służka
Wygląd
służka (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) archit. w gotyku: cienka kolumienka przylegająca do filaru, podtrzymująca sklepienie; zob. też służka w Wikipedii
- (1.2) daw. górn. deszczułka zatknięta w otwór w ścianie podziemnego chodnika służąca do postawienia kaganka[1]
- (1.3) przest. zdrobn. od: służąca
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik służka służki dopełniacz służki służek celownik służce służkom biernik służkę służki narzędnik służką służkami miejscownik służce służkach wołacz służko służki - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik służka służki / służkowie dopełniacz służki służek / służków celownik służce służkom biernik służkę służki / służków narzędnik służką służkami miejscownik służce służkach wołacz służko służki / służkowie
- przykłady:
- (1.1) Pomiędzy służkami schodzącymi z żeber sklepienia umieszczono olbrzymie okna, w których znajdują się najstarsze w Paryżu gotyckie witraże[2].
- (1.3) Kolebki onej pilnie strzeże i on, i ta służka zakonna, tak, że młodej pani nikt nigdy dojrzeć nie może[3].
- (2.1) Wskazał mu Olkusz; posłuszny służka dopełnił rozkaz wydany i z tego srebra powstała sławna kopalnia srebra w Olkuszu[4].
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. służba ż, służbistość ż, służbista m, służbistka ż, służący m, służąca ż, służebny m, służebna ż, służebność ż, służebnictwo n, służebnik m, służebniczek m, służebnica ż, służebniczka ż, służalstwo n, służalec m, służenie n
- czas. posługiwać, obsługiwać, służyć ndk.
- przym. służbowy, służbisty, służebny, służebnościowy, służalczy
- przysł. służbowo, śłużbiście, służebnie, służalczo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, Warszawa 1900–1927.
- ↑ Wikipedia: Architektura gotycka we Francji
- ↑ Henryk Sienkiewicz, Krzyżacy
- ↑ Lucjan Siemieński, Podania i legendy polskie, ruskie i litewskie