narzucać

narzucać (język polski)

wymowa:

IPA: [naˈʒut͡sat͡ɕ], AS: [nažucać] ​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. narzucić)

(1.1) rzucać przedmioty na jakąś powierzchnię

(1.2) zmuszać kogoś do akceptacji czegoś

(1.3) pośpiesznie ubierać się w coś, okrywać sobie ramiona

czasownik zwrotny niedokonany narzucać się (dk. narzucić się)

(2.1) być nachalnym, zmuszać kogoś do przebywania i często również interakcji ze sobą

odmiana:

(1) koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		narzucać
czas teraźniejszy		narzucam	narzucasz	narzuca	narzucamy	narzucacie	narzucają
czas przeszły	m	narzucałem	narzucałeś	narzucał	narzucaliśmy	narzucaliście	narzucali
	ż	narzucałam	narzucałaś	narzucała	narzucałyśmy	narzucałyście	narzucały
	n	narzucałom	narzucałoś	narzucało
tryb rozkazujący		niech narzucam	narzucaj	niech narzuca	narzucajmy	narzucajcie	niech narzucają
pozostałe formy czas przyszły m będę narzucał, będę narzucać będziesz narzucał, będziesz narzucać będzie narzucał, będzie narzucać będziemy narzucali, będziemy narzucać będziecie narzucali, będziecie narzucać będą narzucali, będą narzucać ż będę narzucała, będę narzucać będziesz narzucała, będziesz narzucać będzie narzucała, będzie narzucać będziemy narzucały, będziemy narzucać będziecie narzucały, będziecie narzucać będą narzucały, będą narzucać n będę narzucało, będę narzucać będziesz narzucało, będziesz narzucać będzie narzucało, będzie narzucać czas zaprzeszły m narzucałem był narzucałeś był narzucał był narzucaliśmy byli narzucaliście byli narzucali byli ż narzucałam była narzucałaś była narzucała była narzucałyśmy były narzucałyście były narzucały były n narzucałom było narzucałoś było narzucało było forma bezosobowa czasu przeszłego narzucano tryb przypuszczający m narzucałbym, byłbym narzucał narzucałbyś, byłbyś narzucał narzucałby, byłby narzucał narzucalibyśmy, bylibyśmy narzucali narzucalibyście, bylibyście narzucali narzucaliby, byliby narzucali ż narzucałabym, byłabym narzucała narzucałabyś, byłabyś narzucała narzucałaby, byłaby narzucała narzucałybyśmy, byłybyśmy narzucały narzucałybyście, byłybyście narzucały narzucałyby, byłyby narzucały n narzucałobym, byłobym narzucało narzucałobyś, byłobyś narzucało narzucałoby, byłoby narzucało imiesłów przymiotnikowy czynny m narzucający, nienarzucający ż narzucająca, nienarzucająca narzucające, nienarzucające n narzucające, nienarzucające imiesłów przysłówkowy współczesny narzucając, nie narzucając rzeczownik odczasownikowy narzucanie, nienarzucanie

przykłady:

(1.1) Narzucił koc na łóżko.

(1.2) On bardzo często narzuca swoje zdanie.

(1.3) Narzuć na siebie jakąś cieplejszą bluzkę!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) wprosić się

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. narzuta ż, narzucanie n, narzucenie n

czas. narzucić dk.

przym. narzutowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) impose
• esperanto: (1.2) trudi
• niemiecki: (1.1) hineinwerfen, hineinschaufeln, aufladen; (1.2) aufzwingen, pot. aufhalsen; (1.3) überwerfen; (2.1) sich aufdrängen
• rosyjski: (1.1) набра́сывать, наки́дывать; (1.2) навя́зывать; (1.3) набра́сывать, наки́дывать

źródła: