[go: up one dir, main page]

 
langusta (1.1)
wymowa:
IPA[lãŋˈɡusta], AS[lãŋgusta], zjawiska fonetyczne: nazal.-nk-  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. duży skorupiak mórz ciepłych poławiany dla celów spożywczych i zaliczany do owoców morza; zob. też langusta (skorupiak) w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Bo straszna to przecie myśl dla ludzkiego rozumu i nieznośne czucie dla serca matki sierocej, jej syn wałęsa się na dnie morza, nie mogąc znaleźć spoczynku, miotany i targany, z miejsca na miejsce przez tajemnicze i straszliwe oceanu potwory, jakoby w duszy szatana wyśnione - przez diabły morskie i rekiny, przez głowonogi ośmiornice, przez gruboskorupe langusty, ohydne kraby, oślizgłe mięczaki, ukwiały i jeżowce.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) franc. langouste[2]
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Zwierzęta Indeks:Polski - Jedzenie
tłumaczenia:
źródła:
  1. S. Żeromski: Międzymorze
  2. Słownik wyrazów obcych, red. Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999, ISBN 83-01-11487-8, s. 637.
 
langusta (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. langusta[1]
(1.2) langusta (mięso z langusty)[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. langustový, langustí
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „langusta” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.