[go: up one dir, main page]

Podobna pisownia Podobna pisownia: KlaraKláraklára
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) reg. (Poznań) gw. (Górny Śląsk) Słońce[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) (Górny Śląsk) Klara blinduje.Słońce tak mocno świeci, że oślepia.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
gw. niem. Klara, niem. Klare[1]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: Słońce
źródła:
  1. 1,0 1,1 Anna Piotrowicz, Małgorzata Witaszek-Samborska, O żywotności zapożyczeń niemieckich w gwarze miejskiej Poznania, w: Gwary dziś. 7. Rocznik poświęcony dialektologii słowiańskiej, Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Poznań 2015, s. 211.
morfologia:
klara
wymowa:
?/i ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) jasny, wyraźny, klarowny, zrozumiały, czysty
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) La suno rebrilas en la klara akvo de la rivero.[1]Słońce odbija się w czystej wodzie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) malklara, obskura
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. klarigo
czas. klarigi
przysł. klare
związki frazeologiczne:
el klara ĉielo tondro ekbatis
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Ekzercaro § 42 w: L. Zamenhof, Fundamento de Esperanto, 1905.
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) oczyszczać[1]
(1.2) zdawać (o egzaminie)[2]
(1.3) dawać sobie radę[1]
odmiana:
(1.1-3) att klara, klarar, klarade, klarat, klara!
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.3) dra sig fram
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1) czas. klarna, klarera; przym. klar; rzecz. klarhet; przysł. klart
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 240.
  2. Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen