Padovalı Marsilius
Padovalı Marsilius (İtalyanca: Marsilio dei Mainardini; c.1275-1342), hekim ve Orta Çağ siyasi düşünürüdür. Padova Üniversitesi'nde tıp eğitimi görmüştür.[1] 1313'te Paris Üniversitesi'nde rektör olarak görev yaptı. Paris Üniversitesi'nde öğretmen olduğu zamanlarda yazdığı siyasi tezi Defensor Pacis'i (Barışın Savunucusu;1324) ile ünlüdür.[2]
Padovalı Marsilius'un Siyaset Kuramı
[değiştir | kaynağı değiştir]
Defensor Pacis'in, siyasi düşünce tarihinin Orta Çağ'dan modernliğe geçmesinde önemli rol oynadığı kabul edilmektedir. Tamamlanmasında arkadaşı Jandun John'un yardımı olmuştur. Kitap, yayınlanışı ile birlikte neden olduğu sorunlar yüzünden arkadaşı Jandun John ile birlikte Paris'ten Kaçarak Bavyera Dükü Ludwing'in Nürnberg'deki sarayına sığınmak zorunda kalmıştır. 1327 yılında Defensor Pacis, papalık tarafından resmi olarak suçlanmış ve kitap, 1558'de Treto Kurulu tarafından Yasak Kitaplar Listesi'ne konulmuştur. 13. yüzyıla kadar Papacılar ve İmparatorcular da tartışmalarını, okutulan felsefe yani Kutsal Kitap ve ilk Kilise Babalarının metinleri üzerinden kurmuşlardır. 13. yüzyılın ilk yarısından itibaren yeni düşünceler Avrupa Üniversiteleri yoluyla yayılmaya başladı. O zamanlar Aristoteles'in düşünceleri tanrısal bir düzenlemeden ziyade iktidar insan doğasından toplumsal bir varlıktı ve siyasi topluluğun kökenleri, insan doğasında saklıydı. Marsilius da, Defensor Pacis'te düşüncelerini Aristoteles'in düşünceleri kılavuzluğunda geliştirilmiştir ve kendi düşünce çerçevesinden yorumlanmıştır. Marsilius, papanın siyasal iktidarı yerine halkın seçtiği yönetimin olması gerektiğini düşünüyordu.[3] Marsilius'un düşüncesi, insan toplumunu papa kontrolü altındaki dini değerlere dayandırma girişimini devirdi ve bunun yerine, halk tarafından seçilen bir hükûmetin kontrolü daha laik bir toplum için büyük bir adım atılmış oldu. Defensor Pacis'i, papalığın eksiksiz güç iddiasının çatışmanın kaynağı olduğunu göstermek ve bu iddianın kurumsal temellerini yıkmak üzere kurgulamıştır. Ona göre papalık ve din adamları, arınmış bir manevi yaşam izlemekten başka, dünyevi bir iktidar peşinde olmamalıydı. Bu tezini desteklemek için hem siyasi [I.Konuşma] hem tanrı bilimsel [II.Konuşma] düzeyde uğraştı.
Eleştiri
[değiştir | kaynağı değiştir]Aslında Marsilius'un Politik teorisindeki kurduğu ana fikir halk egemenliği fikriydi fakat radikal düşünceleri onun siyaset kuramı üzerinde yapıcı olduğu kadar yıkısı olduğu düşüncelerini beraberinde getirmiştir. Defensor Pacis üzerinden papalığa karşı verdiği kavga onu reformasyonun öncülerinden birisi yapmıştır. Hem modern demokrasinin öncüsü hem de modern totaliter devletin peygamberi olarak kabul edildi.
Ölümü
[değiştir | kaynağı değiştir]Marsilius, 1342 ya da 1343 yılının ilk zamanlarında öldü. Ölümünden önceki son eseri devlet teorisi, Defensor Miror hakkındaki son incelemesidir.
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]1- Güngör, Celalettin, “Bir Reformasyon Öncüsü: Padovalı Marsilius”, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. XVI, y. 2012, S. 4, (183-247).
