dżins

dżins (język polski)

dżins (1.1)

dżins (1.1)

wymowa:

IPA: [d͡ʒʲĩw̃s], AS: [ǯʹĩũ̯s], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) włók. kraw. mocna, bawełniana tkanina o skośnym splocie, klasycznie barwiona błękitem indygo, stosowana głównie do produkcji odzieży oraz toreb; zob. też dżins w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dżins	dżinsy
dopełniacz	dżinsu	dżinsów
celownik	dżinsowi	dżinsom
biernik	dżins	dżinsy
narzędnik	dżinsem	dżinsami
miejscownik	dżinsie	dżinsach
wołacz	dżinsie	dżinsy

przykłady:

(1.1) W tym sezonie modne są sukienki z dżinsu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) jeans, teksas, denim

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) tkanina

hiponimy:

holonimy:

(1.1) dżinsy

meronimy:

(1.1) bawełna

wyrazy pokrewne:

rzecz. dżinsy nmos, dżinsówka ż

przym. dżinsowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) ang. jeans, zapożyczenie fonetyczne

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) denim
• arabski: (1.1) جينز m
• łotewski: (1.1) džins m
• niemiecki: (1.1) Denim m
• nowogrecki: (1.1) τζην n, μπλουτζίν n
• słowacki: (1.1) denim m, džínsovina ż
• ukraiński: (1.1) джинс m
• włoski: (1.1) denim m, tessuto di jeans m

źródła: