samoczynny

samoczynny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌsãmɔˈt͡ʃɨ̃nːɨ], AS: [sãmočỹ•ny], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.• gemin.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) działający samoczynnie, bez udziału człowieka

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	samoczynny		samoczynna	samoczynne	samoczynni	samoczynne
dopełniacz	samoczynnego		samoczynnej	samoczynnego	samoczynnych
celownik	samoczynnemu		samoczynnej	samoczynnemu	samoczynnym
biernik	samoczynnego	samoczynny	samoczynną	samoczynne	samoczynnych	samoczynne
narzędnik	samoczynnym		samoczynną	samoczynnym	samoczynnymi
miejscownik	samoczynnym		samoczynnej	samoczynnym	samoczynnych
wołacz	samoczynny		samoczynna	samoczynne	samoczynni	samoczynne

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) automatyczny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. samoczynnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) автоматический
• słowacki: (1.1) samočinný
• włoski: (1.1) automatico

źródła: