bruno
bruno (1.1) |
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik
- odmiana:
- (1.1)
ununombro multenombro nominativo bruno brunoj akuzativo brunon brunojn
- przykłady:
- (1.1) Pro la lumo de la suno, la meblo perdis sian eksan intensan brunon. → Przez światło słoneczne mebel stracił swój dawny intensywny brąz.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) bruneco
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Tadeusz J. Michalski, Słownik esperancko-polski A-Z, Wiedza Powszechna, 1991, ISBN 83-214-0688-2, s. 74.
bruno (język hiszpański)
edytuj- wymowa:
- IPA: [bɾu.ˈno]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
przymiotnik
- (2.1) brunatny, ciemnobrązowy, ciemny[1][2]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1-2) bruño
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- (1.1) semilla
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1) łac. prunum → śliwa (owoc) lub prunus → śliwa (drzewo)[1]
- (2) franc. brun < frankoński *brûn • por. ang. brown, niem. braun[1]
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Hasło „bruno” w: Real Academia Española: Diccionario de la lengua española, 2014.
- ↑ Stanisław Wawrzkowicz, Kazimierz Hiszpański, Podręczny słownik hiszpańsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1993, ISBN 83-214-0925-3, s. 124.
bruno (język włoski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1-2) lp bruno; blm
- (1.3-4) lp bruno; lm bruni
- (2.1-2) lp bruno m, bruna ż; lm bruni m, brune ż
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) portare / prendere / mettere il bruno → nosić żałobę
- (1.4) far bruno → ściemniać się, zmierzchać się
- (2.1) capelli bruni → ciemne włosy • terra bruna → brunatna ziemia • un orso bruno → niedźwiedź brunatny
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła: