skąpiec
skąpiec (język polski)
edytuj- wymowa:
- , IPA: [ˈskɔ̃mpʲjɛt͡s], AS: [skõmpʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ą • i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba niechętnie wydająca swoje pieniądze
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik skąpiec skąpcy dopełniacz skąpca skąpców celownik skąpcowi skąpcom biernik skąpca skąpców narzędnik skąpcem skąpcami miejscownik skąpcu skąpcach wołacz skąpcze / skąpcu skąpcy
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) sknera, sknerus, kutwa, skąpiradło, dusigrosz, mrzygłód, liczykrupa, wędzigrosz, gównojad, centuś, chytrus, chciwiec, harpagon, żyła; gw. (Śląsk Cieszyński) dziurdziuch, nienażraniec; przest. żminda, żyd
- antonimy:
- (1.1) rozrzutnik
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. skąpstwo n, skąpiradło n
- czas. skąpić ndk., poskąpić dk.
- przym. skąpy, skąpiutki
- przysł. skąpo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) scrooge
- arabski: (1.1) algier. arab. زنج
- białoruski: (1.1) скупянда m, скнара m
- bułgarski: (1.1) скъперник m
- duński: (1.1) gnier w
- hiszpański: (1.1) avaro m
- islandzki: (1.1) nirfill m
- jidysz: (1.1) חזיר m (chazer)
- niemiecki: (1.1) Geiziger m, Geizhals m
- rosyjski: (1.1) скупец m
- szwedzki: (1.1) snålvarg w, snåljåp w
- ukraiński: (1.1) скупар m
- wilamowski: (1.1) gaeicwonst m, gȧjcvonst m, gajcwonst m, gȧjcwonst m, sknȳra m ż, sknyra m ż
- źródła: