låta
låta (język szwedzki)
edytuj- znaczenia:
czasownik nieprzechodni
- (1.1) słychać (dać się słyszeć), brzmieć, dźwięczeć[1]
- (1.2) przen. wydawać się, wyglądać jakoś, sprawiać jakieś wrażenie[1]
czasownik posiłkowy
- (2.1) pozwalać, zezwalać, dawać komuś coś robić[1]
- (2.2) dopilnować, doglądać, zadbać (aby coś było zrobione)[1]
czasownik zwrotny låta sig
- odmiana:
- (1-2) att låta, låter, lät, låtit, låt! ; pres. part. låtande, perf. part. -
- przykłady:
- (1.1) Det låter mycket gott. → To brzmi bardzo dobrze.
- (2.1) Låt mig få se! → Daj mi zobaczyć!
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) höras, ljuda, klinga
- (1.2) verka vara, förefalla, synas, te sig
- (2.1) tillåta, samtycka, gå med, medge
- (2.2) se till, arrangera, föranstalta
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- złożenie czasownikowe avlåta, belåta, förlåta, inlåta, nedlåta, tillåta, underlåta, upplåta, utlåta, åderlåta, överlåta
- fraza czasownikowa låta bli • låta pengarna rulla
- fraza spójnikowa låt vara att
- etymologia:
- uwagi:
- zob. låtom
- zobacz też: czasowniki nieregularne w języku szwedzkim
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Hasło „låta” w: Svensk ordbok (SO), Svenska Akademien.
- ↑ Hasło „låta” w: Svenskt språkbruk. Ordbok över konstruktioner och fraser, Svenska språknämnden, Norstedts Akademiska Förlag, 2011, ISBN 978-91-1-304356-2.