Woronowycia
49°05′40″N 28°40′55″E/49,094444 28,681944 Pałac Franciszka Ksawerego Grocholskiego | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Rejon | |||||
| Wysokość |
245 m n.p.m. | ||||
| Populacja (2019) • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy |
+380 432 | ||||
| Kod pocztowy |
23252 | ||||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||||
Położenie na mapie obwodu winnickiego  | |||||
| 49°05′40″N 28°40′55″E/49,094444 28,681944
| |||||
Woronowycia (ukr. Вороновиця, pol. hist. Woronowica[2]) – miasteczko na Ukrainie w rejonie winnickim obwodu winnickiego. W dawnym pałacu Grocholskich, nabytym później przez W. Możajskiego, znajduje się obecnie muzeum lotnictwa.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwsza pisana wzmianka o miejscowości z 1391 r. Nadanie praw miejskich przez króla Augusta III w 1748 r.
Podczas okupacji hitlerowskiej, w sierpniu 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 1000 osób. 27 maja 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali na terenie cukrowni Stefanówka. Sprawcami zbrodni było Gestapo i SD z Winnicy, Einsatzkommando 5 oraz ukraińska policja[3].
Status osiedla typu miejskiego posiada od 1956 r.[4]
W 1989 liczyło 7198 mieszkańców[5].
W 2013 liczyło 6591 mieszkańców[6].
-
Woronowycia -
kościół pw. św. Michała Archanioła
Pałac
[edytuj | edytuj kod]- pałac wybudowany w latach 1780–1790 w stylu klasycystycznym przez Franciszka Ksawerego Grocholskiego[7]. Od frontu portyk z ośmioma kolumnami po dwie o kapitelach korynckich i półkoliste skrzydła po bokach[8].
- kościół pw. św. Michała Archanioła – murowany, wzniesiony w stylu klasycystycznym przez Franciszka Ksawerego Grocholskiego w 1793 r., konsekrowany przez biskupa kamienieckiego Franciszka Mackiewicza w 1838 r., zamieniony na cele świeckie w 1935 r., przywrócony do kultu religijnego po 1991 r., obsługiwany przez księży diecezjalnych z parafii pw. Miłosierdzia Bożego w Winnicy[4].
-
Kaplica cmentarza -
Brama cmentarza -
Cmentarz rzymskokatolicki
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.12.
- ↑ Woronowica, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 956.
- ↑ Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1578.
- ↑ a b WORONOWICA. Kościół pw. św. Michała Archanioła (1793). Winnicki obw., Winnicki r-n | Kościoły i kaplice Ukrainy [online], www.rkc.in.ua [dostęp 2023-03-30].
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу.
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).
- ↑ Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 10: Województwo bracławskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1996, s. 499–508, ISBN 83-04-04314-9, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
- ↑ Antoni Urbański: Z czarnego szlaku i tamtych rubieży: zabytki polskie przepadłe na Podolu, Wołyniu, Ukrainie. Warszawa: 1928, s. 77.
