majestatyczny
majestatyczny (język polski)
edytuj- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) książk. pełen dostojnej powagi
- (1.2) imponujący okazałością, wspaniałością; wielki, okazały
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik majestatyczny majestatyczna majestatyczne majestatyczni majestatyczne dopełniacz majestatycznego majestatycznej majestatycznego majestatycznych celownik majestatycznemu majestatycznej majestatycznemu majestatycznym biernik majestatycznego majestatyczny majestatyczną majestatyczne majestatycznych majestatyczne narzędnik majestatycznym majestatyczną majestatycznym majestatycznymi miejscownik majestatycznym majestatycznej majestatycznym majestatycznych wołacz majestatyczny majestatyczna majestatyczne majestatyczni majestatyczne
- przykłady:
- (1.1) Stern był mężczyzną przystojnym i noszącym się w sposób nieco majestatyczny[1].
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. majestat m, majestatyczność ż
- przym. majestatowy
- przysł. majestatycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) majestic
- arabski: (1.1) مهيب ,فخم, ملوكي
- białoruski: (1.1) царственны, велічны, вялікасны
- esperanto: (1.1) majesta; (1.2) majesta
- francuski: (1.1) majestueux, noble, sublime
- interlingua: (1.1) majestatic, majestose, excelse, auguste, sublime
- łaciński: (1.1) augustus
- rosyjski: (1.1) царственный, величавый, величественный
- szwedzki: (1.1) majestätisk; (1.2) majestätisk
- ukraiński: (1.1) величний; (1.2) величний
- włoski: (1.1) maiestatico, grandioso, maestoso
- źródła:
- ↑ Ryszard Matuszewski, Alfabet : wybór z pamięci 90-latka, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.