Fatva
Fatva (arapski: فتوى) znači savetovanje, koje se vrši sa ekspertom za islamsko pravo - šariju. To su uglavnom muftije. Kod Šiita fatvu vrše visoki članovi verske hijerarhije npr. ajatolasi.
Savetovanje može da potvrdi ili opvrgne pravila koja važe u životu pojedinca (zakonski stan, nasledstvo) ili u veri (kanonsko pravo).
Fatva spada u područje teologije i mora se pozivati na određenu tačku šerijata.
Odluke dostojanstvenika koje nisu obavezne za sprovođenje zapadaju tokom muftijine samrti. Fatvi koja osuđuje na smrt, ne mora da sledi odmah izvršenje kazne ako se osuda ne temelji na tačnim i vrlo konkretnim verskim činjenicama.
Kod sunita fatva ima znatno manju težinu nego kod šiita - shvata se kao mišljenje i nije presudna.
Fatvu može da pokrene pojedinac ili sudija koji na građanskom sudu ne može da izvrši pravdu. Fatva sunita nije važeća za šiite i obratno.
Srodno fatvi u katoličkoj crkvi je papska bula; jedna presudna bula je upućena u Carigrad 1054.