akceptować
akceptować (język polski)
edytuj- znaczenia:
czasownik przechodni niedokonany (dk. zaakceptować)
- (1.1) aprobować coś
- (1.2) formalnie godzić się na coś[1]
- (1.3) godzić się z czymś, czego nie można zmienić[1]
- odmiana:
- (1.1-3) koniugacja IV
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik akceptować czas teraźniejszy akceptuję akceptujesz akceptuje akceptujemy akceptujecie akceptują czas przeszły m akceptowałem akceptowałeś akceptował akceptowaliśmy akceptowaliście akceptowali ż akceptowałam akceptowałaś akceptowała akceptowałyśmy akceptowałyście akceptowały n akceptowałom akceptowałoś akceptowało tryb rozkazujący niech akceptuję akceptuj niech akceptuje akceptujmy akceptujcie niech akceptują pozostałe formy czas przyszły m będę akceptował,
będę akceptowaćbędziesz akceptował,
będziesz akceptowaćbędzie akceptował,
będzie akceptowaćbędziemy akceptowali,
będziemy akceptowaćbędziecie akceptowali,
będziecie akceptowaćbędą akceptowali,
będą akceptowaćż będę akceptowała,
będę akceptowaćbędziesz akceptowała,
będziesz akceptowaćbędzie akceptowała,
będzie akceptowaćbędziemy akceptowały,
będziemy akceptowaćbędziecie akceptowały,
będziecie akceptowaćbędą akceptowały,
będą akceptowaćn będę akceptowało,
będę akceptowaćbędziesz akceptowało,
będziesz akceptowaćbędzie akceptowało,
będzie akceptowaćczas zaprzeszły m akceptowałem był akceptowałeś był akceptował był akceptowaliśmy byli akceptowaliście byli akceptowali byli ż akceptowałam była akceptowałaś była akceptowała była akceptowałyśmy były akceptowałyście były akceptowały były n akceptowałom było akceptowałoś było akceptowało było forma bezosobowa czasu przeszłego akceptowano tryb przypuszczający m akceptowałbym,
byłbym akceptowałakceptowałbyś,
byłbyś akceptowałakceptowałby,
byłby akceptowałakceptowalibyśmy,
bylibyśmy akceptowaliakceptowalibyście,
bylibyście akceptowaliakceptowaliby,
byliby akceptowaliż akceptowałabym,
byłabym akceptowałaakceptowałabyś,
byłabyś akceptowałaakceptowałaby,
byłaby akceptowałaakceptowałybyśmy,
byłybyśmy akceptowałyakceptowałybyście,
byłybyście akceptowałyakceptowałyby,
byłyby akceptowałyn akceptowałobym,
byłobym akceptowałoakceptowałobyś,
byłobyś akceptowałoakceptowałoby,
byłoby akceptowałoimiesłów przymiotnikowy czynny m akceptujący, nieakceptujący ż akceptująca, nieakceptująca akceptujące, nieakceptujące n akceptujące, nieakceptujące imiesłów przymiotnikowy bierny m akceptowany, nieakceptowany akceptowani, nieakceptowani ż akceptowana, nieakceptowana akceptowane, nieakceptowane n akceptowane, nieakceptowane imiesłów przysłówkowy współczesny akceptując, nie akceptując rzeczownik odczasownikowy akceptowanie, nieakceptowanie
- przykłady:
- (1.1) Lecz szybko odkryłam o ile więcej my mieliśmy nauczyć się od niej niż ona od nas; to fakt akceptowany przez wszystkich członków naszej rodziny, może z wyjątkiem naszego kota.
- (1.2) Akceptujemy karty kredytowe w naszym sklepie.
- (1.3) Trzeba się nauczyć akceptować swój los.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) zgadzać się, wyrażać zgodę, pozwalać, zezwalać
- (1.2) zatwierdzać
- (1.3) dopuszczać, przymykać oko, przyzwalać, tolerować, wytrzymywać, znosić
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zaakceptowanie n, akceptowanie n, akceptacja ż, akcept m, akceptant m, akceptowalność ż
- czas. zaakceptować dk.
- przym. akceptacyjny, akceptowalny, akceptowy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) accept
- arabski: (1.1) قبل
- białoruski: (1.1) адобрываць
- chiński standardowy: (1.1) 接受 (jiēshòu); (1.2) 接受 (jiēshòu)
- duński: (1.1) acceptere
- esperanto: (1.1) akcepti, aprobi
- francuski: (1.1) accepter; (1.2) approuver
- hiszpański: (1.1) aceptar
- ido: (1.1) aceptar
- indonezyjski: (1.1) memakbulkan
- jidysz: (1.3) אָננעמען פֿאַר ליב (onnemen far lib)
- niemiecki: (1.1) akzeptieren
- nowogrecki: (1.1) αποδέχομαι, δέχομαι
- rosyjski: (1.1) одобрять
- szwedzki: (1.1) acceptera
- tuvalu: (1.1) loto malie
- wilamowski: (1.1) akceptiyn
- włoski: (1.1) accettare
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „akceptacja” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.