Учение Максима Исповедника было принято папой Мартином и Римской Церковью на Латеранском соборе, что вошло в противоречие с официальным вероисповеданием империи, за что Максим и Мартин были подвергнуты репрессиям, но впоследствии это учение было принято и греческим Востоком на Третьем Константинопольском соборе. (ru)
- Det tredje konciliet i Konstantinopel (680–681) var det sjätte ekumeniska konciliet. Det förkastade monoteletismen och fastslog läran om att Jesus både har en gudomlig och en mänsklig vilja. Konciliet öppnade sin första session den 7 november 680 i Konstantinopel, Bysantinska riket, och den avslutande, sannolikt åttonde, sessionen avslutades den 16 september 681. Mötet sammankallades av kejsar Konstantin IV, och översågs av påve Agatho och Giorgios I, patriark av Konstantinopel. Omkring 300 personer kan ha närvarat; vid första sessionen undertecknade 43 personer dokumenten och vid den sista 174 personer. Vid konciliet återupptogs påve Martin I och Maximos bekännaren postumt i Kyrkan. (sv)
- 第三次君士坦丁堡公會議是於680年至681年在君士坦丁堡召開的基督教大公會議。這此會議是基督教歷史上第六次的世界主教會議。 (zh)
- Тре́тій Константино́польський собо́р або Шостий Вселенський собор — вселенський собор християнської церкви, скликаний імператором Костянтином IV у 680–681 роки у Константинополі. На соборі були присутні 100, а пізніше 174 єпископи. Головним предметом собору стали суперечки навколо вчення монофелітів, які вважали, що Ісус Христос, маючи божественну і людську природу, мав, однак, лише божественну волю і дію. Вчення монофелітів було офіційно закріпленим імператором Іраклієм і схвалив таке рішення патріарх Константинопольський Сергій і тривалий час підтримувався його наступниками попри засудження цього вчення Папою Мартином І на Латеранському соборі 649 року. Сергій відповідав Іраклію, що вчення про одну волю і одну дію у Христі більш узгоджене з Переданням Церкви, ніж вчення про дві воліі дві дії. Вчення Максима сповідника було прийнято Папою Мартином І і Римською Церквою на Латеранському соборі, що ввійшло в протиріччя з офіційним віросповіданням імперії, за що Максим і Мартин були піддані репресіям, але згодом це вчення було прийнято і грецьким Сходом на Третьому Константинопольському соборі. Третій Константинопольський собор засудив і відкинув вчення монофелітів як єресь, і ухвалив визнавати в Ісусові Христі два єства: Божественне й людське — і за цими двома єствами — дві волі; проте так, що людська воля в Христі не противна, а покірна Його божественній волі. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- El tercer concili de Constantinoble va ser una reunió eclesiàstica convocada el 680 per Constantí IV per refutar el monotelisme. Posteriorment va remetre la polèmica sobre la natura i característiques de Crist i els concilis posteriors es van haver d'ocupar de qüestions teològiques diferents. Agató I, el Papa vigent, va aconseguir que els principals defensors de la doctrina herètica confessessin que s'havien basat en interpretacions personals de textos canònics o bé que rectifiquessin públicament. (ca)
- كان الداعي إلي المجمع هو قسطنطين الرابع وترأس المجمع البطريرك جورج الأول والبابا أجازو وأنعقد في الفترة ما بين 7 نوفمبر 680 م إلي 16 سبتمبر 681 م ووقُبل من الروم الكاثوليك والكاثوليك الأوائل والأرثوذكس المشرقيين واللوثريين فيما بعد وناقش المجمع المشيئة الواحدة والمشيئتين الالهية والإنسانية ليسوع. (ar)
- Η ΣΤ΄ Οικουμενική Σύνοδος είναι η τρίτη Σύνοδος που έγινε στην Κωνσταντινούπολη. Το 680/681 καταδίκασε τον μονοθελητισμό και τον ως αιρέσεις και καθόρισε ότι ο Ιησούς Χριστός είχε δύο θελήσεις και δύο ενέργειες, θεϊκές και ανθρώπινες. (el)
- Das dritte Konzil von Konstantinopel (das sechste ökumenische Konzil) fand 680 bis 681 statt. Es setzte sich mit dem Monotheletismus auseinander. Unter anderem wurde über Papst Honorius I. wegen seiner nachgiebigen Haltung gegenüber den Monotheleten postum das Anathema verhängt. Nach Auslegung der Orthodoxen war die Trullanische Synode 691 am gleichen Ort eine Fortsetzung des dritten Konzils von Konstantinopel. (de)
- Konstantinoplako III. kontzilioa edo Elizaren 6. Kontzilio Ekumenikoa 680ko azaroaren 7an hasi eta 681eko irailaren 16an amaitu zen. 300 gotzain inguruk parte hartu zuten bertan. Kontzilio honen erabaki garrantzitsuena hau izan zen: Jesukristorengan bi borondate eta bi pertsona biltzen dira (jainkozkoa eta gizatiarra), baina ez daude elkarren arteko lehian; aitzitik, elkarren osagarri direla onartu zuten. Horrela monotelitismo izeneko doktrina (Jesukristok borondate bakarra zuela dioena) gaitzetsi zuten. (eu)
- Konsili Konstantinopel III disebut juga Konsili Oikumenis VI oleh gereja-gereja Ortodoks dan Katolik serta sebagian besar gereja-gereja barat. Konsili oikumenis ini dilaksanakan pada tahun 680/681 M dan pokok bahasan dari konsili ini adalah pengecaman terhadap ajaran dan monotelitisme yang menjangkiti tubuh gereja. (in)
- Il Concilio di Costantinopoli, indetto il 7 novembre 680 e chiuso il 16 settembre 681, è ritenuto da alcune Chiese cristiane il terzo Concilio ecumenico celebrato nella capitale dell'Impero bizantino. Fu convocato e presieduto dall'imperatore Costantino IV. (it)
- The Third Council of Constantinople, counted as the Sixth Ecumenical Council by the Eastern Orthodox and Catholic Churches, as well by certain other Western Churches, met in 680–681 and condemned monoenergism and monothelitism as heretical and defined Jesus Christ as having two energies and two wills (divine and human). (en)
- Het Concilie van Constantinopel III was het zesde oecumenisch concilie, dat in 680-681 bijeen werd geroepen door keizer Constantijn IV, tijdens het pontificaat van paus Agatho en paus Leo II. Het monotheletisme werd besproken. Dit was een compromis-theologie, voorgesteld door keizer Heraclius. Het monotheletisme werd door het concilie en door de paus veroordeeld. Er werd besloten: Christus is werkelijk God én werkelijk Mens. (nl)
- 제3차 콘스탄티노폴리스 공의회는 680년 콘스탄티노폴리스(현재 터키의 이스탄불)에서 열린 그리스도교의 여섯 번째 공의회이다. 동방 정교회와 가톨릭 교회뿐만 아니라 일부 다른 서양 교회들에 의해 제6차 공의회로 계수되었으며, 680/681년에 만나 단성론과 단의론을 이단으로 규탄하고 예수 그리스도를 신성과 인성, 두 개의 의지를 가진 것으로 정의했다. (ko)
- 第3コンスタンティノポリス公会議（だい3コンスタンティノポリスこうかいぎ）は、680年~681年にかけて東ローマ帝国の首都コンスタンティノポリスで行われたキリスト教の公会議。 正教会の日本ハリストス正教会では、第六全地公会という。 単性論の変形説である単意論を排斥。ローマ教皇ホノリウス1世を断罪。 (ja)
- 第三次君士坦丁堡公會議是於680年至681年在君士坦丁堡召開的基督教大公會議。這此會議是基督教歷史上第六次的世界主教會議。 (zh)
- Třetí konstantinopolský koncil (7. listopadu 680 – 16. září 681) byl ekumenický koncil svolaný byzantským císařem Konstantinem IV. Pogonatem. Konal se v tzv. kopulovém sále císařského paláce. Koncil obnovil jednotu východní a západní církve odsouzením monotheletismu (Kristus má jen jednu vůli), ke kterému se smířlivě choval i papež Honorius I. (625–638), rozhodnutím, že Kristus má vůle dvě. Závěry koncilu (odsouzení hereze i heretiků včetně Honoria) potvrdil papež sv. Lev II. (681–683), který odmítl Honoriovo odsouzení za herezi, ale za nedbalost – nepotlačení hereze. (cs)
- La Tria koncilio de Konstantinopolo, okazinta de la 7-a de novembro 680 al la 16-a de septembro 681.Ĝi estis kunvokita de la romia imperiestro de oriento , kaj prezidita de li mem. La ĉefaj rolludantoj en tiu ĉi koncilio, la tria okazinta en la sama urbo, estis Konstantino la 4-a kaj la la ; ankaŭ du papoj: Agatono kaj Leono la 2-a. La celo de la koncilio, ekde doktrina vidpunkto estis la problemoj pro la herezo monotelismo, kiu rekonis en Jesuo nur unu volon kaj unu naturon: la dia. Ĝi estas sukceda doktrino de la monofizitismo kiu nur akceptas en la homo-dio nur unu naturo: la Logos. (eo)
- El Tercer Concilio de Constantinopla, celebrado del 7 de noviembre de 680 al 16 de septiembre de 681, considerado como el Sexto Concilio Ecuménico. También recibe el nombre de Concilio Trullano en alusión a la sala del palacio imperial donde se realizó, que llevaba el nombre de trullos (cúpula). Muchos entienden por "Concilio Trullano" o "Concilio Trulano" el Concilio Quinisexto del 692, y por eso los que dan este nombre al Concilio de 680–681 aplican al de 692 la denominación "Segundo Concilio Trullano". (es)
- Le Troisième Concile de Constantinople comporta dix-huit sessions qui se déroulèrent du 7 novembre 680 au 16 septembre 681. Il est considéré comme le Sixième Concile œcuménique tant par les Églises orthodoxes que par l’Église catholique romaine ainsi que par certaines autres Églises occidentales. (fr)
- O Terceiro Concílio de Constantinopla, que foi o Sexto concílio ecumênico, realizado de 7 de novembro de 680 a 16 de setembro de 681, também é chamado de Concílio de Trullano em alusão à sala do palácio imperial onde foi realizado, que foi chamada de trullos (cúpula). Muitos entendem por "Concílio Trullano" ou "Concílio Trullo" o Conselho Quinisexto do 692, e, portanto, dar este nome ao Concílio 680-681 aplica-se à designação 692 “Segundo Concílio Trullano”. Realizado na cidade de Constantinopla, condenou o monotelismo (do grego monos - uma, thelema - vontade) como sendo herético e definiu que Jesus Cristo tem duas naturezas e duas vontades (divina e humana). (pt)
- Sobór konstantynopolitański III (zwany również Soborem in Trullo I 680–681) – sobór powszechny biskupów chrześcijańskich stawiający sobie za cel rozwiązanie sporu, który narósł wokół nauki zwanej monoteletyzmem, a sformułowanej w I połowie VII wieku przez patriarchę konstantynopolitańskiego Sergiusza, popieranego przez cesarza bizantyjskiego Herakliusza. Monoteletyzm uznawał istnienie w Jezusie dwóch natur – boskiej i ludzkiej, lecz podkreślał istnienie jednej woli i działania. (pl)
- Det tredje konciliet i Konstantinopel (680–681) var det sjätte ekumeniska konciliet. Det förkastade monoteletismen och fastslog läran om att Jesus både har en gudomlig och en mänsklig vilja. Konciliet öppnade sin första session den 7 november 680 i Konstantinopel, Bysantinska riket, och den avslutande, sannolikt åttonde, sessionen avslutades den 16 september 681. Mötet sammankallades av kejsar Konstantin IV, och översågs av påve Agatho och Giorgios I, patriark av Konstantinopel. Omkring 300 personer kan ha närvarat; vid första sessionen undertecknade 43 personer dokumenten och vid den sista 174 personer. (sv)
- Тре́тий Константино́польский собо́р, также Шесто́й Вселе́нский Собо́р — Вселенский Собор, согласно греко-православной и римо-католической традиции, прошедший в 680—681 годах в Константинополе при императоре Константине Погонате. (ru)
- Тре́тій Константино́польський собо́р або Шостий Вселенський собор — вселенський собор християнської церкви, скликаний імператором Костянтином IV у 680–681 роки у Константинополі. На соборі були присутні 100, а пізніше 174 єпископи. Вчення Максима сповідника було прийнято Папою Мартином І і Римською Церквою на Латеранському соборі, що ввійшло в протиріччя з офіційним віросповіданням імперії, за що Максим і Мартин були піддані репресіям, але згодом це вчення було прийнято і грецьким Сходом на Третьому Константинопольському соборі. (uk)
|
