p.o.

p.o. (język polski)

wymowa:

‹pe o›, IPA: [ˈpɛ ˈɔ], AS: [pe o]

​

znaczenia:

skrót

(1.1) = pełniący obowiązki; zob. też p.o. w Wikipedii

odmiana:

przykłady:

(1.1) Wiceprezydent USA George H. W. Bush był p.o. prezydenta w czasie operacji prezydenta Reagana w roku 1985.

składnia:

(1.1) p.o. + D.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) acting
• chiński standardowy: (1.1) 代- (dài-), 代理 (dàilǐ)
• esperanto: (1.1) provizora
• fiński: (1.1) väliaikainen, virkaa toimittava
• francuski: (1.1) intérimaire, par intérim
• hiszpański: (1.1) interino
• ido: (1.1) interimala
• irlandzki: (1.1) gníomhach
• japoński: (1.1) 代理の (だいりの, dairi-no)
• niemiecki: (1.1) amtierender, stellvertretend
• portugalski: (1.1) interino, temporário
• szwedzki: (1.1) tf, tillförordnad
• tajski: (1.1) รักษาการ (rák-sǎa-gaan)

źródła: