Η χρήση ψηφιακών τεχνολογιών στις επιτελεστικές τέχνες τις τελευταίες δύο δεκαετίες έχει πυροδοτή... more Η χρήση ψηφιακών τεχνολογιών στις επιτελεστικές τέχνες τις τελευταίες δύο δεκαετίες έχει πυροδοτήσει μια έντονη συζήτηση, ιδιαίτερα στο πεδίο των επιτελεστικών σπουδών, γύρω από το ζήτημα της οντολογίας της επιτέλεσης. Αυτή η συζήτηση αναπαράγει σε μεγάλο βαθμό δυϊσμούς μεταξύ νου/σώματος, φύσης/πολιτισμού και ανθρώπου/τεχνολογίας, οι οποίοι δεν επαρκούν για την κατανόηση των πολλαπλών εμπειριών των ίδιων των συμμετεχόντων σε συγκεκριμένες ψηφιακές επιτελέσεις. Εκκινώντας από τους θεωρητικούς και μεθοδολογικούς προβληματισμούς που θέτει η μεταανθρωπιστική ανθρωπολογία, σ’ αυτό το κείμενο διερευνώ τους τρόπους με τους οποίους η αμφισβήτηση των παραπάνω δυϊσμών μπορεί να εμπλουτίσει τη μελέτη της ψηφιακής επιτέλεσης αλλά και της σχέσης των ανθρώπων με το περιβάλλον τους στο πλαίσιο των αναδυόμενων ψηφιακών κουλτούρων.
The research field of this project is the area if Greek Thrace, which is a great geopolitical-cul... more The research field of this project is the area if Greek Thrace, which is a great geopolitical-cultural unity that was divided - due to political process - in three subareas that were distributed to three different countries: Bulgaria, Turkey and Greece. A dance happening that took place before the lining of the boundaries to date in the Greek and Turkish Thrace is that of “K’na”. “K’na” is a female dance happening which is danced to date by the people of both areas in spite of their religious beliefs, social - economic and cultural development. The purpose of this project is to study the different expressions of this dance in Nea Vyssa and examine if these are related to matters of search and conformation of ethnic and national identity of this group under the terms of the social cybernetics. Data was gathered through the ethnographic method as this is applied to the study of dance and the interpretation of the data was based on the theoretical visuals of the social-cybernetic accor...
The research field of this paper is the area of Thrace, a large geopolitical-cultural unit that w... more The research field of this paper is the area of Thrace, a large geopolitical-cultural unit that was divided – due to political reasons – in three subareas distributed among three different countries: Bulgaria, Turkey and Greece. A dance event that used to take place before the border demarcation but is still performed in the Greek and Turkish Thrace is that of “K’na”, a wedding dance event danced by the people of both border areas, despite of the changes in their magical-religious beliefs and the changes brought by socio-economic and cultural development. In particular, the aim of this paper is the study of the “construction” of the national identity of inhabitants both of Greek and Turkish Thrace, as this is manifested through the dance practice within the wedding event of “K’na”, through the lens of sociocybernetics. Data was gathered through ethnographic method as this is applied to the study of dance, while its interpretation was based on sociocybernetics according to Burke’s id...
Vassiliki Lalioti and Maria Papapavlou, in writing this book, return to the ethnographic material... more Vassiliki Lalioti and Maria Papapavlou, in writing this book, return to the ethnographic material of their fieldworks in Athens and Andalusia, adopting a critical and reflexive approach. Their intention is to understand the ways in which their informants perceive the world through their discourse and performances of ancient drama and flamenco respectively. Taking the emblematic phrase of their informants, “...because it's in our blood”, literally, the authors lead the reader on a trip beyond the dominant anthropological metaphors of national and ethnic identities, back to the field of experience, where people live and talk about the world as a continuum, without ruptures and breaks, without boundaries between time and space, humans and their environment, everyday life and art. The theoretical approach they adopt in the study of their ethnographic material is based on the dialogue between an academic, objective and distanced discourse and a subjective perception of lived experien...
Το 2016 ο Causey εισήγαγε την έννοια «μεταψηφιακή επιτέλεση» για να περιγράψει έργα καλλιτεχνών ο... more Το 2016 ο Causey εισήγαγε την έννοια «μεταψηφιακή επιτέλεση» για να περιγράψει έργα καλλιτεχνών οι οποίοι, όπως ισχυρίζεται, σκέφτονται ψηφιακά, ενσωματώνουν δηλαδή στα έργα τους δομικά στοιχεία του ψηφιακού, προκειμένου να αντισταθούν στα συστήματα ελέγχου των δικτύων της σύγχρονης μεταψηφιακής κουλτούρας. Με αφορμή την ανάλυση του Causey, η οποία αναπαράγει από τη σκοπιά των επιτελεστικών σπουδών (κυρίαρχες δυτικές) θετικιστικές αντιλήψεις για την οντολογία του ψηφιακού (αλλά και του ανθρώπινου), σε αυτό το κείμενο διερευνώ τους τρόπους με τους οποίους η οντολογική στροφή στην ανθρωπολογία, μπορεί να ρίξει φως σε ερωτήματα που αφορούν στην οντολογία του ψηφιακού, αποφεύγοντας ποικίλους παγκοσμιοποιητικούς ισχυρισμούς.
Αυτόματον: Περιοδικό Ψηφιακών Μέσων και Πολιτισμού, 1(2), 35–57, 2022
Περίληψη Τις τελευταίες δεκαετίες η εισαγωγή των ψηφιακών τεχνολογιών στις επιτελεστικές τέχνες-σ... more Περίληψη Τις τελευταίες δεκαετίες η εισαγωγή των ψηφιακών τεχνολογιών στις επιτελεστικές τέχνες-στις οποίες ανήκει και η μουσική-έχει πυροδοτήσει έντονους προβληματισμούς και αντιπαραθέσεις στο πεδίο των επιτελεστικών τεχνών (και άλλων συναφών αντικειμένων), γύρω από το ζήτημα της ζωντανότητας. Αυτές οι αντιπαραθέσεις αναπτύσσονται κυρίως γύρω από το ερώτημα, εάν η ζωντανότητα αποτελεί ένα οντολογικό χαρακτηριστικό της επιτέλεσης ή ένα στοιχείο της, το οποίο κατασκευάζεται ιστορικά και πολιτισμικά. Παρά τις σημαντικές διαφορές τους, τόσο οι οντολογικές όσο και οι φαινομενολογικές προσεγγίσεις της επιτέλεσης, αναγνωρίζουν ότι ο «πραγματικός χρόνος» είναι ένα αδιαμφισβήτητο χαρακτηριστικό κάθε ζωντανής (ψηφιακής και μη) επιτέλεσης. Αυτός ο τρόπος κατανόησης του χρόνου, ωστόσο, οδηγεί σε αντιφάσεις, οι οποίες θα μπορούσαν να ξεπεραστούν εάν στραφούμε στη διερεύνηση των τρόπων με τους οποίους η χρονικότητα των ψηφιακών τοπίων συγκροτείται μέσα από τις πραγματικές δράσεις των συμμετεχουσών σε συγκεκριμένες ψηφιακές (μουσικές) επιτελέσεις.
Το 2016 ο Causey εισήγαγε την έννοια «μεταψηφιακή επιτέλεση» για να περιγράψει έργα καλλιτεχνών ο... more Το 2016 ο Causey εισήγαγε την έννοια «μεταψηφιακή επιτέλεση» για να περιγράψει έργα καλλιτεχνών οι οποίοι, όπως ισχυρίζεται, σκέφτονται ψηφιακά, ενσωματώνουν δηλαδή στα έργα τους δομικά στοιχεία του ψηφιακού, προκειμένου να αντισταθούν στα συστήματα ελέγχου των δικτύων της σύγχρονης μεταψηφιακής κουλτούρας. Με αφορμή την ανάλυση του Causey, η οποία αναπαράγει από τη σκοπιά των επιτελεστικών σπουδών (κυρίαρχες δυτικές) θετικιστικές αντιλήψεις για την οντολογία του ψηφιακού (αλλά και του ανθρώπινου), σε αυτό το κείμενο διερευνώ τους τρόπους με τους οποίους η οντολογική στροφή στην ανθρωπολογία, μπορεί να ρίξει φως σε ερωτήματα που αφορούν στην οντολογία του ψηφιακού, αποφεύγοντας ποικίλους παγκοσμιοποιητικούς ισχυρισμούς.
Initiating from a discussion on performance as a liminal/liminoid practice that has the potential... more Initiating from a discussion on performance as a liminal/liminoid practice that has the potential to create a space in which participants become aware, challenge established assumptions about the self and society, and open the way to social change, and from a discussion on mindfulness as a cultural practice that is also related to awareness and personal and social transformation, this paper intends to demonstrate that performance has a shared mindfulness quality. Although liminality, within the framework of anthropological and performance studies literature has almost unproblematically come to denote something ‘positive’, something that leads to enhanced social justice and mindfulness (in psychology literature in particular), to well-being and compassionate action within the world, I suggest that the degree and direction of this change depend – among other factors – on the moral/ethical considerations to which performances engage participants. Levinas’ thought on ethics as responsibility may contribute significantly to the study of the multiple and often contradictory experiences and meanings that performances, as shared mindfulness practices, generate.
Διατίθεται ηλεκτρονικά με άδεια Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC ... more Διατίθεται ηλεκτρονικά με άδεια Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0) https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/ Βασιλική Λαλιώτη* Ψηφιακή επιτέλεση και μεταανθρωπιστική ανθρωπολογία ΠΕΡΙΛΗΨΗ Η χρήση ψηφιακών τεχνολογιών στις επιτελεστικές τέχνες τις τελευταίες δύο δεκαετίες έχει πυροδοτήσει μια έντονη συζήτηση, ιδιαίτερα στο πεδίο των επιτελεστικών σπουδών, γύρω από το ζήτημα της οντολογίας της επιτέλεσης. Αυτή η συζήτηση αναπαράγει σε μεγάλο βαθμό δυϊσμούς μεταξύ νου/σώματος, φύσης/πολιτισμού και ανθρώπου/τεχνολογίας, οι οποίοι δεν επαρκούν για την κατανόηση των πολλαπλών εμπειριών των ίδιων των συμμετεχόντων σε συγκεκριμένες ψηφιακές επιτελέσεις. Εκκινώντας από τους θεωρητικούς και μεθοδολογικούς προβληματισμούς που θέτει η μεταανθρωπιστική ανθρωπολογία, σ' αυτό το κείμενο διερευνώ τους τρόπους με τους οποίους η αμφισβήτηση των παραπάνω δυϊσμών μπορεί να εμπλουτίσει τη μελέτη της ψηφιακής επιτέλεσης αλλά και της σχέσης των ανθρώπων με το περιβάλλον τους στο πλαίσιο των αναδυόμενων ψηφιακών κουλτούρων.
Synch is an electronic music festival that takes place in Athens every summer and brings together... more Synch is an electronic music festival that takes place in Athens every summer and brings together people of various cultural origins and musical and aesthetic interests. As a total performance event, Synch becomes a site of complexity, polyvocality and hybridity; a site which allows participants to create and express cosmopolitan attitudes of openness for others, people, ideas and experiences. Adopting an anthropological/ ethnographic perspective, this paper moves beyond distinctions between elite vs. ordinary and consumer vs. ethical cosmopolitanism, and investigates Synch as a site where local and trans-local aspects of life and a set of socio-cultural meanings in Greece today are being negotiated.
Η χρήση ψηφιακών τεχνολογιών στις επιτελεστικές τέχνες τις τελευταίες δύο δεκαετίες έχει πυροδοτή... more Η χρήση ψηφιακών τεχνολογιών στις επιτελεστικές τέχνες τις τελευταίες δύο δεκαετίες έχει πυροδοτήσει μια έντονη συζήτηση, ιδιαίτερα στο πεδίο των επιτελεστικών σπουδών, γύρω από το ζήτημα της οντολογίας της επιτέλεσης. Αυτή η συζήτηση αναπαράγει σε μεγάλο βαθμό δυϊσμούς μεταξύ νου/σώματος, φύσης/πολιτισμού και ανθρώπου/τεχνολογίας, οι οποίοι δεν επαρκούν για την κατανόηση των πολλαπλών εμπειριών των ίδιων των συμμετεχόντων σε συγκεκριμένες ψηφιακές επιτελέσεις. Εκκινώντας από τους θεωρητικούς και μεθοδολογικούς προβληματισμούς που θέτει η μεταανθρωπιστική ανθρωπολογία, σ’ αυτό το κείμενο διερευνώ τους τρόπους με τους οποίους η αμφισβήτηση των παραπάνω δυϊσμών μπορεί να εμπλουτίσει τη μελέτη της ψηφιακής επιτέλεσης αλλά και της σχέσης των ανθρώπων με το περιβάλλον τους στο πλαίσιο των αναδυόμενων ψηφιακών κουλτούρων.
The research field of this project is the area if Greek Thrace, which is a great geopolitical-cul... more The research field of this project is the area if Greek Thrace, which is a great geopolitical-cultural unity that was divided - due to political process - in three subareas that were distributed to three different countries: Bulgaria, Turkey and Greece. A dance happening that took place before the lining of the boundaries to date in the Greek and Turkish Thrace is that of “K’na”. “K’na” is a female dance happening which is danced to date by the people of both areas in spite of their religious beliefs, social - economic and cultural development. The purpose of this project is to study the different expressions of this dance in Nea Vyssa and examine if these are related to matters of search and conformation of ethnic and national identity of this group under the terms of the social cybernetics. Data was gathered through the ethnographic method as this is applied to the study of dance and the interpretation of the data was based on the theoretical visuals of the social-cybernetic accor...
The research field of this paper is the area of Thrace, a large geopolitical-cultural unit that w... more The research field of this paper is the area of Thrace, a large geopolitical-cultural unit that was divided – due to political reasons – in three subareas distributed among three different countries: Bulgaria, Turkey and Greece. A dance event that used to take place before the border demarcation but is still performed in the Greek and Turkish Thrace is that of “K’na”, a wedding dance event danced by the people of both border areas, despite of the changes in their magical-religious beliefs and the changes brought by socio-economic and cultural development. In particular, the aim of this paper is the study of the “construction” of the national identity of inhabitants both of Greek and Turkish Thrace, as this is manifested through the dance practice within the wedding event of “K’na”, through the lens of sociocybernetics. Data was gathered through ethnographic method as this is applied to the study of dance, while its interpretation was based on sociocybernetics according to Burke’s id...
Vassiliki Lalioti and Maria Papapavlou, in writing this book, return to the ethnographic material... more Vassiliki Lalioti and Maria Papapavlou, in writing this book, return to the ethnographic material of their fieldworks in Athens and Andalusia, adopting a critical and reflexive approach. Their intention is to understand the ways in which their informants perceive the world through their discourse and performances of ancient drama and flamenco respectively. Taking the emblematic phrase of their informants, “...because it's in our blood”, literally, the authors lead the reader on a trip beyond the dominant anthropological metaphors of national and ethnic identities, back to the field of experience, where people live and talk about the world as a continuum, without ruptures and breaks, without boundaries between time and space, humans and their environment, everyday life and art. The theoretical approach they adopt in the study of their ethnographic material is based on the dialogue between an academic, objective and distanced discourse and a subjective perception of lived experien...
Το 2016 ο Causey εισήγαγε την έννοια «μεταψηφιακή επιτέλεση» για να περιγράψει έργα καλλιτεχνών ο... more Το 2016 ο Causey εισήγαγε την έννοια «μεταψηφιακή επιτέλεση» για να περιγράψει έργα καλλιτεχνών οι οποίοι, όπως ισχυρίζεται, σκέφτονται ψηφιακά, ενσωματώνουν δηλαδή στα έργα τους δομικά στοιχεία του ψηφιακού, προκειμένου να αντισταθούν στα συστήματα ελέγχου των δικτύων της σύγχρονης μεταψηφιακής κουλτούρας. Με αφορμή την ανάλυση του Causey, η οποία αναπαράγει από τη σκοπιά των επιτελεστικών σπουδών (κυρίαρχες δυτικές) θετικιστικές αντιλήψεις για την οντολογία του ψηφιακού (αλλά και του ανθρώπινου), σε αυτό το κείμενο διερευνώ τους τρόπους με τους οποίους η οντολογική στροφή στην ανθρωπολογία, μπορεί να ρίξει φως σε ερωτήματα που αφορούν στην οντολογία του ψηφιακού, αποφεύγοντας ποικίλους παγκοσμιοποιητικούς ισχυρισμούς.
Αυτόματον: Περιοδικό Ψηφιακών Μέσων και Πολιτισμού, 1(2), 35–57, 2022
Περίληψη Τις τελευταίες δεκαετίες η εισαγωγή των ψηφιακών τεχνολογιών στις επιτελεστικές τέχνες-σ... more Περίληψη Τις τελευταίες δεκαετίες η εισαγωγή των ψηφιακών τεχνολογιών στις επιτελεστικές τέχνες-στις οποίες ανήκει και η μουσική-έχει πυροδοτήσει έντονους προβληματισμούς και αντιπαραθέσεις στο πεδίο των επιτελεστικών τεχνών (και άλλων συναφών αντικειμένων), γύρω από το ζήτημα της ζωντανότητας. Αυτές οι αντιπαραθέσεις αναπτύσσονται κυρίως γύρω από το ερώτημα, εάν η ζωντανότητα αποτελεί ένα οντολογικό χαρακτηριστικό της επιτέλεσης ή ένα στοιχείο της, το οποίο κατασκευάζεται ιστορικά και πολιτισμικά. Παρά τις σημαντικές διαφορές τους, τόσο οι οντολογικές όσο και οι φαινομενολογικές προσεγγίσεις της επιτέλεσης, αναγνωρίζουν ότι ο «πραγματικός χρόνος» είναι ένα αδιαμφισβήτητο χαρακτηριστικό κάθε ζωντανής (ψηφιακής και μη) επιτέλεσης. Αυτός ο τρόπος κατανόησης του χρόνου, ωστόσο, οδηγεί σε αντιφάσεις, οι οποίες θα μπορούσαν να ξεπεραστούν εάν στραφούμε στη διερεύνηση των τρόπων με τους οποίους η χρονικότητα των ψηφιακών τοπίων συγκροτείται μέσα από τις πραγματικές δράσεις των συμμετεχουσών σε συγκεκριμένες ψηφιακές (μουσικές) επιτελέσεις.
Το 2016 ο Causey εισήγαγε την έννοια «μεταψηφιακή επιτέλεση» για να περιγράψει έργα καλλιτεχνών ο... more Το 2016 ο Causey εισήγαγε την έννοια «μεταψηφιακή επιτέλεση» για να περιγράψει έργα καλλιτεχνών οι οποίοι, όπως ισχυρίζεται, σκέφτονται ψηφιακά, ενσωματώνουν δηλαδή στα έργα τους δομικά στοιχεία του ψηφιακού, προκειμένου να αντισταθούν στα συστήματα ελέγχου των δικτύων της σύγχρονης μεταψηφιακής κουλτούρας. Με αφορμή την ανάλυση του Causey, η οποία αναπαράγει από τη σκοπιά των επιτελεστικών σπουδών (κυρίαρχες δυτικές) θετικιστικές αντιλήψεις για την οντολογία του ψηφιακού (αλλά και του ανθρώπινου), σε αυτό το κείμενο διερευνώ τους τρόπους με τους οποίους η οντολογική στροφή στην ανθρωπολογία, μπορεί να ρίξει φως σε ερωτήματα που αφορούν στην οντολογία του ψηφιακού, αποφεύγοντας ποικίλους παγκοσμιοποιητικούς ισχυρισμούς.
Initiating from a discussion on performance as a liminal/liminoid practice that has the potential... more Initiating from a discussion on performance as a liminal/liminoid practice that has the potential to create a space in which participants become aware, challenge established assumptions about the self and society, and open the way to social change, and from a discussion on mindfulness as a cultural practice that is also related to awareness and personal and social transformation, this paper intends to demonstrate that performance has a shared mindfulness quality. Although liminality, within the framework of anthropological and performance studies literature has almost unproblematically come to denote something ‘positive’, something that leads to enhanced social justice and mindfulness (in psychology literature in particular), to well-being and compassionate action within the world, I suggest that the degree and direction of this change depend – among other factors – on the moral/ethical considerations to which performances engage participants. Levinas’ thought on ethics as responsibility may contribute significantly to the study of the multiple and often contradictory experiences and meanings that performances, as shared mindfulness practices, generate.
Διατίθεται ηλεκτρονικά με άδεια Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC ... more Διατίθεται ηλεκτρονικά με άδεια Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0) https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/ Βασιλική Λαλιώτη* Ψηφιακή επιτέλεση και μεταανθρωπιστική ανθρωπολογία ΠΕΡΙΛΗΨΗ Η χρήση ψηφιακών τεχνολογιών στις επιτελεστικές τέχνες τις τελευταίες δύο δεκαετίες έχει πυροδοτήσει μια έντονη συζήτηση, ιδιαίτερα στο πεδίο των επιτελεστικών σπουδών, γύρω από το ζήτημα της οντολογίας της επιτέλεσης. Αυτή η συζήτηση αναπαράγει σε μεγάλο βαθμό δυϊσμούς μεταξύ νου/σώματος, φύσης/πολιτισμού και ανθρώπου/τεχνολογίας, οι οποίοι δεν επαρκούν για την κατανόηση των πολλαπλών εμπειριών των ίδιων των συμμετεχόντων σε συγκεκριμένες ψηφιακές επιτελέσεις. Εκκινώντας από τους θεωρητικούς και μεθοδολογικούς προβληματισμούς που θέτει η μεταανθρωπιστική ανθρωπολογία, σ' αυτό το κείμενο διερευνώ τους τρόπους με τους οποίους η αμφισβήτηση των παραπάνω δυϊσμών μπορεί να εμπλουτίσει τη μελέτη της ψηφιακής επιτέλεσης αλλά και της σχέσης των ανθρώπων με το περιβάλλον τους στο πλαίσιο των αναδυόμενων ψηφιακών κουλτούρων.
Synch is an electronic music festival that takes place in Athens every summer and brings together... more Synch is an electronic music festival that takes place in Athens every summer and brings together people of various cultural origins and musical and aesthetic interests. As a total performance event, Synch becomes a site of complexity, polyvocality and hybridity; a site which allows participants to create and express cosmopolitan attitudes of openness for others, people, ideas and experiences. Adopting an anthropological/ ethnographic perspective, this paper moves beyond distinctions between elite vs. ordinary and consumer vs. ethical cosmopolitanism, and investigates Synch as a site where local and trans-local aspects of life and a set of socio-cultural meanings in Greece today are being negotiated.
Αυτό το βιβλίο είναι μια συλλογή εμβληματικών κειμένων που αφορούν τη σχέση των ψηφιακών τεχνολογ... more Αυτό το βιβλίο είναι μια συλλογή εμβληματικών κειμένων που αφορούν τη σχέση των ψηφιακών τεχνολογιών με τις τέχνες από τη δεκαετία του 1960 έως σήμερα. Έχει στόχο να φέρει σε επαφή τις αναγνώστριες και τους αναγνώστες με τα χαρακτηριστικά των ψηφιακών τεχνών αλλά και με τις πρακτικές, τις αισθητικές και τις πολιτικές διαστάσεις τους στο πλαίσιο συγκεκριμένων ιστορικών και πολιτισμικών συμφραζομένων. Τα κείμενα, τα οποία οργανώνονται σε τρία μέρη (κυβερνητική, μεταμοντερνισμός, μετανθρωπισμός), παρουσιάζουν την ποικιλία των προβληματισμών που έχουν αναπτυχθεί γύρω από τις ψηφιακές τέχνες από τη σκοπιά γνωστικών αντικειμένων όπως οι επιτελεστικές, θεατρικές και μουσικές σπουδές, η ανθρωπολογία, η ιστορία της τέχνης και της τεχνολογίας, οι σπουδές των μέσων μαζικής επικοινωνίας και η λογοτεχνία. Οι συγγραφείς, οι περισσότεροι από τους οποίους έχουν πλούσιο και σημαντικό καλλιτεχνικό έργο κυρίως στα πεδία των επιτελεστικών τεχνών (π.χ. μουσική, χορός, θέατρο, performance art) αλλά και της video art, του animation, του κινηματογράφου, κ.ά., χαράσσουν πολύπλοκες διαδρομές, τόσο ανάμεσα σε διαφορετικά –με βάση παραδοσιακές ταξινομήσεις– καλλιτεχνικά είδη και επιστημονικά πεδία, όσο και ανάμεσα στις τέχνες και τις επιστήμες. Σε μια εποχή που το ψηφιακό έχει γίνει κανονικό, δηλαδή αποτελεί πλέον οργανικό μέρος της καθημερινής ζωής πολλών ανθρώπων, αυτό το βιβλίο προτείνει να υπερβούμε ουτοπικές και δυστοπικές προσεγγίσεις των ευρύτερων ψηφιακών κουλτούρων και να εμπλακούμε ενεργητικά στις διαδικασίες δημιουργίας και κατανόησης κόσμων πιο φιλικών για όλα τα πλάσματα που τους κατοικούν.
Περιεχόμενα του βιβλίου “Το ροκ πέθανε…ζήτω το ροκ”
1. Γιάννης Ν. Κολοβός & Νικόλας Χρηστάκης: Ε... more Περιεχόμενα του βιβλίου “Το ροκ πέθανε…ζήτω το ροκ”
1. Γιάννης Ν. Κολοβός & Νικόλας Χρηστάκης: Εισαγωγή. 2. Κώστας Κατσάπης: Κλονισμός ταυτοτήτων, νευρικός κλονισμός ενηλίκων και άλλες ιστορίες από τα χρόνια της μπητλομανίας: ένας ξεχασμένος «εμφύλιος». 3. Γιάννης Ν. Κολοβός: Μεγαλώνοντας «forever young»! Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ ηλικιακής και υποπολιτισμικής ταυτότητας στους οπαδούς της ανεξάρτητης σκηνής ροκ και του πανκ στην Αθήνα. 4. Μαρία Πακτίτη: Μουσικές ταυτότητες στην ελληνική ανεξάρτητη ροκ σκηνή. 5. Ναταλία Κουτσούγερα: Χοροί του χιπ χοπ, του δρόμου και της πόλης στην Ελλάδα: έμφυλες διαγωνιστικές επιτελεστικότητες. 6. Μυρσίνη Βασιλοπούλου & Νικόλας Χρηστάκης: Ηχογραφώντας την υπερνεωτερικότητα: τα σημεία των «υπερνεωτερικών» καιρών και η ανίχνευσή τους στον δίσκο των Foxygen, … And star power. 7. Βασιλική Λαλιώτη: Άνθρωποι και μηχανές: μια μεταανθρωπιστική προσέγγιση των επιτελέσεων ηλεκτρονικής / χορευτικής μουσικής στην Αθήνα . 8. Πατρίτσια Γερακοπούλου: Από το αυτί του DJ στο αυτοί . 9. Πέτρος Πετρίδης: Ροκ και βιντεοπαιχνίδια: η περίπτωση της nintendocore ή πώς αναδύονται τα μικροείδη στα τεχνοτοπία του πρώιμου 21ου αιώνα. 10. Νίκος Σούζας: Against me! Φύλο, πολιτική και πανκ ροκ ενάντια στο υποκείμενο .
Uploads
Papers
Λέξεις κλειδιά: «πραγματικός χρόνος», ζωντανότητα, ψηφιακές τεχνολογίες, επιτελεστικές τέχνες, ανθρωπολογία.
mindfulness as a cultural practice that is also related to awareness and
personal and social transformation, this paper intends to demonstrate
that performance has a shared mindfulness quality. Although liminality,
within the framework of anthropological and performance studies literature has almost unproblematically come to denote something
‘positive’, something that leads to enhanced social justice and
mindfulness (in psychology literature in particular), to well-being and
compassionate action within the world, I suggest that the degree and
direction of this change depend – among other factors – on the
moral/ethical considerations to which performances engage participants. Levinas’ thought on ethics as responsibility may contribute significantly to the study of the multiple and often contradictory experiences and meanings that performances, as shared mindfulness practices, generate.
