piesek
piesek (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) zdrobn. od pies
- (1.2) mały pies
- (1.3) zabawka wyobrażająca psa
- (1.4) pot. pogard. o kimś, kto donosi na innych, jest na czyichś usługach
- (1.5) zool. zob. piesek preriowy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (2.1) daw. przen. przyrząd do zdejmowania butów[1]
- (2.2) sport. prosty styl pływacki, przypominający sposób pływania psów i innych czworonogów; zob. też piesek w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-5)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik piesek pieski dopełniacz pieska piesków celownik pieskowi pieskom biernik pieska pieski narzędnik pieskiem pieskami miejscownik piesku pieskach wołacz piesku pieski - (2.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik piesek pieski dopełniacz pieska piesków celownik pieskowi pieskom biernik piesek pieski narzędnik pieskiem pieskami miejscownik piesku pieskach wołacz piesku pieski
- przykłady:
- (1.1) Taki piesek robi tyle hałasu?
- (1.2) Kupiliśmy pieska rasy labrador, teraz waży 10 kg, ale jak dorośnie, to będzie miał ponad 30.
- (1.3) Jacuś dostał dwie maskotki, misia i pieska.
- (1.4) Lepiej nie mów za dużo przy Wiktorze, to piesek szefowej.
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. psiur mzw, psioczenie n, napsioczenie n, piesio mzw, arcypies mzw, pies mzw, psowate nmos, psiarnia ż, psiarz mos, psica ż, psiątko n, psina ż, psiaczek mzw, psinka ż, pieseczek mzw, psiak mzw, psisko n, piechol mzw
- czas. psioczyć ndk., napsioczyć dk., popsioczyć dk.
- przym. psi, psowaty, pieski, pieskowy
- przysł. psio, piesko
- związki frazeologiczne:
- francuski piesek • pozycja na pieska
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: pies
- angielski: (1.1) doggy; (1.2) small dog
- białoruski: (1.1) сабачка m; (1.2) сабачка m
- duński: (1.1) hundi w; (1.2) hundi w
- esperanto: (1.1) hundeto
- hiszpański: (1.1) perrito m; (1.2) perrito m
- jidysz: (1.1) הינטל n (hintl); (1.2) הינטל n (hintl)
- łotewski: (1.1) šunelis m; (1.2) šunelis m
- niemiecki: (1.1) Hündchen n, pot. żart. Hundi m; (1.2) Hündchen n, pot. żart. Hundi m; (1.3) Hündchen n, pot. żart. Hundi m
- portugalski: (1.1) cachorro m; żart. cachorrinho m; cãozinho m
- rosyjski: (1.1) собачка ż, пёсик m
- słowacki: (1.1) psík m, psíček m; (1.2) psík m
- ukraiński: (1.1) пе́сик m; (1.2) пе́сик m; (1.3) пе́сик m
- wilamowski: (1.1) hyndła n
- włoski: (1.1) cagnolino m
- źródła:
- ↑ Kazimierz Nitsch, Z badań nad językiem polskim (z literatury chorwackiej), „Poradnik Językowy” nr 4/1908, s. 53.