[go: up one dir, main page]
Przejdź do zawartości

NXT Cruiserweight Championship

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nie mylić z: WWE Cruiserweight Championship (1991–2007).
NXT Cruiserweight Championship
Detale
Data utworzenia

14 września 2016

Data dezaktywacji

4 stycznia 2022

Promocja

WWE

Brand

205 Live
NXT
NXT UK

Inne nazwy

WWE Cruiserweight Championship (2016–2019)
NXT Cruiserweight Championship (2019–2022)

NXT Cruiserweight Championship – były tytuł mistrzowski w wrestlingu stworzony i promowany przez federację WWE w brandzie NXT, NXT UK i 205 Live[1]. Mogli o niego walczyć wrestlerzy należący do tzw. dywizji cruiserweight, czyli ważący maksymalnie 93 kilogramy.

Tytuł ten zastępowywał poprzednie WWE Cruiserweight Championship, które zostało utworzone w World Championship Wrestling w 1991 i zdezaktywowane w WWE w 2007 roku[2]. Mistrzostwa mają tę samą nazwę, lecz WWE wyraźnie zaznacza, że są to dwa oddzielne tytuły[3].

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Pierwszy posiadacz WWE Cruiserweight Championship – T.J. Perkins.

Cruiserweight Classic było turniejem dla zawodników wagi lekkociężkiej, emitowanym za pośrednictwem WWE Network. Walki kwalifikujące do turnieju odbywały się w różnych federacjach niezależnych[4][5][6]. Ostatecznie do turnieju dostało się 32 zawodników, a rozgrywany był on 23 czerwca, 13 lipca, 26 sierpnia i 14 września 2016 roku[7].

Finalistami turnieju zostali T.J. Perkins i Gran Metalik. Przed pojedynkiem Paul „Triple H” Levesque ogłosił, że zwycięzca turnieju nie tylko otrzyma trofeum, ale również stanie się pierwszym posiadaczem nowego WWE Cruiserweight Championship należącego do brandu Raw. Perkins pokonał Metalika, stając się inauguracyjnym mistrzem[8][9]. Tak jak w przypadku pasa WWE Championship, boczne stalowe płyty są wymieniane na nowe z charakterystycznymi dla wrestlera grafikami. Na środku fioletowego pasa znajduje się srebrno-fioletowy glob wraz z logiem federacji[10].

W listopadzie 2016 utworzono nową tygodniówkę 205 Live, na której ekskluzywnie występują członkowie dywizji cruiserweight, wskutek czego tytuł może być również broniony na tym show[11]. Podczas premierowego odcinka, Rich Swann pokonał The Brian Kendricka i zdobył mistrzostwo[12].

23 stycznia 2018 po zawieszeniu i zwolnieniu posiadacza mistrzostwa Enzo Amorego, WWE zwakowało mistrzostwo[13][14]. W kolejnych tygodniach ogłoszono generalnego menadżera tygodniówki 205 Live, którym okazał się Drake Maverick (znany wcześniej jako Rockstar Spud w federacji Impact Wrestling), a także ogłoszono 16-osobowy turniej, którego finał zorganizowano na WrestleManii 34[15].

Turniej inauguracyjny

[edytuj | edytuj kod]
  1/16 finału
Nagrano 23 czerwca[16] 		1/8 finału
Nagrano 14 lipca[17] 		Ćwierćfinały
Nagrano 26 sierpnia[18] 		Półfinały
Na żywo 14 września[19] 		Finał
Na żywo 14 września[19]
                                     
