| dbo:abstract
|
- Inspira vikio: [1] (4/11/2013) Per la termino Masoro aŭ Masora oni intencas la amplekson de la judaj tradicioj koncernantaj la korektan legadon de la tekstoj de la Sankta Skriboj. Pliprecize, per tiu esprimo oni referencas al la kritikaj notoj lokigitaj sur la manuskriptoj de la Biblio inter la la 7–a kaj 10-a jarcentoj, notoj kiu reflektas ĝuste tiujn tradicioj. (eo)
- Die Masora (auch Massora oder Masorah, hebräisch מָסוֹרָה masora, deutsch ‚Überlieferung‘) ist derjenige Zweig jüdischer Tradition, der sich mit der Sicherung des hebräischen Bibeltextes befasst. Die Masora gehört zusammen mit Mischna, Talmud, Targumim und Midraschim zur mündlichen Tora und ist, wie die genannten Werke der rabbinischen Literatur, erst Jahrhunderte nach ihrer Entstehung schriftlich fixiert worden. Ihr Ziel war die Bewahrung des Wortlauts, der traditionellen Aussprache und Akzentuierung des Textes sowie die Konservierung orthographischer und anderer Eigentümlichkeiten des Schriftbildes. Das Wissen wurde zunächst mündlich tradiert, wobei zur Sicherung ungewöhnlicher Formen Listen zusammengestellt wurden, die dazu dienten, die seltenen Formen zusammen mit ihren Belegstellen auswendig zu lernen. Etwa ab dem 7. oder 8. Jahrhundert wurden Akzente, Vokale und masoretische Anmerkungen auch in Handschriften biblischer Bücher eingetragen, die dem Studium dienten. Als masoretischen Text bezeichnet man den von der Masora bewahrten vokalisierten und akzentuierten jüdischen Bibeltext. Unter Masoreten werden heute diejenigen Gelehrten des 7.–10. Jahrhunderts verstanden, die sich vor allem in Babylonien und Palästina der Kodifizierung dieser Tradition gewidmet haben. (de)
- La Massore ou Massorah (hébreu : מסורה, chaîne ou tradition) est un procédé technique, consistant en un système de notes critiques sur la forme externe du texte biblique, visant à sa préservation exacte, non seulement dans l'orthographe des mots, mais aussi dans sa vocalisation et son accentuation, tant pour sa lecture publique que pour son étude privée. La version du texte reconnue comme faisant autorité au sein du judaïsme est appelée le texte massorétique. Elle est également largement utilisée comme base pour la traduction de l'Ancien Testament des Bibles protestantes et, plus récemment, catholiques. La massore est le produit d'un travail de fixation du texte ayant été initié probablement avant la période macchabéenne, par des sages juifs, les Soferim, principalement évoqués dans le Talmud. Ce travail aurait pu commencer avec Esdras. Elle est ensuite transmise dans ses moindres détails par d'autres sages, les Massorètes, dont les différentes écoles, possédant chacune son système d'annotation particulier et sa version « standard » du texte massorétique, ont œuvré entre le VIIe siècle et le Xe siècle apr. J.-C. Après la « canonisation » du texte selon l'école de Ben Asher, les différentes versions sont compilées et critiquées, menant à l'aboutissement du processus aux alentours de 1425. Le texte massorétique est traditionnellement considéré comme une réplique exacte de la Bible originelle. Cependant, il comporte des différences, dont certaines significatives, avec d'autres versions ou traductions anciennes de la Bible, comme la Bible samaritaine, la Septante et les manuscrits de Qumrân, lesquelles possèdent des similitudes entre elles à des endroits où elles divergent du texte massorétique ; cela a conduit les milieux académiques à considérer le texte massorétique comme une variante parmi d'autres, imposée comme norme après la destruction du Second Temple de Jérusalem. Les plus vieux manuscrits connus contenant des extraits substantiels du texte massorétique remontent approximativement au IXe siècle apr. J-C, et le Codex d'Alep (peut-être la toute première copie complète du texte massorétique dans un manuscrit) date du Xe siècle apr. J-C. (fr)
- Con il termine Masora (o Masorah, ebraico מסורה) si intende l'insieme delle tradizioni ebraiche inerenti alla corretta lettura dei testi delle Sacre Scritture. (it)
- Масора́ (ивр. מָסוֹרָה — «предание») — свод указаний, служащих сохранению канонизированного текста еврейского Ветхого Завета и правил его оформления при переписывании (см. также Масореты). В более узком смысле — аппарат примечаний, уточняющих орфографию, огласовку, синтаксическое деление, ударение и кантилляцию библейского текста, а также случаи вариантного произношения отдельных слов. (ru)
- Masora (hebr. מסורה) – zbiór ustalonych reguł, wypracowany przez żydowskich uczonych na podstawie prac i systemu studiów nad tekstem biblijnym, których celem jest zachowanie i przekazanie tekstu biblijnego w niezmienionym pod każdym względem kształcie. Hebrajskie słowo masora pochodzi prawdopodobnie od asar („więzy”, „okowy”) i masar („podawanie”, „przekazywanie”) przez co wskazuje na przekazywanie tradycji biblijnej. Termin masora w sensie ogólnym oznacza zbiór różnych żydowskich tradycji prowadzących do poprawnej lektury tekstu Biblii hebrajskiej. W sposób szczególny termin ten odnosi się do konkretnych uwag i oznaczeń umieszczonych na manuskryptach świętych ksiąg przez masoretów między VI a XI wiekiem – razem z tekstem biblijnym stanowią one tzw. tekst masorecki. Oprócz znaków samogłoskowych i akcentowych dodanych przez nich do spółgłoskowego tekstu, manuskrypty zawierały: uwagi na temat poprawnej wymowy, korekty ewentualnych błędów, oznaczenia szczególnych i rzadkich form, a nawet prostą statystykę występowania. Noty te wypełniały najbliższy margines, przestrzeń nad i pod tekstem oraz miejsce po zakończeniu poszczególnych ksiąg. Od terminu masora pochodzą nazwy tekst masorecki (TM) oraz masoreci. W krytycznych wydaniach Starego Testamentu masora jest oznaczana jako margin. (pl)
- Massorá - Masorah ou Mesora (Hebraico מסורה), refere-se à transmissão de qualquer tradição (religiosa) , ou à própria tradição.
* Num sentido amplo, o termo pode referir-se à inteira corrente da tradição Judaica; A lei oral da Tora Judaica.
* O termo refere-se também diretamente à tradição do Massoretas, usado para determinar o texto preciso da Tanak (Bíblia Hebraica): ver Texto Massorético. (pt)
- Масора́ (івр. מָסוֹרָה — переказ) — звід вказівок, які служать для збереження канонізованого тексту єврейського Старого Завіту і правил його оформлення при переписуванні (див. також Масорети). У більш вузькому сенсі - апарат приміток, уточнюючих орфографію, огласовку, синтаксичний розподіл, наголос і кантілляціі біблійного тексту, а також випадки вариантного вимови окремих слів. (uk)
- Inspira vikio: [1] (4/11/2013) Per la termino Masoro aŭ Masora oni intencas la amplekson de la judaj tradicioj koncernantaj la korektan legadon de la tekstoj de la Sankta Skriboj. Pliprecize, per tiu esprimo oni referencas al la kritikaj notoj lokigitaj sur la manuskriptoj de la Biblio inter la la 7–a kaj 10-a jarcentoj, notoj kiu reflektas ĝuste tiujn tradicioj. (eo)
- Die Masora (auch Massora oder Masorah, hebräisch מָסוֹרָה masora, deutsch ‚Überlieferung‘) ist derjenige Zweig jüdischer Tradition, der sich mit der Sicherung des hebräischen Bibeltextes befasst. Die Masora gehört zusammen mit Mischna, Talmud, Targumim und Midraschim zur mündlichen Tora und ist, wie die genannten Werke der rabbinischen Literatur, erst Jahrhunderte nach ihrer Entstehung schriftlich fixiert worden. Ihr Ziel war die Bewahrung des Wortlauts, der traditionellen Aussprache und Akzentuierung des Textes sowie die Konservierung orthographischer und anderer Eigentümlichkeiten des Schriftbildes. Das Wissen wurde zunächst mündlich tradiert, wobei zur Sicherung ungewöhnlicher Formen Listen zusammengestellt wurden, die dazu dienten, die seltenen Formen zusammen mit ihren Belegstellen auswendig zu lernen. Etwa ab dem 7. oder 8. Jahrhundert wurden Akzente, Vokale und masoretische Anmerkungen auch in Handschriften biblischer Bücher eingetragen, die dem Studium dienten. Als masoretischen Text bezeichnet man den von der Masora bewahrten vokalisierten und akzentuierten jüdischen Bibeltext. Unter Masoreten werden heute diejenigen Gelehrten des 7.–10. Jahrhunderts verstanden, die sich vor allem in Babylonien und Palästina der Kodifizierung dieser Tradition gewidmet haben. (de)