Λέξεις κλειδιά: «πραγματικός χρόνος», ζωντανότητα, ψηφιακές τεχνολογίες, επιτελεστικές τέχνες, ανθρωπολογία.
mindfulness as a cultural practice that is also related to awareness and
personal and social transformation, this paper intends to demonstrate
that performance has a shared mindfulness quality. Although liminality,
within the framework of anthropological and performance studies literature has almost unproblematically come to denote something
‘positive’, something that leads to enhanced social justice and
mindfulness (in psychology literature in particular), to well-being and
compassionate action within the world, I suggest that the degree and
direction of this change depend – among other factors – on the
moral/ethical considerations to which performances engage participants. Levinas’ thought on ethics as responsibility may contribute significantly to the study of the multiple and often contradictory experiences and meanings that performances, as shared mindfulness practices, generate.
Τα κείμενα, τα οποία οργανώνονται σε τρία μέρη (κυβερνητική, μεταμοντερνισμός, μετανθρωπισμός), παρουσιάζουν την ποικιλία των προβληματισμών που έχουν αναπτυχθεί γύρω από τις ψηφιακές τέχνες από τη σκοπιά γνωστικών αντικειμένων όπως οι επιτελεστικές, θεατρικές και μουσικές σπουδές, η ανθρωπολογία, η ιστορία της τέχνης και της τεχνολογίας, οι σπουδές των μέσων μαζικής επικοινωνίας και η λογοτεχνία. Οι συγγραφείς, οι περισσότεροι από τους οποίους έχουν πλούσιο και σημαντικό καλλιτεχνικό έργο κυρίως στα πεδία των επιτελεστικών τεχνών (π.χ. μουσική, χορός, θέατρο, performance art) αλλά και της video art, του animation, του κινηματογράφου, κ.ά., χαράσσουν πολύπλοκες διαδρομές, τόσο ανάμεσα σε διαφορετικά –με βάση παραδοσιακές ταξινομήσεις– καλλιτεχνικά είδη και επιστημονικά πεδία, όσο και ανάμεσα στις τέχνες και τις επιστήμες.
Σε μια εποχή που το ψηφιακό έχει γίνει κανονικό, δηλαδή αποτελεί πλέον οργανικό μέρος της καθημερινής ζωής πολλών ανθρώπων, αυτό το βιβλίο προτείνει να υπερβούμε ουτοπικές και δυστοπικές προσεγγίσεις των ευρύτερων ψηφιακών κουλτούρων και να εμπλακούμε ενεργητικά στις διαδικασίες δημιουργίας και κατανόησης κόσμων πιο φιλικών για όλα τα πλάσματα που τους κατοικούν.
1. Γιάννης Ν. Κολοβός & Νικόλας Χρηστάκης: Εισαγωγή.
2. Κώστας Κατσάπης: Κλονισμός ταυτοτήτων, νευρικός κλονισμός ενηλίκων και άλλες ιστορίες από τα χρόνια της μπητλομανίας: ένας ξεχασμένος «εμφύλιος».
3. Γιάννης Ν. Κολοβός: Μεγαλώνοντας «forever young»! Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ ηλικιακής και υποπολιτισμικής ταυτότητας στους οπαδούς της ανεξάρτητης σκηνής ροκ και του πανκ στην Αθήνα.
4. Μαρία Πακτίτη: Μουσικές ταυτότητες στην ελληνική ανεξάρτητη ροκ σκηνή.
5. Ναταλία Κουτσούγερα: Χοροί του χιπ χοπ, του δρόμου και της πόλης στην Ελλάδα: έμφυλες διαγωνιστικές επιτελεστικότητες.
6. Μυρσίνη Βασιλοπούλου & Νικόλας Χρηστάκης: Ηχογραφώντας την υπερνεωτερικότητα: τα σημεία των «υπερνεωτερικών» καιρών και η ανίχνευσή τους στον δίσκο των Foxygen, … And star power.
7. Βασιλική Λαλιώτη: Άνθρωποι και μηχανές: μια μεταανθρωπιστική προσέγγιση των
επιτελέσεων ηλεκτρονικής / χορευτικής μουσικής στην Αθήνα .
8. Πατρίτσια Γερακοπούλου: Από το αυτί του DJ στο αυτοί .
9. Πέτρος Πετρίδης: Ροκ και βιντεοπαιχνίδια: η περίπτωση της nintendocore ή πώς αναδύονται τα μικροείδη στα τεχνοτοπία του πρώιμου 21ου αιώνα.
10. Νίκος Σούζας: Against me! Φύλο, πολιτική και πανκ ροκ ενάντια στο υποκείμενο .