ctg
ctg (język polski)
edytuj- wymowa:
- ‹kotangens›, IPA: [kɔˈtãŋɡɛ̃w̃s], AS: [kotãŋgẽũ̯s], zjawiska fonetyczne: nazal.• samogł.+n/m+szczelin.• -nk-
-
- znaczenia:
symbol
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) cot, rzad. ctg, rzad. ctn
- chiński standardowy: (1.1) cot, ctg
- fiński: (1.1) cot
- francuski: (1.1) cotan, cotg, cot, ctg
- hiszpański: (1.1) cot, cotg, ctg
- indonezyjski: (1.1) cot
- japoński: (1.1) cot
- koreański: (1.1) cot
- litewski: (1.1) ctg
- niderlandzki: (1.1) cot
- niemiecki: (1.1) cot, ctg
- portugalski: (1.1) cot, ctg
- rosyjski: (1.1) ctg
- turecki: (1.1) cot
- ukraiński: (1.1) ctg
- węgierski: (1.1) ctg
- włoski: (1.1) cot, ctg
- źródła:
- Źródła tłumaczeń są podane w artykule Funkcje trygonometryczne na Wikipedii