tuka

Çağatayca

Ad

[1] Rabt edecek kavi bağ

[2] âşik ve mâşuk.

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.