[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Józef Celmajster

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Celmajster
Data i miejsce urodzenia

27 grudnia 1911
Warszawa

Data i miejsce śmierci

7 grudnia 1968
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Żydowski Związek Wojskowy

Stanowiska

rzekomy członek dowództwa Żydowskiego Związku Wojskowego

Główne wojny i bitwy

powstanie w getcie warszawskim

Późniejsza praca

lekarz

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Grób Józefa Celmajstera na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Józef Celmajster, po wojnie Józef Niemirski (ur. 27 grudnia 1901, zm. 7 grudnia 1968 w Warszawie) – polski lekarz pochodzenia żydowskiego, porucznik Wojska Polskiego, w czasie II wojny światowej rzekomy szef departamentu medycznego Żydowskiego Związku Wojskowego w getcie warszawskim oraz OW-KB.

Biografia w świetle relacji Celmajstera i Bednarczyka

[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Uniwersytetu Wileńskiego z 1933 r. Podczas kampanii wrześniowej lekarz szpitala polowego nr 205. Po utworzeniu getta, działacz Żydowskiego Związku Wojskowego, twórca służby sanitarnej organizacji oraz łącznik z tzw. komórką „W” – OW-KB. Zarówno przed powstaniem w getcie jak i w trakcie działał jako lekarz. Opatrywał między innymi uczestników bitwy na placu Muranowskim. 9 maja 1943 r., po wykryciu bunkra na ul. Świętojerskiej został deportowany do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu.

Kontrowersje

[edytuj | edytuj kod]

Relacje i fragmenty wojennego życiorysu przedstawione przez Celmajstera, zakwestionowali w 2012 roku historycy Dariusz Libionka i Laurence Weinbaum w książce Bohaterowie, hochsztaplerzy, opisywacze. Wokół Żydowskiego Związku Wojskowego. Podali oni w wątpliwość nie tylko relacje Celmajstera, ale także innych związanych z Korpusem Bezpieczeństwa postaci w tym Tadeusza Bednarczyka, Henryka Iwańskiego, Kałmena Mendelsona czy Władysława Zajdlera[potrzebny przypis].

Okres powojenny

[edytuj | edytuj kod]

Po wojnie pracował jako lekarz. Kawaler Orderu Polonia Restituta. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera 28B-1-24)[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Tadeusz BednarczykŻycie codzienne warszawskiego getta (Wyd. Ojczyzna, Warszawa 1995, ISBN 83-86449-02-0)
  • Dariusz Libionka i Laurence Weinbaum – Bohaterowie, hochsztaplerzy, opisywacze. Wokół Żydowskiego Związku Wojskowego (Stowarzyszenie Centrum Badań nad Zagładą Żydów, Warszawa, 2012)