Han Yu

Han Yu
Nazwisko chińskie
Pismo uproszczone	韩愈
Pismo tradycyjne	韓愈
Hanyu pinyin	Hán Yù
Wade-Giles	Han Yü
Wymowa (IPA)	[xǎn ŷ]

Han Yu (ur. 768, zm. 824) – chiński poeta, publicysta i polityk, jeden z prekursorów neokonfucjanizmu.

Poglądy

Odgrywał wybitną rolę wśród ówczesnych filozofów-konfucjanistów, krytykował buddystów zarzucając im, że nauką swą wprowadzają ludzi w świat złudzeń, a nie nawołują ich do rozwiązywania problemów życia ziemskiego^[1].

W traktacie O człowieku dowodził, że człowiek stoi w jednym rzędzie ze wszystkimi istotami żywymi i nie może stać ponad przyrodą. W literaturze postulował powrót do klasycznych form literackich, pozbawionych ozdobnych słów i wyszukanych porównań.

Jako przeciwnik religii występował ostro przeciwko taoizmowi i buddyzmowi, który uważał za barbarzyński zabobon obcy chińskiej kulturze^[2]. Domagał się zamknięcia klasztorów i rozdania ich posiadłości ziemskich ludziom. W 819 roku za opublikowanie antybuddyjskiego pamfletu Kość Buddy został zesłany do Chaozhou w prowincji Guangdong. Po zmianie na tronie cesarskim w 821 roku wrócił do łask i zezwolono mu na powrót do stolicy.

Przypisy

↑ Jang 1969 ↓, s. 88.
↑ Encyklopedia historyczna świata. Tom III. Kraków: Wyd. Opres, 2000, s. 268. ISBN 83-85909-61-3.

Bibliografia

Edward Kajdański: Chiny. Leksykon. Warszawa: Książka i Wiedza, 2005. ISBN 83-05-13407-5.
King-tsy Jang: Walka materializmu z idealizmem w Chinach w epoce feudalizmu. W: Krótki zarys historii filozofii. Pod redakcją M.T. Jowczuka, T.I. Ojzermana, I.J. Szczipanowa. Przeł. Marian Drużkowski i in. Wyd. II, poprawione i uzupełnione. Warszawa: Książka i Wiedza, listopad 1969, s. 87–91. (pol.).

[CITEREFJang196988-1] Jang 1969 ↓, s. 88.

[2] Encyklopedia historyczna świata. Tom III. Kraków: Wyd. Opres, 2000, s. 268. ISBN 83-85909-61-3.

[1]

[2]