 Stany Zjednoczone Kenneth Johnson Pin  
 Japonia Akira Tozawa 9:45[20]  
   Japonia Akira Tozawa Pin  
   Anglia Jack Gallagher 11:38[21]  
 Anglia Jack Gallagher Pin
 Włochy Fabian Aichner 6:45[22]  
   Japonia Akira Tozawa Pin  
   Meksyk Gran Metalik 15:49[23]  
 Japonia Tajiri Pin  
 Australia Damian Slater 5:28[20]  
   Japonia Tajiri Pin
   Meksyk Gran Metalik 10:53[24]  
 Chile Alejandro Saez Pin
 Meksyk Gran Metalik 4:04[25]  
   Meksyk Gran Metalik Pin  
   Anglia Zack Sabre, Jr. 13:15[26]  
 Indie Harv Sihra Sub  
 Stany Zjednoczone Drew Gulak 5:17[27]  
   Stany Zjednoczone Drew Gulak Pin
   Anglia Zack Sabre, Jr. 8:27[28]  
 Anglia Zack Sabre, Jr. Sub
 Kanada Tyson Dux 8:26[27]  
   Anglia Zack Sabre, Jr. Sub
   Szkocja/Izrael Noam Dar 15:46[29]  
 Szkocja/Izrael Noam Dar Sub  
 Indie Gurv Sihra 5:26[22]  
   Szkocja/Izrael Noam Dar Sub
   Hongkong Ho Ho Lun 7:02[21]  
  Ariya Daivari Pin
 Hongkong Ho Ho Lun 5:04[25]  
 Meksyk Gran Metalik Sub
 Filipiny/Stany Zjednoczone TJ Perkins 17:50[26]
 Meksyk Raul Mendoza Sub  
 Stany Zjednoczone Brian Kendrick 7:47[27]  
   Stany Zjednoczone Brian Kendrick Sub  
   Stany Zjednoczone Tony Nese 13:42[21]  
 Stany Zjednoczone Anthony Bennett Pin
 Stany Zjednoczone Tony Nese 6:34[27]  
   Stany Zjednoczone Brian Kendrick Pin  
   Japonia Kōta Ibushi 13:58[23]  
 Japonia Kōta Ibushi Pin  
 Samoa Amerykańskie Sean Maluta 9:40[25]  
   Japonia Kōta Ibushi Pin
   Stany Zjednoczone Cedric Alexander 15:00[24]  
 Stany Zjednoczone Cedric Alexander Pin
 Francja Clement Petiot 5:59[25]  
   Japonia Kōta Ibushi Sub
   Filipiny/Stany Zjednoczone TJ Perkins 14:51[26]  
 Filipiny/Stany Zjednoczone TJ Perkins Sub  
 Niemcy Da Mack 6:31[20]  
   Filipiny/Stany Zjednoczone TJ Perkins Sub
   Stany Zjednoczone Johnny Gargano 12:18[28]  
 Stany Zjednoczone Johnny Gargano Pin
 Stany Zjednoczone Tommaso Ciampa 10:47[22]  
   Filipiny/Stany Zjednoczone TJ Perkins Sub
   Stany Zjednoczone Rich Swann 17:03[29]  
 Pakistan Mustafa Ali Pin  
 Portoryko Lince Dorado 5:56[20]  
   Portoryko Lince Dorado Pin
   Stany Zjednoczone Rich Swann 8:14[28]  
 Stany Zjednoczone Rich Swann Pin
 Hongkong Jason Lee 3:47[22]  


Historia tytułu

[edytuj | edytuj kod]

Nazwy

[edytuj | edytuj kod]
Nazwa Lata
WWE Cruiserweight Championship 14 września 2016 – 2 października 2019
NXT Cruiserweight Championship 2 października 2019 – 5 stycznia 2022

Panowania

[edytuj | edytuj kod]
Panowanie Numer panowania przez danego mistrza w liście
Miejsce Miasto, w którym tytuł został zdobyty
Gala Gala, na której zawodnik zdobył tytuł
+ Oznacza, że liczba dni w posiadaniu wzrasta z kolejnym dniem
Nr Mistrz Panowanie Data Dni Rozpoznawane dni Miejsce Gala Notka Odn.
WWE: World Wrestling Entertainment: Raw
1 T.J. Perkins 1 14 września 2016 46 45 Winter Park, Floryda Finał Cruiserweight Classic Pokonał Gran Metalika w finale turnieju Cruiserweight Classic, stając się inauguracyjnym mistrzem. [8]
2 The Brian Kendrick 1 30 października 2016 30 30 Boston, Massachusetts Hell in a Cell [30]
3 Rich Swann 1 2016-11-29 29 listopada 2016(dts) 61 60 Columbia, Karolina Południowa 205 Live Był to premierowy odcinek tygodniówki 205 Live. [12]
4 Neville 1 2017-01-29 29 stycznia 2017(dts) 197 196 San Antonio, Teksas Royal Rumble [31]
5 Akira Tozawa 1 2017-08-14 14 sierpnia 2017(dts) 6 5 Boston, Massachusetts Raw [32]
6 Neville 2 2017-08-20 20 sierpnia 2017(dts) 35 35 Brooklyn, Nowy Jork SummerSlam [33]
7 Enzo Amore 1 2017-09-24 24 września 2017(dts) 15 15 Los Angeles, Kalifornia No Mercy [34]
8 Kalisto 1 2017-10-09 9 października 2017(dts) 13 12 Indianapolis, Indiana Raw Był to Lumberjack match. [35]
9 Enzo Amore 2 2017-10-22 22 października 2017(dts) 93 92 Minneapolis, Minnesota TLC: Tables, Ladders and Chairs [36]
— Wakat — 2018-01-23 23 stycznia 2018(dts) — — — — Mistrzostwo zostało zwakowane po zwolnieniu Enzo Amorego z federacji z powodu oskarżeń o napaść seksualną. [37][38]
10 Cedric Alexander 1 2018-04-08 8 kwietnia 2018(dts) 181 180 New Orleans WrestleMania 34 Pokonał Mustafę Ali w finale turnieju. [39]
WWE: World Wrestling Entertainment: 205 Live
11 Buddy Murphy 1 2018-10-06 6 października 2018(dts) 183 183 Melbourne, Australia Super Show-Down [40]
12 Tony Nese 1 2019-04-07 7 kwietnia 2019(dts) 77 77 East Rutherford, NJ WrestleMania 35 [41]
13 Drew Gulak 1 2019-06-23 23 czerwca 2019(dts) 108 108 Tacoma, Waszyngton Stomping Grounds Był to Triple Threat match, w którym brał również udział Akira Tozawa. [42]
WWE: World Wrestling Entertainment: 205 Live i NXT
14 Lio Rush 1 2019-10-09 9 października 2019(dts) 63 63 Winter Park, Floryda NXT [43]
15 Angel Garza 1 2019-12-11 11 grudnia 2019(dts) 45 44 Winter Park, Floryda NXT [44]
16 Jordan Devlin 1 2020-01-25 25 stycznia 2020(dts) 439 438 Houston, Teksas Worlds Colide Był to Fatal 4-Way match, w którym brali również udział Travis Banks i Isaiah Swerve Scott. [45]
WWE: World Wrestling Entertainment: 205 Live, NXT i NXT UK
17 El Hijo del Fantasma / Santos Escobar 1 2020-05-27 27 maja 2020(dts) 321 313 Winter Park, Floryda NXT Został wyłoniony jako tymczasowy mistrz, kiedy pokonał Drake’a Mavericka w finale z turnieju z powodu tego, że Jordan Devlin nie mógł podróżować. Devlin bronił wtedy po powrocie tytułu na NXT UK w Wielkiej Brytanii, a Escobar w USA. 10 czerwca Escobar zmienił nazwę demaskując się WWE uznaje rozpoczęcie panowania jako 3 czerwca 2020. WWE na swojej stronie internetowej uznawało ich obu za mistrzów. Po tym jak Santos Escobar wygrał walke o stanie się niekwestionowanym mistrzem, WWE uznawało za kontynuację panowania Escobara. [46][47]
18 Kushida 1 2021-04-13 13 kwietnia 2021(dts) 161 160 Orlando, Floryda NXT [48]
19 Roderick Strong 1 2021-09-21 21 września 2021(dts) 105 105 Orlando, Floryda NXT 2.0 [49]
20 Carmelo Hayes 1 2022-01-04 4 stycznia 2022(dts) <1 <1 Orlando, Floryda NXT 2.0:
New Year’s Evil 		Była to walka unifikacyjna, gdzie NXT Cruiserweight Championship zunifikowano z NXT North American Championship. [50]
— Unifikacja — 2022-01-04 4 stycznia 2022(dts) — — Orlando, Floryda NXT 2.0:
New Year’s Evil 		Tytuł został zunifikowany z NXT North American Championship. [50]

Łączna liczba posiadań

[edytuj | edytuj kod]
Rekordowy, Dwukrotny mistrz – Neville.
† Oznacza obecnego mistrza
Miejsce Mistrz Liczba panowań Łączna liczba dni Łączna liczba dni
wg WWE
1 Jordan Devlin 1 439 438
2 El Hijo del Fantasma / Santos Escobar 1 321 313
3 Neville 2 232 231
4 Buddy Murphy 1 183
5 Cedric Alexander 1 181 180
6 Kushida 1 161 160
7 Drew Gulak 1 108
Enzo Amore 2 108 107
9 Roderick Strong 1 105
10 Tony Nese 1 77
11 Lio Rush 1 63
12 Rich Swann 1 61 60
13 TJ Perkins 1 46
14 Angel Garza 1 45 44
15 The Brian Kendrick 1 30 31
16 Kalisto 1 13
17 Akira Tozawa 1 6
18 Carmelo Hayes 1 <1

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ McMahon, Vince: Vince McMahon on Twitter. [w:] Twitter [on-line]. November 30, 2016. [dostęp 2016-12-12].
  2. ↑ Cruiserweight Championship, „www.wwe.com” [dostęp 2016-10-17].
  3. ↑ WWE Cruiserweight Championship, „www.wwe.com” [dostęp 2016-10-17].
  4. ↑ EVOLVE to host two Cruiserweight Classic qualifiers on May 7, „www.wwe.com” [dostęp 2016-10-17].
  5. ↑ Cruiserweight Classic qualifiers confirmed for PROGRESS Wrestling event, „www.wwe.com” [dostęp 2016-10-17].
  6. ↑ WWE Announces New Cruiserweight Classic Qualifying Match, „411MANIA”, 411mania.com [dostęp 2016-10-17].
  7. ↑ WWE Cruiserweight Classic Tickets and Taping Update, Logo Revealed, „PWMania” [dostęp 2016-10-17] (ang.).
  8. ↑ a b WWE Cruiserweight Classic: T.J. Perkins becomes Raw’s first WWE Cruiserweight Champion. WWE. [dostęp 2016-09-14].
  9. ↑ James Caldwell: 9/14 WWE Cruiserweight Tourney Finals – Caldwell's Complete Live Report. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2016-09-14].
  10. ↑ Nick Hausman: Rich Swann Gets Custom Plates On Cruiserweight Title (Video), Bubba Ray Hosting RAW Party In Freehold, NJ. [w:] Wrestle Zone [on-line]. December 21, 2016. [dostęp 2016-12-24].
  11. ↑ HHH discusses 205 Live...and more - 411 Mania.com
  12. ↑ a b Jason Namako: WWE 205 Live Results – 11/29/16 (Rich Swann wins the WWE Cruiserweight Championship on the premiere episode). [w:] WreslteView [on-line]. [dostęp 2016-11-29].
  13. ↑ WWE.com Staff: Enzo Amore suspended. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2018-01-22].
  14. ↑ Enzo Amore released. WWE. [dostęp 2018-01-23].
  15. ↑ Zack Heydorn: 1/30 WWE 205 Live Report: Rockstar Spud debuts as new G.M. with a new name, 16-man tournament announced for vacated Cruiserweight Title. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. January 30, 2018. [dostęp 2018-01-31].
  16. ↑ SPOILERS: WWE CRUISERWEIGHT CLASSIC TAPINGS FROM 6/23/16. pwmania.com. [dostęp 2016-10-17].
  17. ↑ SPOILERS: WWE CRUISERWEIGHT CLASSIC SECOND ROUND TAPINGS. pwmania.com. [dostęp 2016-10-17].
  18. ↑ WWE Cruiserweight Classic Quarterfinals Taping Results From 8/26 – *Spoilers*. wrestlezone.com. [dostęp 2016-10-17].
  19. ↑ a b WWE Cruiserweight Classic Finale Results – September 14, 2016. pwmania.com. [dostęp 2016-10-17].
  20. ↑ a b c d WWE Cruiserweight Classic #2. cagematch.net. [dostęp 2016-10-17].
  21. ↑ a b c WWE Cruiserweight Classic #6. cagematch.net. [dostęp 2016-10-17].
  22. ↑ a b c d WWE Cruiserweight Classic #4. cagematch.net. [dostęp 2016-10-17].
  23. ↑ a b WWE Cruiserweight Classic #8. cagematch.net. [dostęp 2016-10-17].
  24. ↑ a b WWE Cruiserweight Classic #5. cagematch.net. [dostęp 2016-10-17].
  25. ↑ a b c d WWE Cruiserweight Classic #1. cagematch.net. [dostęp 2016-10-17].
  26. ↑ a b c WWE Cruiserweight Classic #10. cagematch.net. [dostęp 2016-10-17].
  27. ↑ a b c d WWE Cruiserweight Classic #3. cagematch.net. [dostęp 2016-10-17].
  28. ↑ a b c WWE Cruiserweight Classic #7. cagematch.net. [dostęp 2016-10-17].
  29. ↑ a b 9/7 WWE Cruiserweight Tournament – CALDWELL’S Report on Sabre vs. Dar, Swann vs. Perkins to conclude Elite 8 Round. pwtorch.com. [dostęp 2016-10-17].
  30. ↑ Jason Powell: Powell’s WWE Hell in a Cell 2016 live review: Sasha Banks vs. Charlotte for the WWE Women’s Championship, Kevin Owens vs. Seth Rollins for the WWE Universal Championship, Roman Reigns vs. Rusev for the U.S. Championship. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2016-10-30].
  31. ↑ Wade Keller: KELLER’S WWE ROYAL RUMBLE REPORT 1/29: Ongoing results updated throughout evening including Owens-Reigns, Styles-Cena, Rumble match. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2017-01-29].
  32. ↑ Wade Keller: KELLER’S WWE RAW REPORT 7/14: Final episode before Summerslam with latest on Seth-Dean, Women’s Title match, Fatal Four-way. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2017-08-14].
  33. ↑ Jason Powell: 08/20 Powell’s WWE SummerSlam Kickoff Show coverage: New Day vs. The Usos for the Smackdown Tag Titles, Akira Tozawa vs. Neville for the WWE Cruiserweight Championship, Matt Hardy, Jeff Hardy, and Jason Jordan vs. Miz, Bo Dallas, and Curtis Axel. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2017-08-20].
  34. ↑ Jason Powell: Powell’s WWE No Mercy 2017 live review: Brock Lesnar vs. Braun Strowman for the WWE Universal Championship, John Cena vs. Roman Reigns, Dean Ambrose and Seth Rollins vs. Sheamus and Cesaro for the Raw Tag Titles. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2017-09-24].
  35. ↑ Wade Keller: KELLER’S WWE RAW REPORT 10/9: Shield reunion continues, Miz TV with Sheamus & Cesaro, TLC build up continues. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2017-10-09].
  36. ↑ Jason Powell: Powell’s WWE TLC 2017 live review: Kurt Angle, Dean Ambrose, and Seth Rollins vs. Braun Strowman, Kane, The Miz, Sheamus, and Cesaro in a TLC match, AJ Styles vs. Finn Balor, Asuka debuts, Alexa Bliss vs. Mickie James for the Raw Women’s Championship. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2017-10-22].
  37. ↑ Enzo Amore released. „WWE”. [dostęp 2018-01-23]. 
  38. ↑ Enzo Amore released from WWE after Allegations of sexual assault - Sky Sports.com
  39. ↑ Full WrestleMania 34 results [online], WWE [dostęp 2020-12-06] (ang.).
  40. ↑ WWE Super Show-Down 2018 results [online], WWE [dostęp 2020-12-06] (ang.).
  41. ↑ Full WrestleMania 35 results [online], WWE [dostęp 2020-12-06] (ang.).
  42. ↑ WWE Stomping Grounds Kickoff Show results: Powell's live review of Tony Nese vs. Drew Gulak vs. Akira Tozawa for the WWE Cruiserweight Championship [online], Pro Wrestling Dot Net, 23 czerwca 2019 [dostęp 2020-12-06] (ang.).
  43. ↑ 10/09 NXT TV results: Moore's live review of Drew Gulak vs. Lio Rush for the NXT Cruiserweight Championship, WWE UK Champion Walter vs. Kushida in a non-title match, NXT North American Champion Roderick Strong vs. Isaiah Swerve Scott [online], Pro Wrestling Dot Net, 9 października 2019 [dostęp 2020-12-06] (ang.).
  44. ↑ 12/11 NXT TV results: Moore's live review of Finn Balor vs. Keith Lee vs. Tommaso Ciampa in a Triple Threat for a shot at the NXT Championship, Lio Rush vs. Angel Garza for the NXT Cruiserweight Championship, Dakota Kai vs. Mia Yim [online], Pro Wrestling Dot Net, 12 grudnia 2019 [dostęp 2020-12-06] (ang.).
  45. ↑ WWE Worlds Collide results: Powell's live review of Undisputed Era vs. Imperium, Rhea Ripley vs. Toni Storm for the NXT Championship, Angel Garza vs. Isaiah Scott vs. Travis Banks vs. Jordan Devlin for the NXT Cruiserweight Championship, Finn Balor vs. Ilja Dragunov, DIY vs. Moustache Mountain [online], Pro Wrestling Dot Net, 25 stycznia 2020 [dostęp 2020-12-06] (ang.).
  46. ↑ 6/3 NXT TV results: Moore's review of El Hijo Del Fantasma vs. Drake Maverick in the finals of the Interim NXT Cruiserweight Title tournament, Mia Yim vs. Candice LeRae, final hype for Takeover: In Your House [online], Pro Wrestling Dot Net, 3 czerwca 2020 [dostęp 2020-12-06] (ang.).
  47. ↑ NXT Takeover Stand & Deliver results: Moore’s live review of night two with Finn Balor vs. Karrion Kross for the NXT Championship, Adam Cole vs. Kyle O’Reilly in an unsanctioned match, Santos Escobar vs. Jordan Devlin in a ladder match to unify the NXT Cruiserweight Title [online], prowrestling.net [dostęp 2021-04-09] (ang.).
  48. ↑ 4/13 NXT TV results: Moore’s review of the first appearances of Karrion Kross and Raquel Gonzalez since winning the NXT titles, Franky Monet’s debut, MSK vs. Killian Dain and Drake Maverick for the NXT Tag Titles, NXT Cruiserweight Championship open challenge [online], Pro Wrestling Dot Net, 13 kwietnia 2020 [dostęp 2020-04-14] (ang.).
  49. ↑ 9/21 NXT 2.0 results: Moore’s review of Kushida vs. Roderick Strong for the NXT Cruiserweight Championship [online], Pro Wrestling Dot Net, 13 kwietnia 2020 [dostęp 2020-04-14] (ang.).
  50. ↑ a b 1/4 NXT 2.0 results: Moore’s review of Tommaso Ciampa vs. Bron Breakker for the NXT Title, Walter, Fabian Aichner, and Marcel Barthel vs. Riddle and MSK, Mandy Rose vs. Raquel Gonzalez vs. Cora Jade for the NXT Women’s Title, Carmelo Hayes vs. Roderick Strong in a title unification match, AJ Styles confronts Grayson Waller [online], Pro Wrestling Dot Net, 4 stycznia 2022 [dostęp 2022-01-04] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Mistrzostwa w WWE
Mistrzostwa
aktywne
Raw
SmackDown
NXT
Speed
Międzybrandowe
nieaktywne
Światowe
Kobiece
Drugorzędne
Tag Team
Wagowe
Inne
Osiągnięcia
Posiadacze NXT Cruiserweight Championship
2016–2019
2020–2022
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=NXT_Cruiserweight_Championship&oldid=75005422”