- La Massore ou Massorah (hébreu : מסורה, chaîne ou tradition) est un procédé technique, consistant en un système de notes critiques sur la forme externe du texte biblique, visant à sa préservation exacte, non seulement dans l'orthographe des mots, mais aussi dans sa vocalisation et son accentuation, tant pour sa lecture publique que pour son étude privée. La version du texte reconnue comme faisant autorité au sein du judaïsme est appelée le texte massorétique. Elle est également largement utilisée comme base pour la traduction de l'Ancien Testament des Bibles protestantes et, plus récemment, catholiques. La massore est le produit d'un travail de fixation du texte ayant été initié probablement avant la période macchabéenne, par des sages juifs, les Soferim, principalement évoqués dans le Talmud. Ce travail aurait pu commencer avec Esdras. Elle est ensuite transmise dans ses moindres détails par d'autres sages, les Massorètes, dont les différentes écoles, possédant chacune son système d'annotation particulier et sa version « standard » du texte massorétique, ont œuvré entre le VIIe siècle et le Xe siècle apr. J.-C. Après la « canonisation » du texte selon l'école de Ben Asher, les différentes versions sont compilées et critiquées, menant à l'aboutissement du processus aux alentours de 1425. Le texte massorétique est traditionnellement considéré comme une réplique exacte de la Bible originelle. Cependant, il comporte des différences, dont certaines significatives, avec d'autres versions ou traductions anciennes de la Bible, comme la Bible samaritaine, la Septante et les manuscrits de Qumrân, lesquelles possèdent des similitudes entre elles à des endroits où elles divergent du texte massorétique ; cela a conduit les milieux académiques à considérer le texte massorétique comme une variante parmi d'autres, imposée comme norme après la destruction du Second Temple de Jérusalem. Les plus vieux manuscrits connus contenant des extraits substantiels du texte massorétique remontent approximativement au IXe siècle apr. J-C, et le Codex d'Alep (peut-être la toute première copie complète du texte massorétique dans un manuscrit) date du Xe siècle apr. J-C. (fr)
- Con il termine Masora (o Masorah, ebraico מסורה) si intende l'insieme delle tradizioni ebraiche inerenti alla corretta lettura dei testi delle Sacre Scritture. (it)
- Масора́ (ивр. מָסוֹרָה — «предание») — свод указаний, служащих сохранению канонизированного текста еврейского Ветхого Завета и правил его оформления при переписывании (см. также Масореты). В более узком смысле — аппарат примечаний, уточняющих орфографию, огласовку, синтаксическое деление, ударение и кантилляцию библейского текста, а также случаи вариантного произношения отдельных слов. (ru)
- Masora (hebr. מסורה) – zbiór ustalonych reguł, wypracowany przez żydowskich uczonych na podstawie prac i systemu studiów nad tekstem biblijnym, których celem jest zachowanie i przekazanie tekstu biblijnego w niezmienionym pod każdym względem kształcie. Hebrajskie słowo masora pochodzi prawdopodobnie od asar („więzy”, „okowy”) i masar („podawanie”, „przekazywanie”) przez co wskazuje na przekazywanie tradycji biblijnej. Termin masora w sensie ogólnym oznacza zbiór różnych żydowskich tradycji prowadzących do poprawnej lektury tekstu Biblii hebrajskiej. W sposób szczególny termin ten odnosi się do konkretnych uwag i oznaczeń umieszczonych na manuskryptach świętych ksiąg przez masoretów między VI a XI wiekiem – razem z tekstem biblijnym stanowią one tzw. tekst masorecki. Oprócz znaków samogłoskowych i akcentowych dodanych przez nich do spółgłoskowego tekstu, manuskrypty zawierały: uwagi na temat poprawnej wymowy, korekty ewentualnych błędów, oznaczenia szczególnych i rzadkich form, a nawet prostą statystykę występowania. Noty te wypełniały najbliższy margines, przestrzeń nad i pod tekstem oraz miejsce po zakończeniu poszczególnych ksiąg. Od terminu masora pochodzą nazwy tekst masorecki (TM) oraz masoreci. W krytycznych wydaniach Starego Testamentu masora jest oznaczana jako margin. (pl)
- Massorá - Masorah ou Mesora (Hebraico מסורה), refere-se à transmissão de qualquer tradição (religiosa) , ou à própria tradição.
* Num sentido amplo, o termo pode referir-se à inteira corrente da tradição Judaica; A lei oral da Tora Judaica.
* O termo refere-se também diretamente à tradição do Massoretas, usado para determinar o texto preciso da Tanak (Bíblia Hebraica): ver Texto Massorético. (pt)
- Масора́ (івр. מָסוֹרָה — переказ) — звід вказівок, які служать для збереження канонізованого тексту єврейського Старого Завіту і правил його оформлення при переписуванні (див. також Масорети). У більш вузькому сенсі - апарат приміток, уточнюючих орфографію, огласовку, синтаксичний розподіл, наголос і кантілляціі біблійного тексту, а також випадки вариантного вимови окремих слів. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Inspira vikio: [1] (4/11/2013) Per la termino Masoro aŭ Masora oni intencas la amplekson de la judaj tradicioj koncernantaj la korektan legadon de la tekstoj de la Sankta Skriboj. Pliprecize, per tiu esprimo oni referencas al la kritikaj notoj lokigitaj sur la manuskriptoj de la Biblio inter la la 7–a kaj 10-a jarcentoj, notoj kiu reflektas ĝuste tiujn tradicioj. (eo)
- Con il termine Masora (o Masorah, ebraico מסורה) si intende l'insieme delle tradizioni ebraiche inerenti alla corretta lettura dei testi delle Sacre Scritture. (it)
- Масора́ (ивр. מָסוֹרָה — «предание») — свод указаний, служащих сохранению канонизированного текста еврейского Ветхого Завета и правил его оформления при переписывании (см. также Масореты). В более узком смысле — аппарат примечаний, уточняющих орфографию, огласовку, синтаксическое деление, ударение и кантилляцию библейского текста, а также случаи вариантного произношения отдельных слов. (ru)
- Massorá - Masorah ou Mesora (Hebraico מסורה), refere-se à transmissão de qualquer tradição (religiosa) , ou à própria tradição.
* Num sentido amplo, o termo pode referir-se à inteira corrente da tradição Judaica; A lei oral da Tora Judaica.
* O termo refere-se também diretamente à tradição do Massoretas, usado para determinar o texto preciso da Tanak (Bíblia Hebraica): ver Texto Massorético. (pt)
- Масора́ (івр. מָסוֹרָה — переказ) — звід вказівок, які служать для збереження канонізованого тексту єврейського Старого Завіту і правил його оформлення при переписуванні (див. також Масорети). У більш вузькому сенсі - апарат приміток, уточнюючих орфографію, огласовку, синтаксичний розподіл, наголос і кантілляціі біблійного тексту, а також випадки вариантного вимови окремих слів. (uk)
- Die Masora (auch Massora oder Masorah, hebräisch מָסוֹרָה masora, deutsch ‚Überlieferung‘) ist derjenige Zweig jüdischer Tradition, der sich mit der Sicherung des hebräischen Bibeltextes befasst. Die Masora gehört zusammen mit Mischna, Talmud, Targumim und Midraschim zur mündlichen Tora und ist, wie die genannten Werke der rabbinischen Literatur, erst Jahrhunderte nach ihrer Entstehung schriftlich fixiert worden. Ihr Ziel war die Bewahrung des Wortlauts, der traditionellen Aussprache und Akzentuierung des Textes sowie die Konservierung orthographischer und anderer Eigentümlichkeiten des Schriftbildes. Das Wissen wurde zunächst mündlich tradiert, wobei zur Sicherung ungewöhnlicher Formen Listen zusammengestellt wurden, die dazu dienten, die seltenen Formen zusammen mit ihren Belegstellen au (de)
- La Massore ou Massorah (hébreu : מסורה, chaîne ou tradition) est un procédé technique, consistant en un système de notes critiques sur la forme externe du texte biblique, visant à sa préservation exacte, non seulement dans l'orthographe des mots, mais aussi dans sa vocalisation et son accentuation, tant pour sa lecture publique que pour son étude privée. La version du texte reconnue comme faisant autorité au sein du judaïsme est appelée le texte massorétique. Elle est également largement utilisée comme base pour la traduction de l'Ancien Testament des Bibles protestantes et, plus récemment, catholiques. (fr)
