rodzynka

rodzynka (język polski)

rodzynki (1.1)

wymowa:

​, IPA: [rɔˈd͡zɨ̃nka], AS: [roʒỹnka], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk- 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) spoż. cuk. kulin. suszone winogrono należące do bakalii; zob. rodzynek

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. B. lp, zob. rodzynek

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rodzynka	rodzynki
dopełniacz	rodzynki	rodzynek
celownik	rodzynce	rodzynkom
biernik	rodzynkę	rodzynki
narzędnik	rodzynką	rodzynkami
miejscownik	rodzynce	rodzynkach
wołacz	rodzynko	rodzynki

przykłady:

(1.1) Rodzynka jest słodka.

(1.1) W potrawach gotowanych rozmaite rzeczy są podobne z postaci do pieprzu: rodzynki korynckie, jałowiec suszony, kolendra!

składnia:

kolokacje:

(1.1) rodzynka koryncka

synonimy:

(1.1) rodzynek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) niem. Rosine < łac. racemus → kiść, grono

uwagi:

Częściej używany jest rzeczownik rodzaju męskiego rodzynek, obie formy są jednak poprawne.

tłumaczenia:

zobacz listę tłumaczeń w haśle: rodzynek

• czeski: (1.1) hrozinka ż
• hiszpański: (1.1) pasa ż
• nowogrecki: (1.1) σταφίδα ż
• rosyjski: (1.1) изюмина ż, изюм (tylko) lm

źródła: