Włosopuklerznik
Chaetophractus | |||
Fitzinger, 1871[1] | |||
Przedstawiciel rodzaju – włosopuklerznik kosmaty (Ch. villosus) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj |
włosopuklerznik | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Loricatus villosus Desmarest, 1804 | |||
Synonimy | |||
| |||
Gatunki | |||
|
Włosopuklerznik[4] (Chaetophractus) – rodzaj ssaków z podrodziny puklerzników (Euphractinae) w obrębie rodziny Chlamyphoridae.
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej[5][6][7].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała (bez ogona) 200–400 mm, długość ogona 80–150 mm, długość ucha 26–32 mm, długość tylnej stopy 42–72 mm; masa ciała 0,6–5 kg[7][8].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj zdefiniował w 1871 roku austriacki zoolog Leopold Fitzinger na łamach Sitzungsberichte der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Mathematisch-Naturwissenschaftliche Classe[1]. Fitzinger nie wskazał gatunku typowego; w ramach późniejszego oznaczenia w 1928 roku argentyński zoolog José Yepes na typ nomenklatoryczny wyznaczył włosopuklerznika kosmatego (Ch. villosus)[9].
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Chaetophractus (Choetophractus): gr. χαιτη khaitē „długie, opadające włosy”; φρακτος phraktos „chroniony, zabezpieczony”, od φρασσω phrassō „wzmocnić”[10].
- Dasyphractus: gr. δασυς dasus „włochaty, kosmaty”; φρακτος phraktos „chroniony, zabezpieczony”, od φρασσω phrassō „wzmocnić”[11]. Gatunek typowy: Cryptophractus brevirostris Fitzinger, 1871 (= Dasypus vellerosus J.E. Gray, 1865).
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do rodzaju należą następujące gatunki[12][8][5][4]:
- Chaetophractus vellerosus (J.E. Gray, 1865) – włosopuklerznik wrzaskliwy
- Chaetophractus villosus (Desmarest, 1804) – włosopuklerznik kosmaty
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Chaetophractus Fitzinger, 1871.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Fitzinger 1871 ↓, s. 268.
- ↑ Fitzinger 1871 ↓, s. 264.
- ↑ É.L. Trouessart: Catalogus mammalium tam viventium quam fossilium. Wyd. Nova ed. (prima completa). Cz. 2. Berolini: R. Friedländer & sohn, 1898, s. 1146. (łac.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 25. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 122. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Chaetophractus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-10-30].
- ↑ a b M. Superina & A. Abba: Family Chlamyphoridae (Chlamyphorid Armadillos). W: R.A. Mittermeier & D.E. Wilson (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 8: Insectivores, Sloths and Colugos. Barcelona: Lynx Edicions, 2018, s. 67–68. ISBN 978-84-16728-08-4. (ang.).
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books (A. Monadjem (przedmowa) & C.J. Burgin (wstęp)): All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 80. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ J. Yepes. Los «Edentata» argentinos. Sistemática y distribución. „Revista de la Universidad de Buenos Aires”. 2a serie. 1, s. 34, 1928. (hiszp.).
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 178.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 217.
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-08-26]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- L.J.F.J. Fitzinger. Die natürliche Familie der Gürtelthiere (Dasypodes). I. Abtheilung. „Sitzungsberichte der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Mathematisch-Naturwissenschaftliche Classe”. 64 (1), s. 209–276, 1871. (niem.).
- T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).