- Masora (hebr. מסורה) – zbiór ustalonych reguł, wypracowany przez żydowskich uczonych na podstawie prac i systemu studiów nad tekstem biblijnym, których celem jest zachowanie i przekazanie tekstu biblijnego w niezmienionym pod każdym względem kształcie. Hebrajskie słowo masora pochodzi prawdopodobnie od asar („więzy”, „okowy”) i masar („podawanie”, „przekazywanie”) przez co wskazuje na przekazywanie tradycji biblijnej. (pl)
- Inspira vikio: [1] (4/11/2013) Per la termino Masoro aŭ Masora oni intencas la amplekson de la judaj tradicioj koncernantaj la korektan legadon de la tekstoj de la Sankta Skriboj. Pliprecize, per tiu esprimo oni referencas al la kritikaj notoj lokigitaj sur la manuskriptoj de la Biblio inter la la 7–a kaj 10-a jarcentoj, notoj kiu reflektas ĝuste tiujn tradicioj. (eo)
- Con il termine Masora (o Masorah, ebraico מסורה) si intende l'insieme delle tradizioni ebraiche inerenti alla corretta lettura dei testi delle Sacre Scritture. (it)
- Масора́ (ивр. מָסוֹרָה — «предание») — свод указаний, служащих сохранению канонизированного текста еврейского Ветхого Завета и правил его оформления при переписывании (см. также Масореты). В более узком смысле — аппарат примечаний, уточняющих орфографию, огласовку, синтаксическое деление, ударение и кантилляцию библейского текста, а также случаи вариантного произношения отдельных слов. (ru)
- Massorá - Masorah ou Mesora (Hebraico מסורה), refere-se à transmissão de qualquer tradição (religiosa) , ou à própria tradição.
* Num sentido amplo, o termo pode referir-se à inteira corrente da tradição Judaica; A lei oral da Tora Judaica.
* O termo refere-se também diretamente à tradição do Massoretas, usado para determinar o texto preciso da Tanak (Bíblia Hebraica): ver Texto Massorético. (pt)
- Масора́ (івр. מָסוֹרָה — переказ) — звід вказівок, які служать для збереження канонізованого тексту єврейського Старого Завіту і правил його оформлення при переписуванні (див. також Масорети). У більш вузькому сенсі - апарат приміток, уточнюючих орфографію, огласовку, синтаксичний розподіл, наголос і кантілляціі біблійного тексту, а також випадки вариантного вимови окремих слів. (uk)
- Die Masora (auch Massora oder Masorah, hebräisch מָסוֹרָה masora, deutsch ‚Überlieferung‘) ist derjenige Zweig jüdischer Tradition, der sich mit der Sicherung des hebräischen Bibeltextes befasst. Die Masora gehört zusammen mit Mischna, Talmud, Targumim und Midraschim zur mündlichen Tora und ist, wie die genannten Werke der rabbinischen Literatur, erst Jahrhunderte nach ihrer Entstehung schriftlich fixiert worden. Ihr Ziel war die Bewahrung des Wortlauts, der traditionellen Aussprache und Akzentuierung des Textes sowie die Konservierung orthographischer und anderer Eigentümlichkeiten des Schriftbildes. Das Wissen wurde zunächst mündlich tradiert, wobei zur Sicherung ungewöhnlicher Formen Listen zusammengestellt wurden, die dazu dienten, die seltenen Formen zusammen mit ihren Belegstellen au (de)
- La Massore ou Massorah (hébreu : מסורה, chaîne ou tradition) est un procédé technique, consistant en un système de notes critiques sur la forme externe du texte biblique, visant à sa préservation exacte, non seulement dans l'orthographe des mots, mais aussi dans sa vocalisation et son accentuation, tant pour sa lecture publique que pour son étude privée. La version du texte reconnue comme faisant autorité au sein du judaïsme est appelée le texte massorétique. Elle est également largement utilisée comme base pour la traduction de l'Ancien Testament des Bibles protestantes et, plus récemment, catholiques. (fr)
- Masora (hebr. מסורה) – zbiór ustalonych reguł, wypracowany przez żydowskich uczonych na podstawie prac i systemu studiów nad tekstem biblijnym, których celem jest zachowanie i przekazanie tekstu biblijnego w niezmienionym pod każdym względem kształcie. Hebrajskie słowo masora pochodzi prawdopodobnie od asar („więzy”, „okowy”) i masar („podawanie”, „przekazywanie”) przez co wskazuje na przekazywanie tradycji biblijnej. (pl)
|
