rzymianka

rzymianka (język polski)

rzymianka (1.2)

wymowa:

IPA: [ʒɨ̃ˈmʲjãnka], AS: [žỹmʹi ̯ãnka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mieszkanka Rzymu (miasta)

(1.2) pot. autostrada, droga do Rzymu

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rzymianka	rzymianki
dopełniacz	rzymianki	rzymianek
celownik	rzymiance	rzymiankom
biernik	rzymiankę	rzymianki
narzędnik	rzymianką	rzymiankami
miejscownik	rzymiance	rzymiankach
wołacz	rzymianko	rzymianki

przykłady:

(1.1) Jacek, przebywając w stolicy Włoch, poznał trzy sympatyczne rzymianki, które oprowadziły go po mieście.

(1.2) Wracam do domu starą rzymianką, żeby nie płacić tyle za przejazd.

składnia:

kolokacje:

(1.2) stara / nowa rzymianka

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) mieszkanka

(1.2) droga

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Rzym m, Rzymianka ż, Rzymianin m

forma męska rzymianin m

przym. rzymski

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Rzym + -anka

uwagi:

(1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Roman
• baskijski: (1.1) erromatar
• białoruski: (1.1) рымлянка ż
• chorwacki: (1.1) Rimljanka ż
• czeski: (1.1) Římanka ż
• hiszpański: (1.1) romana ż
• nowogrecki: (1.1) Ρωμαία ż
• słowacki: (1.1) Rimanka ż
• słoweński: (1.1) Rimljanka ż
• włoski: (1.1) romana ż

źródła: