poczuć

poczuć (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpɔt͡ʃut͡ɕ], AS: [počuć]

​

znaczenia:

czasownik dokonany (ndk. czuć)

(1.1) doświadczyć czegoś za pomocą zmysłów

(1.2) doznać jakiegoś uczucia

(1.3) uświadomić sobie coś

(1.4) przeczuć coś w sposób instynktowny

czasownik zwrotny dokonany poczuć się (ndk. czuć się)

(2.1) uświadomić sobie swój stan fizyczny lub psychiczny

(2.2) uznać się za kogoś, nabrać przekonania o swojej przynależności do określonej grupy osób

odmiana:

przykłady:

(1.1) Przypomniałem sobie o gotującym się makaronie, gdy poczułem swąd spalenizny.

(1.2) Joanno, poczułem miłość do ciebie od pierwszego wejrzenia.

(2.1) Odkąd zostałem dziadkiem, poczułem się bardzo staro.

(2.2) Dopiero po otrzymaniu indeksu, poczułem się prawdziwym studentem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. czucie n, odczucie n, poczucie n, przeczucie n, uczucie n, wyczucie n, czujka ż, czuwak mrz

czas. czuć, przeczuć, przeczuwać, odczuć, odczuwać, uczuć, wyczuć, wyczuwać

związki frazeologiczne:

poczuć pismo nosem

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: czuć

• chiński standardowy: (1.2) 感到 (gǎndào); (2.1) 感到 (gǎndào)

źródła: