Κοσμολογία και Κτήση

Η σταδιακή διάζευξη του ανθρώπινου είδους από τον φυσικό του χώρο σημάδεψε την αρχή του πολιτισμού. Στη μακρά πορεία της αντιθετικής ή συμφιλιωτικής αυτής σχέσης ο άνθρωπος προσπάθησε να δαμάσει, να εκμεταλλευτεί και να ερμηνεύσει με διαφόρους τρόπους το φυσικό περιβάλλον, εκκινώντας κυρίως από μια ανθρωποκεντρική θεώρηση του κόσμου και τοποθετώντας στην κορυφή της πυραμίδας τον εαυτό του. Στους μέσους χρόνους και εν προκειμένω στο Βυζάντιο, μετά τη λαμπρά περίοδο των μυθολογικών, θεολογικών και ορθολογικών προσεγγίσεων από τους ανθρώπους των άστεων αλλά και της ερήμου, η φύση με τα στοιχεία της αντιμετωπίζεται είτε ως κατάρα είτε ως ευλογία. Σε μια εποχή αναγκαστικού επαναπροσδιορισμού της σχέσης του βυζαντινού ανθρώπου με τη φύση, τον οποίο επέβαλε το τέλος των άστεων του αρχαίου κόσμου, και σε μια εποχή ανακατατάξεων, πληθυσμιακών μετακινήσεων, εθνογενέσεων και ακραίων κλιματικών φαινομένων διαπιστώνεται μια εξαιρετικού ενδιαφέροντος πολύ-πλοκότητα στην πρόσληψη και στη διαχείρισ...