klage

klage (język duński)

wymowa:

Dania: [ˈkla·jə]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) praw. skarga

(1.2) narzekanie

(1.3) praw. odwołanie

czasownik

(2.1) narzekać, skarżyć się

(2.2) praw. wnosić skargę

(2.3) praw. składać odwołanie

odmiana:

(1) en klage, klagen, klager, klagerne

(2) at klage, klager, klagede, klaget

przykłady:

(1.1) Efter at have modtaget et utal af klager opsagde ledelsen samarbejdsaftalen med Gertruds rengøringsfirma. → Po otrzymaniu mnóstwa skarg kierownictwo wypowiedziało umowę o współpracy z firmą sprzątającą Gertrudy.

(2.1) Min nabo klager konstant over larm. → Mój sąsiad ciągle narzeka na hałas.

(2.1) SAS klager: Københavns Lufthavn tager uhørt højt gebyr. → SAS skarży się: kopenhaskie lotnisko pobiera niebywale wysoką opłatę.

(2.2) Kirkeklokkene ringer uafbrudt, snart vil jeg klage til kommunen. → Dzwony kościelne dzwonią bez przerwy, wkrótce wniosę skargę do urzędu gminy.

składnia:

(2) at klage over → narzekać / skarżyć się / składać skargę na

kolokacje:

(1.1,3) indbringe en klage → wnieść skargę / złożyć odwołanie • klagerat → sąd odwoławczy

synonimy:

(1.1) klagemål

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. klager w, klagen w

czas. påklage

związki frazeologiczne:

etymologia:

śdn. klagen

uwagi:

źródła: