[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Jean-Julien Rojer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jean-Julien Rojer
Ilustracja
Państwo

 Holandia

Data i miejsce urodzenia

25 sierpnia 1981
Willemstad

Wzrost

185 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2003

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

Luis Fernando Manrique

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

218 (15 sierpnia 2005)

Roland Garros

1Q (2006)

Wimbledon

1Q (2003, 2006)

US Open

2Q (2003)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

35

Najwyżej w rankingu

3 (23 listopada 2015)

Australian Open

SF (2011, 2015)

Roland Garros

W (2022)

Wimbledon

W (2015)

US Open

W (2017)

Jean-Julien Rojer (ur. 25 sierpnia 1981 w Willemstad) – holenderski tenisista, grający w barwach Holandii, do roku 2010 reprezentujący Antyle Holenderskie, a w latach 2010–2012 grający dla Curaçao[1], mistrz Wimbledonu 2015, US Open 2017 i French Open 2022 w grze podwójnej oraz French Open 2014 w grze mieszanej, triumfator ATP World Tour Finals 2015 oraz reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Karierę tenisową Rojer rozpoczął w roku 2002, skupiając swoje umiejętności na grze podwójnej. W rozgrywkach rangi ATP Tour wygrał 35 turniejów, w tym Wimbledon, US Open, French Open i ATP World Tour Finals. Ponadto Rojer przegrał 23 finały.

W czerwcu 2014 roku Rojer został zwycięzcą Rolanda Garrosa w grze mieszanej, w parze z Anną-Leną Grönefeld.

W latach 1998–2007 reprezentował Antyle w Pucharze Davisa. Przez ten okres rozegrał dla zespołu 49 meczów. W singlu wygrał 28 pojedynków, natomiast w deblu 12 meczów. Od 2012 roku reprezentuje Holandię. Do 2021 rozegrał w jej barwach 16 pojedynków deblowych, z czego wygrał 10.

W 2012 roku Rojer zagrał w parze z Robinem Haase na igrzyskach olimpijskich w Londynie. Para holenderska odpadła z rywalizacji w 1. rundzie pokonana przez Leandera Paesa i Vishnu Vardhana. Podczas igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro (2016) przegrał w 1. rundach gry podwójnej i mieszanej.

Najwyżej sklasyfikowany w rankingu deblistów był na 3. miejscu w listopadzie 2015 roku.

Finały w turniejach ATP Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra podwójna (35–23)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 13 lipca 2008 Båstad Ceglana Szwecja Johan Brunström Szwecja Jonas Björkman
Szwecja Robin Söderling
2:6, 2:6
Finalista 2. 10 maja 2009 Belgrad Ceglana Szwecja Johan Brunström Polska Łukasz Kubot
Austria Oliver Marach
2:6, 6:7(3)
Finalista 3. 10 maja 2009 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Szwecja Johan Brunström Południowa Afryka Wesley Moodie
Belgia Dick Norman
6:7(3), 7:6(8), 5–10
Finalista 4. 2 sierpnia 2009 Umag Ceglana Szwecja Johan Brunström Czechy František Čermák
Słowacja Michal Mertiňák
4:6, 4:6
Finalista 5. 27 września 2009 Bukareszt Ceglana Szwecja Johan Brunström Czechy František Čermák
Słowacja Michal Mertiňák
2:6, 4:6
Finalista 6. 1 sierpnia 2010 Los Angeles Twarda Stany Zjednoczone Eric Butorac Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
7:6(6), 2:6, 7–10
Zwycięzca 1. 10 października 2010 Tokio Twarda Stany Zjednoczone Eric Butorac Włochy Andreas Seppi
Rosja Dmitrij Tursunow
6:3, 6:2
Zwycięzca 2. 24 października 2010 Sztokholm Twarda (hala) Stany Zjednoczone Eric Butorac Szwecja Johan Brunström
Finlandia Jarkko Nieminen
6:4, 7:6(4)
Finalista 7. 20 lutego 2011 Memphis Twarda (hala) Stany Zjednoczone Eric Butorac Białoruś Maks Mirny
Kanada Daniel Nestor
2:6, 7:6(6), 3–10
Zwycięzca 3. 1 maja 2011 Estoril Ceglana Stany Zjednoczone Eric Butorac Hiszpania Marc López
Hiszpania David Marrero
6:3, 6:4
Zwycięzca 4. 21 maja 2011 Nicea Ceglana Stany Zjednoczone Eric Butorac Meksyk Santiago González
Hiszpania David Marrero
6:3, 6:4
Zwycięzca 5. 2 października 2011 Kuala Lumpur Twarda (hala) Stany Zjednoczone Eric Butorac Czechy František Čermák
Słowacja Filip Polášek
6:1, 6:3
Finalista 8. 6 listopada 2011 Walencja Twarda (hala) Stany Zjednoczone Eric Butorac Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
4:6, 6:7(9)
Zwycięzca 6. 6 maja 2012 Estoril Ceglana Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi Austria Julian Knowle
Hiszpania David Marrero
7:5, 7:5
Zwycięzca 7. 17 czerwca 2012 Halle Trawiasta Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi Filipiny Treat Huey
Stany Zjednoczone Scott Lipsky
6:3, 6:4
Finalista 9. 4 listopada 2012 Paryż Twarda (hala) Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi Indie Mahesh Bhupathi
Indie Rohan Bopanna
6:7(6), 3:6
Finalista 10. 24 lutego 2013 Marsylia Twarda (hala) Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi Indie Rohan Bopanna
Wielka Brytania Colin Fleming
4:6, 6:7(3)
Zwycięzca 8. 31 marca 2013 Miami Twarda Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi Polska Mariusz Fyrstenberg
Polska Marcin Matkowski
6:4, 6:1
Finalista 11. 5 maja 2013 Oeiras Ceglana Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi Meksyk Santiago González
Stany Zjednoczone Scott Lipsky
3:6, 6:4, 7–10
Zwycięzca 9. 20 października 2013 Sztokholm Twarda (hala) Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi Szwecja Jonas Björkman
Szwecja Robert Lindstedt
6:2, 6:2
Zwycięzca 10. 9 lutego 2014 Zagrzeb Twarda (hala) Rumunia Horia Tecău Niemcy Philipp Marx
Słowacja Michal Mertiňák
3:6, 6:4, 10–2
Finalista 12. 16 lutego 2014 Rotterdam Twarda (hala) Rumunia Horia Tecău Francja Michaël Llodra
Francja Nicolas Mahut
2:6, 6:7(4)
Zwycięzca 11. 13 kwietnia 2014 Casablanca Ceglana Rumunia Horia Tecău Polska Tomasz Bednarek
Czechy Lukáš Dlouhý
6:2, 6:2
Zwycięzca 12. 27 kwietnia 2014 Bukareszt Ceglana Rumunia Horia Tecău Polska Mariusz Fyrstenberg
Polska Marcin Matkowski
6:4, 6:4
Zwycięzca 13. 21 czerwca 2014 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Rumunia Horia Tecău Meksyk Santiago González
Stany Zjednoczone Scott Lipsky
6:3, 7:6(3)
Zwycięzca 14. 3 sierpnia 2014 Waszyngton Twarda Rumunia Horia Tecău Australia Sam Groth
Indie Leander Paes
7:5, 6:4
Zwycięzca 15. 28 września 2014 Shenzhen Twarda Rumunia Horia Tecău Australia Sam Groth
Australia Chris Guccione
6:4, 7:6(4)
Zwycięzca 16. 5 października 2014 Pekin Twarda Rumunia Horia Tecău Francja Julien Benneteau
Kanada Vasek Pospisil
6:7(6), 7:5, 10–5
Zwycięzca 17. 26 października 2014 Walencja Twarda (hala) Rumunia Horia Tecău Południowa Afryka Kevin Anderson
Francja Jérémy Chardy
6:4, 6:2
Finalista 13. 17 stycznia 2015 Sydney Twarda Rumunia Horia Tecău Indie Rohan Bopanna
Kanada Daniel Nestor
4:6, 6:7(5)
Zwycięzca 18. 15 lutego 2015 Rotterdam Twarda (hala) Rumunia Horia Tecău Wielka Brytania Jamie Murray
Australia John Peers
3:6, 6:3, 10–8
Finalista 14. 23 maja 2015 Nicea Ceglana Rumunia Horia Tecău Chorwacja Mate Pavić
Nowa Zelandia Michael Venus
6:7(4), 6:2, 8–10
Zwycięzca 19. 11 lipca 2015 Wimbledon, Londyn Trawiasta Rumunia Horia Tecău Wielka Brytania Jamie Murray
Australia John Peers
7:6(5), 6:4, 6:4
Zwycięzca 20. 22 listopada 2015 Londyn Twarda (hala) Rumunia Horia Tecău Indie Rohan Bopanna
Rumunia Florin Mergea
6:4, 6:3
Zwycięzca 21. 8 maja 2016 Madryt Ceglana Rumunia Horia Tecău Indie Rohan Bopanna
Rumunia Florin Mergea
6:4, 7:6(5)
Finalista 15. 21 sierpnia 2016 Cincinnati Twarda Rumunia Horia Tecău Chorwacja Ivan Dodig
Brazylia Marcelo Melo
6:7(5), 7:6(5), 6–10
Zwycięzca 22. 4 marca 2017 Dubaj Twarda Rumunia Horia Tecău Indie Rohan Bopanna
Polska Marcin Matkowski
4:6, 6:3, 10–3
Zwycięzca 23. 27 maja 2017 Genewa Ceglana Rumunia Horia Tecău Kolumbia Juan Sebastián Cabal
Kolumbia Robert Farah
2:6, 7:6(9), 10–6
Zwycięzca 24. 25 sierpnia 2017 Winston-Salem Twarda Rumunia Horia Tecău Chile Julio Peralta
Argentyna Horacio Zeballos
6:3, 6:4
Zwycięzca 25. 8 września 2017 US Open, Nowy Jork Twarda Rumunia Horia Tecău Hiszpania Feliciano López
Hiszpania Marc López
6:4, 6:3
Finalista 16. 22 października 2017 Sztokholm Twarda (hala) Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi Austria Oliver Marach
Chorwacja Mate Pavić
6:3, 6:7(6), 4–10
Zwycięzca 26. 3 marca 2018 Dubaj Twarda Rumunia Horia Tecău Stany Zjednoczone James Cerretani
Indie Leander Paes
6:2, 7:6(2)
Finalista 17. 29 kwietnia 2018 Barcelona Ceglana Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi Hiszpania Feliciano López
Hiszpania Marc López
6:7(5), 4:6
Zwycięzca 27. 24 sierpnia 2018 Winston-Salem Twarda Rumunia Horia Tecău Stany Zjednoczone James Cerretani
Indie Leander Paes
6:4, 6:2
Finalista 18. 4 listopada 2018 Paryż Twarda (hala) Rumunia Horia Tecău Hiszpania Marcel Granollers
Stany Zjednoczone Rajeev Ram
4:6, 4:6
Finalista 19. 17 lutego 2019 Rotterdam Twarda (hala) Rumunia Horia Tecău Francja Jérémy Chardy
Finlandia Henri Kontinen
6:7(5), 6:7(4)
Zwycięzca 28. 12 maja 2019 Madryt Ceglana Rumunia Horia Tecău Argentyna Diego Schwartzman
Austria Dominic Thiem
6:2, 6:3
Finalista 20. 4 sierpnia 2019 Waszyngton Twarda Rumunia Horia Tecău Południowa Afryka Raven Klaasen
Nowa Zelandia Michael Venus
6:3, 3:6, 2–10
Zwycięzca 29. 27 października 2019 Bazylea Twarda (hala) Rumunia Horia Tecău Stany Zjednoczone Taylor Fritz
Stany Zjednoczone Reilly Opelka
7:5, 6:3
Finalista 21. 24 października 2021 Antwerpia Twarda (hala) Holandia Wesley Koolhof Francja Nicolas Mahut
Francja Fabrice Martin
0:6, 1:6
Finalista 22. 13 listopada 2021 Sztokholm Twarda (hala) Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi Meksyk Santiago González
Argentyna Andrés Molteni
2:6, 2:6
Zwycięzca 30. 13 lutego 2022 Dallas Twarda (hala) Salwador Marcelo Arévalo Wielka Brytania Lloyd Glasspool
Finlandia Harri Heliövaara
7:6(4), 6:4
Zwycięzca 31. 20 lutego 2022 Delray Beach Twarda Salwador Marcelo Arévalo Kazachstan Ołeksandr Nedowiesow
Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi
6:2, 6:7(5), 10–4
Finalista 23. 26 lutego 2022 Acapulco Twarda Salwador Marcelo Arévalo Hiszpania Feliciano López
Grecja Stefanos Tsitsipas
5:7, 4:6
Zwycięzca 32. 4 czerwca 2022 French Open, Paryż Ceglana Salwador Marcelo Arévalo Chorwacja Ivan Dodig
Stany Zjednoczone Austin Krajicek
6:7(4), 7:6(5), 6:3
Zwycięzca 33. 23 października 2022 Sztokholm Twarda (hala) Salwador Marcelo Arévalo Wielka Brytania Lloyd Glasspool
Finlandia Harri Heliövaara
6:3, 6:3
Zwycięzca 34. 14 stycznia 2023 Adelaide Twarda Salwador Marcelo Arévalo Chorwacja Ivan Dodig
Stany Zjednoczone Austin Krajicek
walkower
Zwycięzca 35. 19 lutego 2023 Delray Beach Twarda Salwador Marcelo Arévalo Australia Rinky Hijikata
Stany Zjednoczone Reese Stalder
6:3, 6:4

Gra mieszana (1–0)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 5 czerwca 2014 French Open, Paryż Ceglana Niemcy Anna-Lena Grönefeld Niemcy Julia Görges
Serbia Nenad Zimonjić
4:6, 6:2, 10–7

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. J. Balk: Rojer relaxt naar dubbelzege. SPITS, 2012-02-12. [dostęp 2012-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)]. (niderl.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]