χαλινάρι

χαλινάρι (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [xa.li.ˈna.ri]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) pot. uzda, ogłowie

(1.2) wędzidło, kiełzno

(1.3) przen. wędzidło, ograniczenie

odmiana:

(1) N44

przykłady:

składnia:

(1.1) przeważnie w lm

kolokacje:

synonimy:

(1.1) γκέμι, ηνίο, χαλινός

(1.2) στομίδα, χαλινωτήρας

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. χαλιναγωγώ, χαλιναγωγούμαι, χαλιναρώνω, χαλινώνω

rzecz. χαλιναγώγηση ż, χαλινάρωμα n, χαλινός m, χαλινωτήρας m

związki frazeologiczne:

τραβάω το χαλινάρι → hamować, okiełznywać, poskramiać; ściągać lejce

etymologia:

n.gr. χαλινός + -άρι

uwagi:

źródła: